132.

U drzwi Twoich stoję, Panie

1. U drzwi Twoich stoję, Panie, u drzwi Twoich stoję, Panie, czekam na Twe zmiłowanie, czekam na Twe zmiłowanie.

2. Który pod postacią chleba, prawdziwy Bóg jesteś z nieba.

3. W tej Hostyi jest Bóg żywy, choć zakryty, lecz prawdziwy.

4. W tym Najświętszym Sakramencie, obecny w każdym momencie.

5. Jak wielki cud Bóg uczynił, gdy chleb w Ciało swe przemienił.

6. A nam pożywać zostawił, ażeby nas przez to zbawił.

7. Święty, Mocny, Nieśmiertelny, w Majestacie Swym niezmierny.

8. Aniołowie się lękają, choć na Jego twarz patrzają.

9. Wszyscy niebiescy Duchowie, lękają się i królowie.

10. Niebo, ziemia ani morze, pojąć, co jest Bóg, nie może.

11. Żaden z wojska anielskiego nie dostąpi nigdy tego.

12. Czego człowiek dostępuje, Ciało i Krew gdy przyjmuje.

13. Jam nie godzien, Panie, tego, abyś wszedł do serca mego.

14. Rzeknij tylko słowo Swoje, a tym zbawisz duszę moją.

15. Kłaniam się Tobie samemu, bądź miłościw mnie, grzesznemu.

16. Niechaj żyję z Tobą, Panem, aż na wieki wieków. Amen.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top