Chapter 9

Patuloy sa pagtakbo ang mga estudyante kahit hindi na nila alam kung saan sila tutungo. Gabing gabi na at malakas na rin ang ulan.

Nawala ang ibang estudyanteng kasama nila habang tumatakbo sila patungong hall ng dorms kung saan ang tinutukoy na attic ng taong nasa likod ng speaker.

"Hindi ko na ito kaya, Yleika! I'm already loosing my sanity!" Andreius cried as they run out for their lives.

Wala na ang mga estudyante kanina.

Sila na lang ang tanging natitira.

Where to go?

Where to hide?

What to do?

"Run! Run!" bumalot na naman sa mga tainga nila ang boses ng taong iyon.

Ngayon ay napag-tagpi tagpi na nila ang lahat at ang kailangan na lang nilang gawin ay pigilan ang taong gumagawa niyon upang matapos na ang lahat ng ito.

"This is getting into my fucking nerves!" Klein, one of the student guy, said.

He's mad. Halata rin kasi ang litid na lumalabas sa leeg niya at kahit pa sabihin mong gabi na, halata pa rin ang pamumula ng mukha niya.

"Let's just end this, fuckers!" said Andreius na may hawak na dospordos, nagulat ang kaniyang mga kasama sa hawak niya.

"Saan mo nakuha 'yan?" naiiling na tanong ni Yleika, ang pansamantalang lider ng grupo.

Nag-kibit balikat lamang si Andreius kaya napa-iling ang kaniyang mga kasama.

Wala bang kinatatakutan ang mga ito? tanong ni Yleika sa kaniyang isip. Akala nila ay talagang matatapang na sila dahil sa kanilang kalidad sa pagiging konpidensiya sa pag-takbo. Ngunit mukhang kinain ang kanilang tapang ng may literal na ring of fire na humabol sa kanila.

Nanlaki ang mata ni Yleika dahil sa nakita. "This is shit! Takbo! Takbo!" sigaw niya.

Hindi nila kakayanin ang mga ito kung ganiyan kabibigat ang mga bagay na panlaban sa kanila ngunit tila hindi matitibag ng takot ang kanilang mga sarili ng matapang nilang hinarap ang isang abandonadong building.

Madilim ang buong paligid at hindi na rin nila malaman kung saan unang tutungo.

"Ilabas ninyo ang mga flashlight ninyo." Yleika announced as they run towards to nowhere.

"Yleika, saan tayo pupunta?" Ella asked at halata sa boses niyang hinihingal na siya.

"I don't know!" sigaw pa nito.

But then something came up into her mind.

Naisip ni Yleika na para silang nasa isang maze na hindi alam ang pupuntahan but they're free from the buildings na humaharang.

"Follow me." She commanded as she headed her way to the gym.

"Is this a joke, Yleika? This is an open area!" Andreius blurted out and Yleika almost rolled her eyes on him.

"Yeah, right, Andreius. I already can see it from here. But I'm sure that you already have an idea kung bakit dito ko kayo dinala."

"Wait... this is where... holy cow!"

"Overreacting," Yleika murmured.

"Tell us your plan."

"Right. I'm now tired, tapusin na natin ito. I badly want to have my vacation!"

Yleika smirked at inilabas ang lahat ng mga gamit na nalikom niya na ikinagulat nilang lahat dun.

"Stop acting like you didn't know that I have these," Yleika rolled my eyes as she manipulated the video recorders.

"I know that this step is a shit," she uttered.

"Fool!" the person behind the speaker said and laughed.

Napa-tigil sina Yleika sa pagta-trabaho sa video recorders ng marinig ang boses na 'yon. Mukhang nahuli na kaagad nila ang pakay ng mga ito.

Alam na nga ni Yleika kung sino ang pumapatay pero hindi niya alam kung anong tunay na nangyari at kung sino ang tunay na target at pakay ng mga ito.

And now that she's already out of her shadows, I think it's time for them para linisin lahat ng ito. Hindi na ito ang nakakabuti. Hindi na nakakabuting manatili pa sila sa mundong ito. Marami ng namamatay at kailangang magdagdag na sila sa listahan.

Naisip ni Yleika na kung mamatay man lang siya ngayon pa lang ay dapat mahuli na niya ang pumapatay ngunit bago pa man siya mapindot ang kung anong controller ay agad na nakarinig sila ng pag-sabog.

Napa-iling na lang ang mga taong nasa likod ng lahat ng ito dahil sa nangyari.

"Foolish people..." iiling-iling nilang sinabi.

Yleika Magbanua, Andreius Wilson, Klein Jaranilla & Ella Cayabyab. 09:30 pm. Dead.