20 XII
Mam dość już życia na scenie
Wracam do rodzinnego miejsca
Zniszczyło się moje marzenie
Na chwilę muszę z tym przestać
Mróz na znajomych szybach
Był, gdy cię znów spotkałam
Lata minęły już chyba
Odkąd tam z tobą się śmiałam
Chcę znów się poczuć jak wtedy
Więc mów dziś do mnie "kochanie"
Choć krótko tu jestem, niestety
Daj mi nadzieję na trwanie
Czas nam za szybko upłynął
Tak bardzo za tobą tęskniłam
Do południa aż czasem się śniło
Wyjazdem swe serce skrzywdziłam
Przyjaciół mam samych fałszywych
Dali mi spokój na święta
Ty wiesz, który jest uśmiech prawdziwy
I o mnie zawsze pamiętasz
Więc w domu nowych rodziców
Siądźmy znów dziś wśród światełek
Nie mówmy o osiąganiu szczytów
Cieszmy się tylko momentem
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top