Życie to łąka kwiatów
Zdarzają się kwiatki
Których jeszcze nigdy nie trzymałeś w dłoniach

Takie o których nie zdajesz sobie sprawy że istnieją
I rosną, może nawet pod Twoim nosem

Jako ludzie jesteśmy tacy nieuważni
Czasami przechodzimy obok prawdziwej róży,
ale chwytamy zwykłego mlecza!

Biegniemy po tej łące
Tak długo aż nie wpadniemy w dziure albo nie uśmierci nas jakiś Barszcz Sosnowskiego

I gdy przychodzi ten kres
Kładziemy się na trawie i przenikamy w glebę
A w miejscu w którym spoczęliśmy wyrastają nowe kwiatki
I tak w kółko

Życie jest biodegradowalne