Sarah opent haar ogen. Ze niet niks, alleen duisternis. Ze knippert een paar keer met haar ogen en eindelijk ziet ze een straaltje licht. Ze loopt er langzaam op af: Het zijn de gordijnen. Voorzichtig opent ze ze en wordt verblind door het plotselinge felle licht. Achter haar hoort ze de andere detectives kreunen en steunen. "Wie was dat?" vraagt Marit geïrriteerd. Lily grinnikt. "Er is er maar één die uit zichzelf wakker wordt..." "Sarah," vult Kate aan en Amber knikt. "Meiden, wat denken jullie, heeft de moordenaar nog toegeslagen?" Nazanin schudt haar hoofd. "Ik hoop van niet." "Maar ik denk van wel," zucht Alex. Sade staat op. "Er is maar één manier om daar achter te komen: We checken het!" Langzaam staan ook de anderen op en met zijn achten lopen ze de slaapkamer uit. Daar komt Martina hen al tegemoet gelopen. "Goedemorgen!" zegt ze vrolijk. "Goed geslapen?" Marit knikt. "Totdat een bepaalde collega me probeerde te verblinden," grapt ze, wat haar een stomp van Sarah oplevert. "Martina?" vraagt Amber nu zakelijk. "Is-Is er iemand dood?" Martina haalt haar schouders op. "Charlie-Ann, Bella en Anastasia in elk geval niet, die slapen bij mij op de kamer. Misschien dat er iets bij de jongens gebeurd is?" Alle detectives en Martina lopen er al naartoe, maar plotseling blijft Kate staan. "Wacht eens... Martina? Slapen alle mannen op een kamer en alle vrouwen ook?" Martina knikt. "Ja, en jullie apart, maar verder..." "Waar slaapt Janine dan?" onderbreekt Kate haar. Martina kijkt verschrikt op. "Die zou bij ons moeten slapen, maar ik heb haar vanochtend niet gezien..." Snel splitsen ze alle negen op, op zoek naar Janine.

Alex rent door de gang op de bovenverdieping. Plotseling komt Charlie-Ann aangelopen. "Ah, Alex, heb je even?" Alex schiet spontaan in de lach. "Nou, mevrouw, eigenlijk niet!" Charlie-Ann kijkt haar teleurgesteld aan. "Oh... Dat is jammer, één van uw collega's wilde namelijk graag het rapport zien dat ik tijdens de rechtszaak heb opgesteld. Ik dacht, dan geef ik het aan u en geeft u het door aan uw collega. Charlie-Ann geeft haar het rapport en Alex knikt. "Dank u wel." Vluchtig leest ze het door.

Aangeklaagde: Michael Francis Jones
Aanklager: Louisa Bellatina Matrix
Klacht: Agressief gedrag zonder acceptabele reden
Rechter: Martina Vanderella
Advocaat aangeklaagde: Johannes Wilfried Boordman
Getuige aangeklaagde: Richard de Wilde
Officier van Justitie: François Bos
Griffier: Charlotte Anna van Dongeren

Matrix in elkaar geslagen door Jones. Jones ontkent. Advocaat vraagt om bewijs. Matrix laat litteken op linkerarm zien. Jones en advocaat moeten bekennen. Jones vertelt dat Matrix hem probeerde te verleiden. Matrix gaat ertegenin, zegt dat Jones haar verleidde en dat hij dronken was. Jones ontkent, roept getuige erbij. Getuige zegt dat Jones niet dronken was, Matrix Jones verleidde en dat zij hem aanviel en daarbij gewond geraakt is. Matrix ontkent hevig. Officier van Justitie vraagt getuige of er messen werden gebruikt bij gevecht. Getuige zegt van niet. Officier zegt dat wond Matrix alleen met een mes gemaakt kan zijn. Getuige heeft gelogen en is dus ongeloofwaardig. Alles wat hij heeft gezegd wordt onbetrouwbaar gesteld. Jones bekent at hij dronken was en heeft dus eerder al gelogen. Jones wordt ongeloofwaardig verklaard en de rechter trekt zich terug.

Alex kijkt Charlie-Ann vriendelijk aan. "Bedankt. Als u het niet erg vindt, ga ik nu weer verder!" Alex rent weg, Charlie-Ann verbaasd achterlatend.

Marit rent door de gangen op de zolder. "Janine? Janine?" Ze rent nog even door, maar plotseling struikelt ze. Scheldend staat ze weer op en kijkt waar ze overheen viel. Ze slaakt een korte gil. Het zijn twee menselijke voeten, die onder de deur van de wc uitsteken.