Epilogue

Hindi pa man sila nakakapag-isip ng gagawin ng makarinig sila ng boses.

"You better watch out, you better not cry coz I'm telling you why, we're now going to kill you in this town." The voice behind the speaker sang as she/he laughed in a creepy sound.

Napa-angat na rin nang tingin ang iba pa at nagtipon-tipon sila sa isang puwesto. Hindi nila maitatangging kinakabahan sila at natatakot dahil nakakatakot naman talagang mamatay.

"For your new riddle..." the person trailed off.

Natahimik ang lahat at naghintay ng sunod nilang sasabihin. Kinakabahan pa rin sila dahil sa tagal nitong magsalita. Hanggang sa nagulat na lang sila sa mga bumagsak mula sa gymnasium.

Hindi nila alam kung saan ito nanggaling ngunit gano'n na lang ang takot at gulat nila ng makitang isa itong puzzle. A pictures, cameras and yarns.

Ang mga litrato ay punong - puno ng mga dugo. Ni hindi na halos makilala ang mga nilalaman ng picture dahil puro ito dugo. Naka-cross out na rin ito at gano'n na lang ang gulat nila sa mga nasa litrato.

The first pic contains the beautiful of Zkyla Madrigal.

The second one is Anne Andrade.

Jasmine Suriao.

And, Dayzinne Valdemor.

Nando'n din ang litrato ng lalaking guro nila na si Mr. Arthur at ang babaeng guro na si Laine Castro. Nando'n din ang mga namatay rin kanina na sina Yleika Magbanua, Andreius Wilson, Klein Jaranilla & Ella Cayabyab.

Makikitang naka-attach sa ibabang litrato ang oras ng kanilang pag-kamatay at naka-lagay rito na puro ito: 30. 9:30, 12:30, 1:30, at iba pa.

Inilatag nila ang litrato sa entablado. Do'n nag-tipon lahat ng estudyante kasama na rin si Ms. Cathryn.

Napa-isip ang isa sa kanila na si Lyabelle Carstensen. Kung titignan mo, ang apat na sunod sunod na pinatay ay magka-kaibigan. Ang kaibahan lang, kulang ng isa.

Ilang oras na ang naka-lipas simula no'ng nawala ang ibang estudyante upang maghanap ng katotohanan. Samantalang, hindi na alam kung saan na ang iba pa.

Habang nag-iisip ng maaaring kumonekta sa mga naisip nila ay gumagalaw na ang mga tao sa likod ng speaker na 'yon.

"Palabasin niyo na ako!" sigaw ng dalagang si Luallane habang pilit binubuksan ang washing machine na pinaglagyan sa kaniya.

Nagising na lang siyang nandito na siya at punong - puno ng dugo. Wala na siyang halos makita sa labas dahil kumapit ang moist ng kaniyang pawis at hininga sa machine.

Paulit - ulit niyang hinahampas ang machine at halos makaramdam na rin siya ng kirot. Hindi niya alam kung nasaan siyang parte ng skwelahan naroroon at kung nasaan ang iba niyang kasama.

Nanlaki na lang ang kaniyang mga mata ng marinig niya ang tunog na nanggagaling sa machine at unti - unti siya nitong pinaiikot.

"Mommy! Mommy!"

Pabalik - balik ang tingin niya sa likod at sa pinto machine ngunit halos hindi rin naman marinig ang kaniyang boses. Wala siyang ginawa kundi ang paulit - ulit na hampasin ito at magpakain sa kirot at sakit na kaniyang natatamo sa machine.

Tumatalsik na rin ang mga dugo niya at nanininuot ang sa kaniyang balat ang tulis sa loob ng machine.

"Masarap ba? Masarap bang bumalik sa inyo lahat ng ginagawa niyo?" tanong ng babae sa kaniya habang malakas na tumatawa.

Tila nawala sa isip niya na gusto niyang makawala rito dahil sa kaba at takot na kumawala sa kaniya habang pinapanood ang babaeng kasalukuyang tumatawa habang pinapanood siyang mahirapan.

Halos mapa-igik siya dahil sa sobrang kirot ngunit nginitian lang siya ng babae. Tumayo rin naman kaagad ito kaya muli siyang pinaghahampas ang machine lalo na no'ng maramdaman niyang nagiging pabilis na pabilis ang machine sa pag-ikot.

"For your new riddle, find out who's next?" the girl announcend.

Hindi naman siya tunay na natutuwa sa lahat ngunit pag'tapos ng lahat ng ginawa nila sa kaniya ay alam niya sa sarili niyang hindi niya ito mapapatawad.

An eye for an eye, a tooth for a tooth.

Sabi nga nila, 'yong taong kinakaya kaya mo lang ay hindi mo alam na siya pala 'yong taong kaya ka pang higitan sa lahat ng ginagawa mo.

She crossed her arms as she watched them getting scared for what she has been doing. Pinili niya 'yan kaya dapat matuto silang maging responsableng harapin lahat ng ginawa nilang kalokohan.

Mataman lang niyang pinapanood ang mga ito habang kinakain na rin ng buong machine si Luallane.

Nasa kalagitnaan siya ng pagtawa ng may dumating. Mukha itong pagod na pagod kung saan man ito nanggaling. Lumakad ito palapit sa kaniya at ngumiti, inabot din sa kaniya lahat ng video tape recorders at pictures na nakuhang ivinideo sa kanila.

Bumalik ang kaniyang tingin sa computer ng may masayang estudyante na sumigaw. Mukha itong nanalo sa lotto. But to bad, isang estudyante na lang naman e at matatapos na sila. Matatapos na silang lahat.

