3 dagen verder.

(Joy)

Als ik mijn ogen open doe en om me heen kijk is het nog steeds donker. Alleen er is wat veranderd want ik hoor nu ook geluiden. Het is even lastig om te horen wie het zijn.

Linn ben je daar?

Waarom reageert ze niet.

Linnnnnnn

Ja Joy ik ben er. Sorry Joy dat ik zo moe was. Ik weet niet hoe lang ik geslapen heb.

Dat geeft niet Linn. Ik heb mijn vader gezien en die zei dat jij onze mate kon vinden. Dat ik me er overheen moet zetten om niet te willen.

Ik kan je alleen helpen als we wakker zijn Joy. Probeer dus wakker te worden.

Het is hier ook zo donker en ik zie niks.

Ik geloof in je Joy, je kan het.

De geluiden worden wel harder naarmate ik me concentreer op de stemmen. Ik hoor ze wel maar nog zo gedempt dat ik het niet kan verstaan.

Hé! Ik hoor een deur open gaan en weer dicht. Zal er iemand binnen zijn of weg zijn gegaan.

Kom op Joy doe je best en probeer je ogen open te doen. Denk aan je ogen denk aan je ogen. O papa kan je me helpen alsjeblieft.

Ik probeer het weer, en nu voel ik iets, het lukt. Langzaam doe ik mijn ogen open en kijk om me heen.

Nee denk ik verdrietig het is niet gelukt het is nog steeds donker. Wacht ik kan me bewegen maar ik sta niet. Ik lig in een bed. Als ik goed kijk zie ik dan toch wat licht. Een streep licht aan het einde van de kamer. Dat zal wel van de deur zijn.

Bah wat voel ik me leeg en mijn lichaam doet pijn. maar het verdriet lijkt minder te zijn. Dat zal papa wel gedaan hebben denk ik met een glimlach. Ik ben blij dat ik weer wakker ben maar ben ook blij dat ik papa gezien heb.

Linn ben jij er ook nog?

Ja Joy ik ben er nog.

Ik wil kijken of ik mijn bed uit kan. Hoe lang heb ik geslapen?

Ik weet het niet, voor mij is dat ook een vraag die ik niet kan beantwoorden.

Voorzichtig probeer ik rechtop te zitten en voel dan dat ik een infuus in mijn arm heb. Ik trek hem eruit want ik wil toch even proberen te lopen. Rustig schuif ik mijn benen van het bed af. De vloer voelt koud maar dat is een goed teken toch? Dan voel ik met mijn handen om iets te kunnen vasthouden.

Langzaam probeer ik te staan om gelijk weer te gaan zitten.

Oké Joy rustig weer proberen. Weer probeer ik op te staan maar mijn benen hebben er geen zin in. Toch moet ik plassen en ik denk.

Nou dan ga ik toch kruipen als het lukt. Weer probeer ik te staan en als dat niet lukt laat ik me vallen van het bed, en auch dat deed toch wel een beetje pijn.

Waar is de toilet?

De muur waar mijn bed tegenaan sta volg ik dan maar op de tast. Ik voel dan toch nog een deur, als ik die open doe schiet er gelijk een lamp aan. Aaaaa dat is een felle lamp.

Ik knijp gelijk mijn ogen dicht en probeer met geknepen ogen een beetje te kijken. Ja dit is de badkamer en naast de deur is de toilet.

Mijn ogen wennen langzaam aan het licht. Met moeite krijg ik mezelf omhoog op de pot. Tegenover de toilet staat een wasbak met spiegel.

Wow wie dat verzonnen heeft een spiegel recht tegenover de toilet is niet goed zeg.

Ik schrik van mezelf als ik de spiegel in kijk. Donkere randen onder mijn ogen en ik lijk magerder. Hoe lang heb ik wel niet geslapen dat wil ik wel weten.

Ik schrik als ik opeens iemand in de deuropening zie staan.

"Hallo mevrouw Wilkinson, fijn u wakker te zien."

Er staat een zuster denk ik in witte jas voor de deur.

Ik denk nou eigenlijk ik hoop een zuster. Niet dat ik dood ben en dit een engel moet voorstellen.

"Uh hallo"

verder kom ik niet want mijn broer Roy komt binnen denderen.

"Sorry"

mompelt hij als hij mij op de toilet ziet zitten. Ik vraag of iemand mij kan helpen naar bed omdat ik kruipend naar de toilet ben geweest.

Of ze alsjeblieft een lampje kunnen aanlaten want heb genoeg donker gezien. En ik wil heel graag weten hoe lang ik geslapen heb en dat ik heel erg trek heb in donuts zeg ik met een rood hoofd.

