(Joy)

Vandaag heb ik mijn opdracht terug gekregen en dat waren goede punten gelukkig. Achter Ste had ik nog een bos getekend en ik was best trots op mezelf moet ik zeggen. Nu ik hem weer terug heb hang ik die lekker boven mijn bed.

Mijn lieve stoere wolf hangt boven ons bed Joy. Kan je niet terug naar huis gaan en dan hier gewoon alles laten zoals het is. Maak in het pack je opleiding af. Wat wil je er eigenlijk mee gaan doen? Van Ryan hoef je niks en je zal toch de Luna helpen als mate van de Beta.

Ja dat weet ik wel maar ik wilde zo graag wat voor mezelf.

Misschien heeft Linn wel gelijk. Ook al wil ik graag iets voor mezelf, ik wil ook graag bij Ryan zijn.

Isa komt zo weer een nachtje over maar ik moet morgen gewoon werken. Vandaag ben ik van plan om Isa alles op te biechten en dan hopen op goed geluk dat het goed komt.

Als het allemaal goed verloopt hoefde ik alleen Marco te appen en die kwam dan samen met Ralph ook langs. Ze wilde mij eerst de tijd geven om Isa voor te bereiden op alles.
Voor dat ze er is ga ik even snel langs de supermarkt voor ingrediënten voor een quiche. Eieren heb ik en bladerdeeg ook maar ontbijtspek, kaas en wat groente is ook erg lekker.

Als Ralph dan komt wil ik weten wat hij ervan vind als kok zijnde.

Had maar twee uurtjes les vandaag dus Isa zou rond 13:10 op station aankomen. O dan moet ik rennen want heb nog een half uur.

Snel pak ik mijn fiets en ga naar de supermarkt en haal alles wat ik nodig heb en nog wat chippies voor vanavond. Als ik de winkel uitloop zie ik dat ik snel moet fietsen.

Heb natuurlijk weer teveel meegenomen dus mijn tassen aan mijn stuur lukt net. Bij het station zie ik haar al staan als ik aan kom fietsen.

"Sorrysorrysorry"

roep ik als ik aan kom fietsen. Isa kijkt nep boos naar mij en begint daarna te lachen.

"Ik liep echt net de trappen af dus je bent op tijd."

Isa gaat achterop zitten en ik probeer te fietsen met haar achterop en mijn tassen aan mij stuur. Ik slinger wel maar het lukt best goed vind ik zelf.

Isa zit achterop expres net te doen alsof het onwijs eng is hoe ik fiets.

Lachend komen we aan bij het appartementencomplex en ik zet de fiets in de schuur. Samen lopen we naar boven en ik ben blij dat Isa een tas overgenomen heeft.

"Jeetje wat heb je allemaal gehaald"

vraagt ze terwijl ze de tas mee naar boven zeult.

"Avond eten en uhm nog paar dingen".

Ze kijkt me aan en zegt dan

"nog een paar dingen? Beetje veel dingen lijkt me".

Ik kijk haar quasi beledigd aan om daarna samen in lachen uit te barsten. Over vanavond vertel ik haar dat twee vrienden van mij Ralph en Marco komen eten.

Ze kijkt heel erg verbaast want ik en jongens is voor haar nieuw. Ik help haar gelijk uit de droom en zegt dat ze een stel zijn samen.

Als ik al de boodschappen opgeruimd heb ga ik twee tosti's maken voor ons. Twee borden zet ik op de eettafel in de keuken en leg de tosti erop als ze klaar zijn. Samen gaan we zitten en eten.

Isa kijkt me aan en vraagt of er iets aan de hand is omdat ik stil ben. Twijfelend kijk ik naar haar voor ik begin met vragen.

"Wat als een vriend je iets moet vertellen over zichzelf maar dat nooit eerder gedaan heeft, omdat hij bang is dat de ander hem afwijst"?

"Dan is het geen echte vriend als hij je afwijst."

Zegt ze gelijk erachter aan.

Ze kijkt me aan en zegt dan.

"Wat moet je vertellen Joy, of wat wil je graag van het hart"?

Dit is zo moeilijk en ik heb niet gelijk antwoord op haar vraag. Dus ik begin met

"wat als het bovennatuurlijke wel bestaat en niet alleen in films."

Ze kijkt opeens verschrikt aan en zegt zachtjes

"je bent toch geen vampier".

"Nee maar je komt in de buurt".

Ik draai mijn hoofd zodat ze mijn nek kan zien waar een zwarte tatoeage achtige plek zit. En ik zeg dat ik mijn mate gevonden heb en dat Ralph en Marco ook mates zijn.