Lyabelle raised all the pictures and made it sure na makikita nilang lahat. Tumingin naman sa kaniya ang mga estudyante.

"I now know who's behind of all these schemes." she explained.

Para namang mga batang sumunod sa kaniya ang mga estudyante kaya nag-simula na siyang mag-salita.

"Zkyla Madrigal, Anne Andrade, Jasmine Suriao, Dayzinne Valdemor and Luallane Khalid are the 5 bitches. They're known for being the elegant and sophisticated students that we admired. Lahat tayo ay gustong gusto silang makasama kaya naman ng dumating sa skwelahan si Hiraya Exconde ay mas lalong umusbong ang ating pagkagustong makasama sila." Inilapag niya ang litratong may ekis ng mga mukha nina Dayzinne.

Sumunod naman ang litrato ni Hiraya. "Hiraya Indie Exconde known to be the most poorest student in this campus. Mahirap lang siya ngunit matalino. Hiraya is also beautiful kaya naman hindi natin maitatangging marami ring mga lalaking estudyante ang nahuhumaling sa kaniya. But then, as we all know, si Hiraya ay isang scholar at unang nakasama ni Yleika Magbanua sa kaniyang dorm."

Lyabelle dropped the picture of Yleika Magbanua along with the other person that was mentioned earlier.

Umusbong naman ang curiousity ng mga estudyante dahil do'n. Halos lahat sila'y hindi makapaniwala dahil sa narinig at nalilito rin kung anong pagkaka-konekta ng mga taong 'yon.

Magsasalita na sana si Lyabelle ng may isang estudyanteng sumingit sa kaniya.

"Anong pinopoint out mo? Ano bang koneksyon nila sa mga pinapatay ngayon?"

Lyabelle smirked. "That's a good question. As I've said, Hiraya is Yleika's border bago pa siya mapunta kila Dayzinne. At ayon, sa nalaman ko noon ay sinasaktan ni Yleika si Hiraya sa kanilang dorm at sinubukang magsumbong," Inilapag naman niya ang litrato ng gurong lalaki na kagabi lang ay namatay. "Si Mr. Arthur. Mr. Arthur is the one who handled the case but definitely declined dahil nga para sa kaniya ay mahirap lang si Hiraya at dapat hindi pagtuunan ng pansin. Kaya naman, no'ng hindi kumilos si Mr. Arthur upang tugunan ang nasabing trahedya ay lumipat siya kay Ms. Laine," muli ay may ipinakit siyang litrato ng gurong kanina lang din ay natagpuan nilang nakabitay sa girl's CR.

"Ms. Laine referred Hiraya to her niece, Dayzinne Valdemor upang maging dormmate nito sa kaniyang dorm. But then, little did Hiraya knows Ms. Laine did that because her niece, Dayzinne is finding a toy to play with that's why she gave Hiraya."

Kumunot ang noo ng isa sa kanila at napa-tayo. "Ano? I mean, why? Why would Laine do that? Hiraya's her student..." It was Ms. Cathryn.

Lyabelle only smirked and made her teacher sat down. Na-upo naman ang guro ngunit nando'n pa rin ang pagtataka at gulat sa kaniyang mga sinabi.

Of course, sino nga bang hindi magtataka, diba? Anong dahilan? Bakit? Bakit kailangan ganunin ang isang estudyante?

"Then, it's where it all started. Dayzinne's friends always bullies her. Made her do the chores, locked her up in the attic or even in the bathroom. They almost made her rape just because they wanted to have some fun. It was always Hiraya. It is always been Hiraya. Walang naawa kay Hiraya no'ng mga panahong 'yon. Walang kahit sinong sumagip sa kaniya no'n. No'ng mga panahong humihingi siya ng tulong ay walang maski isang kamay ang bumuhat sa kaniya patayo. Wala... That's why, in every 30 minutes wala siyang ginawa kundi ang umiyak, maghirap, sumigaw at bumulong ng tulong hanggang sa nawalan siya ng pag-asa..."

Lyabelle bowed her head. Her shoulders shake. Hanggang sa ito'y tumawa. Tumawa siya ng tumawa hanggang sa natahimik ang mga estudyante dahil sa ginawa niya.

"Bakit? Bakit mo alam ng ito? May kinalaman ka ba rito?" tanong ng isang estudyante sa kaniya.

Umangat ang ulo ni Lyabelle at tumingin sa kaniya. "Tanungin mo 'ko."

Mukha pang naguluhan ang estudyante bago na-gets at tumingin sa kaniya. Nanginginig itong nag-salita.

"Who's the killer?"

Lyabelle smirked at bago pa makuha ng estudyanteng iyon ang sagot ay nakarinig na sila ng malakas na pag-sabog at sigaw ng mga estudyante.

Napa-tayo silang lahat at nagkagulo. Hindi na nila alam kung saan sila pupunta at tanging paghalakhak lang ang kanilang mga naririnig.

"Sige! Sige, tumakbo kayo! Sige!" Tawa pa rin siya ng tawa.

May ilang estudyante na rin ang natamaan ng chainsaw at itak. Nagsisiliparan lang din ang mga granada sa buong gymnasium.

Ilang talsik na ng dugo ang mga kumakalat sa buong floor ng gymansium at bumukas na rin ang sprinkler.

At sa kalagitnaan nang pagpatay at pagkamatay ang narinig na ring muli ang kaniyang boses.

"Luallane Khalid, 1:30am. Dead. Hello, classmates. I am Hiraya, nice to meet you all."

She smiled. "Who's Next?"