Zgubiona droga

Zaufałam za dużo razy
Kladłam na szali emocje
Jedna za drugą umierały
Nie są jak feniks

Chciałam wrócić i naprawić błąd
Ale droga zabładziła między skrzyżowaniami
I chyba już do mnie nie trafi

Muszę żyć z tamtą chwilą
Przecież jesteśmy tylko ludźmi
I jak ludzie popełniamy błędy
Tylko czemu naszym błędem są inni ludzie?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top