In haar ogen zie ik dat ze aan het denken is maar ook heel veel ongeloof.

"Je neemt me in de maling hé?, want nu bedoel je dat je een weerwolf bent?"

Zegt ze terwijl ze mij onderzoekend aan kijkt.

Ik zeg niks maar word wel een beetje verdrietig, wat als ze me niet geloofd.

Isa staat opeens op en loopt naar mij toe en knuffelt mij en zegt

"als jij zegt dat het zo is wil ik het graag geloven en ik zal je nooit laten vallen, maar dan moet je het wel kunnen bewijzen. Vind je dat erg dat ik dat zeg"?

Ik kijk haar aan en zegt dat ze dan niet moet gaan gillen als ik dat doe. We lopen naar de woonkamer en ik doe de gordijnen dicht want anders word het een beetje raar.

Dan kijk ik haar aan en zeg

"weet je het zeker?"

Ze knikt en dus ik begin me uit te kleden. Ze kijkt me raar aan en vraagt waarom ik dat nu ga doen. En ik leg uit dat ik mijn kleding mooi vind en als mijn ondergoed scheurt ik het minder erg vind dan mijn lievelingsbroek.

"Oké dit kan een eng gezicht worden misschien handig dat je niet kijk terwijl ik transformeer."

Isa doet haar ogen dicht en ik verander mij in mijn wolf. Gelukkig ben ik niet de grootse wolf anders zou het voor haar helemaal zo eng zijn.

Als ik veranderd ben geef ik een jankgeluidje in de hoop dat ze haar ogen open doet.

Ze blijft met haar ogen dicht zitten en zegt.

"Geef me even een minuutje want ik durf niet te kijken nu."

Ik ga voor haar zitten en blijf gewoon wachten. Na een paar minuten ga ik er bij liggen en blijf haar aankijken.

Dan opeens doet ze haar ogen heel voorzichtig open om ze dan volledig open te sperren. Wow je bent echt een wolf zegt ze.

Ik licht mijn hoofd van mijn poten en kijk haar met een scheve kop aan.

Wat denk jij wat ze vind van ons.

Ik weet het niet maar ik denk wel goed als ik zo kijk.

"Je bent echt mooi, mag ik je aanraken"

vraagt ze.

Ik beweeg mijn kop op en neer. Ze stapt voorzichtig van de bank af en komt naar me toe. Ze voelt aan mijn vacht en begint me te aaien.

"Je voelt zo zacht, dit lijkt wel een droom".

"Dus Ralph en Marco zijn ook weerwolven?"

Zegt ze.

Ik kijk haar aan en besluit weer terug te veranderen en loop richting gang. De deur probeer ik met mijn bek open te doen maar dat lukt niet goed.

Isa komt aanlopen en doet het voor mij ze blijft in de deuropening staan. Als ik naar mijn kamer wil lopen bedenk ik me dat daar de gordijnen open staan dus ik blijf staan.

Isa kijkt naar me en vraagt of alles goed is, en ik probeer met mijn kop te wenken naar de slaapkamer.

Ze loopt erheen en komt terug met een badjas. Ach ook goed denk ik en verander me terug waar ze bij staat. Met open mond staat ze me aan te kijken, en ik reageer erop om te vragen of ze geen hartinfarct krijgt.

"Maar dan zijn je broers en je moeder ook wolven. En je tante Nora?"

Ik vertel haar het verhaal van tante Nora en ome Chris. Het verhaal die mijn moeder vertelde en nu het belangrijkste van alles. Kan ze dit geheim houden en alleen voor haarzelf houden?

Dat hoop ik van wel en nadat we nog even gepraat hebben waar ze veel vragen over had app ik Marco. Zodat ze hier kunnen komen eten.

Mijn quiche is goed gelukt en heb er salade bij gemaakt. Ralph is goed te spreken over mijn kookkunsten en dat maakt mij weer blij.

Isa was heel zenuwachtig om de jongens te ontmoeten maar toen ze er eenmaal waren waren haar zenuwen zo weer weg. Ik denk dat de jongens een beste vriendin erbij hebben.

Ralph vraagt aan Isa of ze haar mond kan houden over hun. En daar reageert ze op met dat toch niemand haar geloofd dus dat komt wel goed. En als ze er over wilt praten belt ze ons wel op.

Nu ik Isa mijn geheim verteld heb kan ik eindelijk nadenken wat ik ga doen. Wanneer ga ik naar huis. Want dat is wel wat ik graag wil.

Dit was weer een hoofdstuk voor vandaag.