20 XII

Mam dość już życia na scenie
Wracam do rodzinnego miejsca
Zniszczyło się moje marzenie
Na chwilę muszę z tym przestać

Mróz na znajomych szybach
Był, gdy cię znów spotkałam
Lata minęły już chyba
Odkąd tam z tobą się śmiałam

Chcę znów się poczuć jak wtedy
Więc mów dziś do mnie "kochanie"
Choć krótko tu jestem, niestety
Daj mi nadzieję na trwanie

Czas nam za szybko upłynął
Tak bardzo za tobą tęskniłam
Do południa aż czasem się śniło
Wyjazdem swe serce skrzywdziłam

Przyjaciół mam samych fałszywych
Dali mi spokój na święta
Ty wiesz, który jest uśmiech prawdziwy
I o mnie zawsze pamiętasz

Więc w domu nowych rodziców
Siądźmy znów dziś wśród światełek
Nie mówmy o osiąganiu szczytów
Cieszmy się tylko momentem

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top