132.
U drzwi Twoich stoję, Panie
1. U drzwi Twoich stoję, Panie, u drzwi Twoich stoję, Panie, czekam na Twe zmiłowanie, czekam na Twe zmiłowanie.
2. Który pod postacią chleba, prawdziwy Bóg jesteś z nieba.
3. W tej Hostyi jest Bóg żywy, choć zakryty, lecz prawdziwy.
4. W tym Najświętszym Sakramencie, obecny w każdym momencie.
5. Jak wielki cud Bóg uczynił, gdy chleb w Ciało swe przemienił.
6. A nam pożywać zostawił, ażeby nas przez to zbawił.
7. Święty, Mocny, Nieśmiertelny, w Majestacie Swym niezmierny.
8. Aniołowie się lękają, choć na Jego twarz patrzają.
9. Wszyscy niebiescy Duchowie, lękają się i królowie.
10. Niebo, ziemia ani morze, pojąć, co jest Bóg, nie może.
11. Żaden z wojska anielskiego nie dostąpi nigdy tego.
12. Czego człowiek dostępuje, Ciało i Krew gdy przyjmuje.
13. Jam nie godzien, Panie, tego, abyś wszedł do serca mego.
14. Rzeknij tylko słowo Swoje, a tym zbawisz duszę moją.
15. Kłaniam się Tobie samemu, bądź miłościw mnie, grzesznemu.
16. Niechaj żyję z Tobą, Panem, aż na wieki wieków. Amen.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top