Zbliżał się dwudziesty czwarty
Więc wtedy postanowiłam
Nie będę nic robić na żarty
Na wolontariuszkę się zgłosiłam

Schronisko potrzebuje pomocy
Zima już czeka za rogiem
Przyda się trochę życzliwej mocy
A zawsze psy były mi drogie

Szłam z nimi do lasu codziennie
Radość darując tym psiakom
Z uśmiechem na twarzy niezmiennie
Zabawę miałam aż taką

Pewnego dnia wcześnie rano
Dźwigałam dwie paczki karmy
Ujrzałam, z miną zatroskaną
Psa, los jego wcześniej był marny

W klatce siedział pół życia
Z decyzją nie chciałam zwlekać
Pora na dom do zdobycia
Nie będzie tak dłużej czekać

Dziś są już kolejne święta
Minęły już lata cztery
Wciąż ze mną ta psina piękna
I chodzę z nią na spacery