♧XXXIII♧
Nasz dom
pełen pięknej przyrody,
podzielony przez innych,
budowany przez wieki
to też dom innych!
Niestety, on coraz mniej pierwotny.
Nasz dom
na nasz obraz budowany
i przez nasz niszczony!
Pełen głupich ludzi
i pełen nieszczęścia.
Nasz dom
już bez przeszłości,
runący ku upadkowi!
Już nas on nienawidzi:
pokażę mu, kto rządzi!
Nasz dom
b
ył najlepszy ze wszystkich
i był tylko jeden!
Był piękniejszy przed nami;
lecz, niestety, to tylko przeszłość.
To był nasz dom.
I teraz go nie ma
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top