SAVANNAH

KINABUKASAN MAAGAAN na ang pakiramdam ko at wala nang mabigat na nakadagan sa puso ko.

Siguro nga ay tama lang na iniyak ko lahat kagabi.

Nagulat ako nang may dumagan sa beywang ko kaya naman nilingon ko iyon.

I totally forgot na iisa lang ang kama namin ni Gab. Gusto ko tuloy kutusan ang sarili ko dahil don.

Naramdaman kong yumakap siya sa beywang ko saka inilagay ang ulo sa balikat ko.

"Goodmorning..." Napapaos na bati niya, pinamulahan agad ako.

Umagang-umaga ah! Biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa ginawa kong yon pero hindi ko inalintana.

"Morning."bati ko pabalik.

Ikinalas niya ang pagkakayakap sa akin saka ito umupo sa kama at nagsalita.

"My parent's wanted to meet you, are you up for it?" He asked.

Lumingon ako sakanya saka umupo din sa kama.

"I don't know, what if hindi nila ako magustuhan?" I asked.

He reach for my hand and hold it tight as he gave me a simple smile.

"My parent's won't, trust me." He said.

Mahina niya akong hinila para makatayo saka niya itinuro ang banyo.

"Go clean yourself, I'll tell manang Lucy to prepare our breakfast." Aniya saka na ito naglakad papapunta sa pinto at lumabad doon.

Inilibot ko ang paningin sa buon kwarto, ilang buwan na akong nakatira rito pero hindi ko pa nalilibot ang buong bahay.

Napadako ang tingin ko sa isang napakalaking portrait sa pader.

Napanganga ako sa nakita, It was him! Without his scars he is so freaking handsome!

He's on his college uniform i think saka may libro itong hawak it was like a stolen shot na perfect ang pagkakakuha.

Ang background nito ay ang napakalaking soccer field.

Naglakad-lakad pa ako at napunta sa isa pang portrait but this time hindi na iyon kalakihan.

There were 4 person in the portrait including him, It's probably his parents kasi kita kong kamukha niya ang lalaki sa may right side, yung medyo may kaedarang babae naman ay nakangiti sa camera habang ang kamay ay nakapatong sa balikat ng isang batang babae.

Nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto.

"Akala ko naligo kana." Aniya saka lumapit sa akin.

Tiningnan niya kung ano ang tiningnan ko at malungkot na ngumiti.

"That was face years ago..." Aniya sa malungkot na tinig.

"Who's that girl?" i asked sabay turo sa batang babae.

"That's my cousin Ken." He said.

"She was four when her parents got into a plane crash buti nalang at hindi siya sumama sa trip ng parents niya non."

"She wanted to meet you too." Dagdag niya.

Mahina akong tumango.

I suddenly got curious about what happened to his face but I don't want to asked him ayokong makialam sa private life niya noon.

"Ang pogi mo pala noon?" Bigla kong na sabi.

"Bakit ngayon ba ay hindi na?" He asked saka ako sinimangutan.

He looks so damn cute, nag pout pa ang loko.

"Pogi ka naman kahit ngayon."sabi ko.

"Kuryoso ka siguro kung anong nangyari noon ano?" Sabi niya nakatayo parin kami at tinitigan ang portrait sa harap.

Nilingon ko siya.

"If ayaw mo naman ikwento okay lang." Sabi ko.

"I'll tell you my story when I'm ready, for now hindi ko pa kayang sabihin."sabi niya.

I understand him, also kong ako naman ang nasa posisyon niya ay ganon din ang gagawin ko.

"Okay." Sabi ko.

Tinalikuran ko na ito at nagsimula ng maglakad papunta sa banyo ng magsalita ito.

I heard him sight.

"Sinadyang tapunan ng acido ang mukha ko..."aniya na nagpatigil sa akin.

"My ex fiancee did that on purpose because of what i did." Sabi niya and this time nilingon ko na siya.

"I did something horrible towards her brother but she didn't have to avenge him at tinapunan nang acido ang mukha ko."Sabi niya.

Tahimik lamang ako at hinintay ang mga susunod na sasabihin niya.

"I beat her brother to death because he tried to rape Kendra, binugbog ko ang kapatid niya ng paulit-ulit hanggang sa hindi na makilala ang mukha niya."

"The next day after that sumugod sa room namin si Brielle at tinapunan ako acido."

"She even called off the engagement dahil don, all of the students in the campus started throwing hatred and hurtful words towards me."

"She never apologize because of what happened at ang sabi pa niya ay kasalanan ko din naman kaya niya iyon ginawa."

"Hindi din naman ako nagsisi sa ginawa ko dahil deserve naman ng lalaking yun ang nangyari sa kanya."

Nilapitan ko siya.

"You know what, tama ang ginawa mo but the thing is tama din ba ang ginawa ng ex mo sayo? Look hindi sa nanghihimasok ako pero if i were in her place mas papanigan kita dahil triny ngang  rapin ang pinsan mo ng kapatid niya, at ano bang iniisip ng babaeng yun para gawin yun sayo?" I said.

That b*tch! Pag talaga na meet ko yang ex niya nagkakasagutan talaga kami.

"That was in the past already, saka nakamove on na ako, yes i love her kaya ko siya hinayaang gawin iyon sa akin but I won't forgive her, she ruined my reputation and my face, she ruined everything kaya ako nagtatago sa maskarang ito sa loob ng pitong taon."

I felt said bacause of what happened to him, hindi naman ata tama ang ginawa ng ex niya dapat niya ay ipakulong niya ang kapatid nito eh! G*go pala sila!

"You already met that person." Aniya.

"Huh?" Nagtatakang tanong ko.

"She was with the paparazzi months ago.. remember nung inalok kita sa parking lot na pirmahan ang marriage contract?" He asked.

"What about it."

"Siya yung sumigaw sa crowd if pwedi ko bang tanggalin ang maskara ko." Sabi niya.

I remember, the tall and blonde woman na bigla siyang hinamon about sa maskara niya, ex niya pala yun?

"Okay?" Ewan ko pero parang ang bitter ng pagkakasabi ko non.

"C'mon, maligo kana imemeet pa natin sila mom." Sabi niya.

Tinaguan ko siya saka na nagtungo sa para maligo sa banyo.

Napaisip tuloy ako sa sinabi niya, mahal niya daw yung ex niya kaya niya ito hinayaan gawin yon, ang tanong hanggang ngayon ba ay mahal niya parin iyon?

Umiling iling ako, oo kasal kami pero sa papel lang. Wala ako sa posisyon para panghimasukan ang mundo niya noon kaya dapat ay manatili akong tikom.

Ahh! Ano ba itong iniisip ko nababaliw na naman ata ako!

Idinikit ko ang ulo sa malamig na pader ng banyo.

Sana nga ay wala na siyang nararamdaman para rito.

**