Jedno pióro białe całe
W niebie było cudem wielkim
Drugie czarne, też wspaniałe
Miało rolę swą ukrytą
Miało straszyć tych co zdradzą
Swoją mroczną tajemnicą

Zagubiona dusza w świecie
Co bez stróża żyć musiała
W mroku żyła oraz w bieli
Ciemne strony życia znała
Dla niej czarne było białym
Białe czarnym się zdawało
I odkryła tajemnicę którą pióro ukrywało

Odtąd kolor nic nie znaczy
Wszystko kryje się w miłości
Bez różnicy czy w kolorze
Czy widzimy się w szarości
Ciemność miewa jasne strony
Jasność ciemne miewa tony
Kochać można nienawidząc
Nienawiścią być darzonym
A najlepiej kochać siebie
Swoje jasne i ciemne strony.