Roy begint te lachen en zegt tegen de man die net binnengelopen is dat ik weer terug de oude ben.

Als ik in bed geïnstalleerd ben. Stelde de man zich voor als de packdokter. Hij verteld dat ik 5 dagen geslapen heb, dat mijn lichaam dat wel nodig gehad zou hebben.

Dat ik nu even rustig aan moet doen. Het klinkt heel raar zei hij maar het is nacht nu en het zou dus nog wel even goed zijn als je je rust nu pakt zodat je morgen naar huis kan.

Het enige wat ik denk is: 5 dagen? Snel probeer ik te rekenen in mijn hoofd maar dat doet best pijn zoveel nadenken. Nee dan is het gisteren eerste kerst geweest. Dus ik word wakker op tweede kerstdag.

"Dokter mag ik alsjeblieft nu naar huis"

Ik wil graag thuis verder slapen geef ik aan.

"Het is tweede kerstdag en mama maakt dan altijd een lekker ontbijt en ik wil graag bij haar zijn".

De dokter kijkt mij aan en dan naar de Alpha.

"Dat moet geen probleem zijn denk ik".

Er komt een zuster die me helpt in een ochtendjas en joggingbroek zodat ik een beetje warm gekleed ben. Roy tilt me in bruidstijd op en brengt me naar mijn moeder. Ik geniet tegen zijn borstkas en denk aan papa.

"Het sneeuwt"

zeg ik blij.

Roy glimlacht en loopt verder tot we er zijn. Mama is zo blij mij te zien en laat ons er gelukkig wel door. Roy brengt me naar mijn bed en geef me kus op mijn voorhoofd voor hij weer terug gaat naar het packhuis. Rustig val ik in slaap.

"Joy"

word er geroepen. Ik draai me om en kijk midden in het gezicht van de mooiste jongen die ik ooit gezien heb.

Groot gespierd en ziet er een beetje ruig uit. Hij heeft hele mooie lieve groengrijze ogen. Ze kijken mij geliefd aan.

Starend blijf ik na hem kijken. Opeens veranderd hij in een grote bruine wolf met zwarte ogen.

Ik ben niet bang en loop naar hem toe. Ook hou ik hem vast en knuffel hem. Ik woel door zijn vacht en voel me zo veilig bij hem dat ik al mijn verdriet vergeet.

"Eindelijk heb ik je gevonden"

hoor ik hem zeggen.

Maar hoe kan ik hem nu horen als wolf.

"We horen bij elkaar"

gaat hij door en ik begin te huilen.

"Eindelijk ben je hier, eindelijk ben je hier en ik laat je nooit meer gaan"

snik ik.

Als ik wakker word merk ik dat ik weer heb liggen huilen in mijn slaap. Dit moet echt ophouden want dit is niet leuk. Maar deze droom had iets anders dan dat ik normaal gehad heb. Ik zag nu een jongen erbij.

Linn heb jij mijn droom ook gezien?

Ja Joy ik zag hem ook. Misschien betekend dit dat we dichterbij zijn.

Ik sluit de link weer af met Linn en bedenk me dan wat papa tegen mij gezegd had.

"Hij is dichterbij dan je denkt"

hoor ik weer in mijn hoofd en het is niet Linn die het zegt.

Voorzichtig stap ik uit bed en kijk dan pas hoe laat het is. Het is pas 7:10 uur. Toch besluit ik te gaan douchen.

Uit mijn tas pak ik een donkerblauwe skinnybroek met een rode foute kersttrui met lampjes. Die had ik met Marco gekocht bij de primarkt, hij heeft dezelfde voor zichzelf en Ralph gehaald.

We hadden toen zoveel lol die dag.

O wat mis ik die jongens.

Waren ze maar hier dan kon ik even kletsen en dan zouden Marco en Ralph wel weer raad weten wat ik zou kunnen doen. En dan zou Ralph weer iets lekkers bakken zodat ik me beter zou voelen.

Ach wat een schatten zijn het.

Na deze droom voel ik me toch wat rot en heb nog steeds hoofdpijn. Nu heb ik meer gevoel in mijn benen en sta dan rustig op.

Als ik de badkamer in ga zoek ik gelijk in het kastje naar paracetamol. Misschien dat het zal helpen.

Ik zet de douche aan en leg mijn kleding en handdoek klaar. Stap dan de douche in onder de warme stralen van de kraan. Dit had ik zo nodig en bedenk me dat met douchen al mijn pijn wegspoelt het putje in.

Al is het maar voor één dag, alsjeblieft laat de pijn even weg zijn vandaag.

Dit was weer een hoofdstuk