Chapter 10

Simula no'ng namatay sina Yleika at ang iba pang mga estudyante ay naging matahimik na ang mga ito.

Nagkaro'n ng oras upang mag-bigay dasal sa mga estudyanteng namatay. Marami ang nag-hinagpis at marami ang nangalit sa galit.

Hanggang ngayon, hindi pa rin nila makuha kung bakit ito ginagawa ng mga pumapatay e wala naman silang ginagawa?

But little did they know, nagsisimula na namang kumilos ang mga ito.

Alas dose na ng madaling araw at ang lahat ay pagod na pagod dahil naging mahaba ang araw para sa kanila. Mukhang hindi na talaga nila mahuhulaan kung bakit may pumapatay at kung anong dahilan kung bakit nila ginagawa ito.

They're in the middle of sleeping when they heard a loud thud na nanggagaling sa comfort room ng building na ito. Nagising ang ilan sa kanila dahil sa lakas ng ingay na 'yon.

Nagising ang diwa nila ng ma-realize nilang wala pala sila sa kanilang dorm at hindi dapat sila mag-pahinga dahil hindi nila malalaman ang mga mangyayari sa kanila kung magpapadala sila sa pagod.

Nagka-tinginan ang mga estudyante sa isa't isa bago ginising ang kanilang mga guro at ang iba pa nilang mga kasama. Lahat sila ay naalimpungatan.

"Why? What happened?" tanong sa kanila ng teacher nilang si Ms. Cathryn.

Nanginginig ang estudyanteng tinuro ang direksyon palabas ng gymnasium. Simula kasi nang pumasok sila rito ay hindi na sila lumabas pa sa pag-aakalang dito sila mas safe na manatili.

"Nakarinig po kami ng malakas na ingay na nagmumula sa labas, Ma'am. I think, they're not yet done," imporma ng isa sa kanila.

Saglit namang napa-isip ang guro bago sila tinignang lahat.

"Prepare yourselves. Lalabas tayo," aniya at tumayo upang mag-handa.

Pag-tapos nilang impormahin ang iba pa nilang kaklase ay sabay sabay silang tumayo upang lumapit sa kanilang guro. Sa ngayon ay si Ms. Cathryn na lang ang natitira at ang isang gurong nawawala na si Ms. Laine.

Akma na silang lalabas ng napa-tigil ang isang estudyanteng nasa harap nila. Napa-tingin si Ms. Cathryn na nagtataka sa ginawang pag-tigil nito.

"Ma'am, are we really doing this?" kabadong tanong ng estudyante.

Mukhang gano'n din ang tanong ng iba. Kasi bakit ka pa nga naman susugal sa gano'n kadelikadong lugar kung pwede na lang kayong manatili sa gymnasium, diba? Ngunit alam nilang kailangan pa rin nilang gawin ito.

"Wag kayong mag-alala. Nandito lang ako." Yinakap ni Ms. Cathryn ang mga estudyante pagtapos sabihin ang nakakapag-pagaan ng loob na linyahan na 'yon.

Simula no'n ay alam na nilang kaya na nilang maging matapang upang sumagip ng kaklase.

Huminga sila ng malalim nang buksan ang pintuan ng gymnasium. Tahimik na hallway lamang ang sumalubong sa kanila. Nag-katinginan sila at tinakbo ang daan patungong comfort room. It's the girl's cr. At ng puntong tinapak nila ang loob niyon ay halos manghina sila.

Madilim sa buong hallway at tanging ang lumang classroom at itong lumang cr lamang ang may ilaw sapagkat binuksan nila.

"What the hell..." bulalas ni Lyabelle, isa sa mga estudyante. Habang nakatingin sa katawan ng isang babaeng nakasabit sa ceiling.

Magulo ang mahabang buhok nito ngunit sumisilip ang mata niyang dilat. Halatang bago ito namatay ay punong puno ito ng luha at takot para sa taong gumawa nito sa kaniya. Umikot ikot ito at tumutulo pa ang dugo kaya naman umatras sila.

Ngunit ang mas nakaagaw ng nilang atensyon ay ang nakasulat sa malaking salamin gamit ang dugo na nanggaling sa babae.

"How did they do that?" one of the student asked, nakatingin pa rin sa salamin at sa nakasulat.

"Look up..."

Napatingin sila sa babae at mas lalong kinilabutan sa sinapit nito. Maraming hiwa ang kaniyang mukha at doon nagmumula ang dugo ngayon lang din nila napansin na gutay gutay ang kaniyang uniform at wala na ang mga butones nito. Halos lumabas na rin ang laman niya.

Saglit na napa-isip ang mga estudyante hanggang sa napa-iyak na si Ms. Cathryn, siya rin ang gurong umiyak dahil sa pagkamatay ni Mr. Arthur kanina.

"Laine!" mahabang niyang tawag.

Binasa nila ng sabay ang nakasulat sa salamin.

"Ready for the next riddle? —A5"

A5?

Nagkatinginan silang lahat at tumango. They're not scared and it's on their favor upang malaman kung sino ang nasa likod nito.

Pinagtulungan nilang ibaba ang katawan ni Ms. Laine at nilagyan ito ng magpapacover sa katawan nito na nakuha nila sa janitor's room.

12:05 na ng umaga at sila na lang ang natitirang estudyanteng gising maliban sa mga taong pumapatay.

"What are we going to do now?"

Matapos nilang ilagay sa loob ng abandonadong classroom ang labi ng guro ay bumalik sila sa gymnasium. Ngayon ay hindi pa rin maitatangging nanghihina pa rin sila dahil sa natuklasan.

"This is getting worst..." One of the students mumbled.

They nodded. Talaga naman hindi nila alam kung paano ba talaga nagsimula ang lahat ng ito at maski ideya ay wala sila.

They blew a loud breath as they sat on the floor. Lyabelle, one of the students wonder kung may konsensya pa ba ang mga taong gumagawa nito at kung hanggang saan nila ito handang gawin. A lot of students are now dead. Kaya bakit pa? Balak pa ba nilang ubusin silang lahat? They are too greedy!

Nilapitan ni Lyabelle ang computer na nakalagay sa isang entablado kung saan nando'n ang iniwang mga gamit na dinala ni Yleika rito para lamang hindi sila mawala. Yleika had given her the full trust, and hoping that Lyabelle won't break it.

Nagkaron ng konting static sa nasabing computer kung saan niya kasalukuyang tinitignan ang recorded videos ng mga estudyante.

May kung anong pinindot si Lyabelle at bumalik ito sa dati. Well, what can you say about an ict student? Lumapit na rin ang ibang kasama nila at tinitignan ang bawat footage hanggang sa dumako ang tingin nila sa isa.

Yes, sakop hanggang dito sa kinalalagyan nila ang mga cctv. Kailangan nilang makasigurado para hindi sila sumabit kung sakali. Walang kahit sinong nakakaalam ng ginagawa nila maliban sa mga taong iyon.

Kitang kita ng mga estudyante mula rito ang ginawa nila sa babae. The boys raped her while she was screaming. It's sad because no one can hear what she was saying while the girl is preparing for some tools. This is shit.

"Are they for real?" pabulong na tanong ni Lyabelle.

Umangat sila ng tayo ng nakitang tumingin ang isa sakanila sa cctv. Shit! They knew!

The girl smiled creepily as she waved her scissors and knife to the cctv, she was laughing. They all laughed while their victim is crying her heart out.

Pumikit ang mga estudyante at kumuyom ang kamao. This must stop. This is not healthy. They're wrecking their own lives while wrecking the others too.

"The visitors are now ready to visit their closets..."