♧XXXIII♧

Nasz dom
pełen pięknej przyrody,
podzielony przez innych,
budowany przez wieki
to też dom innych!
Niestety, on coraz mniej pierwotny.

Nasz dom
na nasz obraz budowany
i przez nasz niszczony!
Pełen głupich ludzi
i pełen nieszczęścia.

Nasz dom
już bez przeszłości,
runący ku upadkowi!
Już nas on nienawidzi:
pokażę mu, kto rządzi!

Nasz dom
b

ył najlepszy ze wszystkich
i był tylko jeden!
Był piękniejszy przed nami;
lecz, niestety, to tylko przeszłość.

To był nasz dom.
I teraz go nie ma

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top