(Joy)

"mama het doet zo pijn"

zeg ik tegen mijn moeder.

Krampachtig hou ik haar vast. Rodaina en mama zijn hier bij mij. Ze helpen mij mijn natte kleding uit te trekken en droge kleding aan te doen. Waarom doet Ryan dat niet? Net was hij nog samen met mij in de douche. Ik was zo blij dat hij er was.

"Mama waarom is Ryan weer weg, ik heb hem nu nodig".

Mijn moeder kijkt me aan en zegt dat hij wacht in de kamer. Alles doet me pijn maar toen Ryan me net vast had voelde ik me iets beter.

Mijn moeder verteld dat er bepaalde dingen zijn die ik zou kunnen doen om de pijn minder te laten voelen. Alleen dan moet ik het wel zelf willen en er klaar voor zijn.

Wil ik dat wel?

Heb er zelf niet over nagedacht alleen dat ik wel deze pijn wilde hebben zolang ik maar naar school terug kon. Nu ben ik hier en het doet verdomd veel pijn. Heb weleens menstruatie pijn gehad maar dat komt niet in de buurt van dit.

Rodaina had voor mij een joggingpak gepakt want dat zat prettiger zei ze. Ze heeft wel gelijk want ik ben blij dat ik mijn skinny niet meer aanheb. Die zat echt te strak nu voor mijn pijnlijke buik.

Ik probeer op te staan om naar de kamer te lopen maar mijn benen willen niet echt.

Dan bedenk ik me dat ik dat toen ook had in het ziekenhuis en wil me weer op de grond zetten.

Mijn moeder hoor ik Ryan roepen om te zeggen dat ik aangekleed ben.

"Blijf zitten"

zegt mijn moeder streng voor ze een kus en knuffel geef en weer vertrekt met Rodaina.

Verbaast blijf ik zitten en kijk hoe ze samen de deur van de badkamer uitlopen en weggaan. Ondertussen komt Ryan aanlopen en tilt me op en vraagt of ik me al iets beter voel.

"Nu ik in je armen ligt wel"

zeg ik tegen hem. Ik ben doodop en kan met moeite mijn ogen open houden. Ryan loopt naar het bed en leg mijn erin.

Mijn pak in bed is veel te warm en ik begin mezelf te proberen te ontdoen van mijn jasje en broek. Alleen ben ik zo moe dat het me niet echt lukt dan alleen mijn jasje open te doen.

Onder mijn jasje heb ik alleen niks aan waardoor ik nu dus in bed ligt zonder bovenkleding. Ryan trekt zijn shirt uit en helpt mij die aantrekken en trek dan mijn joggingbroek uit.

Hij komt naast me liggen en ik kruip gelijk tegen hem aan en pak zijn hand naar mijn buik toe. Voel me gelijk veel beter en dommel eigenlijk gelijk in slaap.

(Ryan)

Het is 0:50 uur en ze ligt nu te slapen naast me. Ze is weer thuis, eindelijk ze is weer hier. Toen ik haar net uit de badkamer het bed in legde, wilde ik de dekens over haar heentrekken.

Alleen toen begon ze opeens te trappelen en zichzelf te proberen te ontdoen van haar jasje en broek. Ze was alleen zo moe zag ik.

Haar jasje kreeg ze half uit en ik kreeg gelijk een mooi uitzicht op haar mooie volle borsten. Toch kon ik het niet laten er even naar te blijven en bedacht me dat het niet goed ging komen als ze niks aan zou hebben.

Snel trok ik mijn shirt uit en hielp haar het aantrekken. Haar broek trok ik voor haar uit en ging achter haar liggen en legde een arm om haar heen.

Gelijk pakte ze mijn hand en legde die op haar buik. Ik wreef zachtjes over haar buik en voelde dat ze direct eigenlijk in slaap viel.

Ik stop nu met wrijven en haal mijn hand weg en hoor haar gelijk jammeren. Mijn hand leg ik gelijk weer terug.  Tegen haar aan val ik in een rustige slaap en droom over mijn mooie meisje.

Opeens schrik ik wakker van Joy die naast me ligt te bewegen en te jammeren. Als ik op de klok kijk zie ik dat hij pas 2:10 uur aangeeft. Snel pak ik haar vast en fluister dat ik er ben. Dat alles goed komt en wrijf over haar buik heen. Ze word iets rustiger dus het lijkt wel te helpen. Ik  vind het zo vervelend haar met zoveel pijn te zien.

"Ryan, je moet me helpen. Haal de pijn weg Ryan. Alsjeblieft help me".

Hoor ik haar zeggen voor ze zich omdraait naar mij en aan me vastklampt. Stevig hou ik haar vast en probeer mijn wolf in te houden.

Ste wilt zo graag en ik ook maar dat mag niet. Ik wil dat ze het zelf wilt en niet omdat ze nu in de heat zit.

Ze voelt zo warm nu en het is heel moeilijk voor mij om me in te houden. Gelukkig voel ik dat ze weer in slaap gevallen is en langzaam val ik ook in slaap.

(Joy)

Het voelt zo fijn bij Ryan in zijn armen. Vanmorgen vroeg werd ik wakker en wilde zo graag de pijn weg hebben.

Ryan heeft me de hele nacht vast gehouden en dat hielp wel een beetje tegen de pijn maar mijn lichaam wilt iets anders. Ik voel het in alles en Linn is ook de hele tijd aan het zeuren. Het is zo moeilijk haar in toom te houden.

Gelukkig heb ik nog een beetje kracht maar misschien moet ik luisteren naar haar en gewoon verder gaan. Voor nu voel ik me iets beter en lig heerlijk in Ryan zijn armen. Mijn gezicht duw ik in zijn nek en snuif zijn geur in, o dit is lekker.

Langzaam kijk ik omhoog naar hem en zie dat hij nog slaapt. Hij ziet er zo lief uit nu en wow ook zo lekker.

Zoen hem Joy

zal ik het doen.

Langzaam druk ik mijn lippen op zijn mond en geef hem kleine kusjes. In mijn buik voel ik allemaal vlinders komen en mijn lippen tintelen helemaal. Op het moment dat hij mee gaat in de zoen en zijn handen over mijn rug laat gaan, ontploft er een gevoel van tintelingen overal waar hij aanraak.

Door de sensatie van gevoelens kreun ik in zijn mond. Ik draai hem om en ga boven op hem zitten en zoen hem overal en in zijn nek. Zachtjes hoor ik een kreun uit zijn mond komen als ik in zijn nek zit.

"Joy als je zo niet verder wil moet je nu stoppen anders sta ik niet voor mezelf in".

Kreunt hij.

"Misschien wil ik dat ook wel niet"

zeg ik terwijl ik hem blijf zoenen in zijn nek.

Dit was het weer voor dit hoofdstuk. Maar wat zal Joy gaan doen. Ze bevind zich op glad ijs of niet.....