HERSCHREVEN

P.o.v: Jayda
Zaterdag 16 juli
15:56
Het weeshuis

'Waarom zijn jullie eigenlijk hier? Niet voor mij neem ik aan.' vraag ik.

'In eerste instantie niet nee.' beantwoord Liam mijn vraag eerlijk waarop ik knik. 'Klopt, ik had niet verwacht je ooit nog te zien.' Schaapachtig kijkt Louis me aan wat me zacht doet grinniken.

Harry zegt:'Maar we kwamen hier dus eigenlijk om een klein optreden te geven en een kleine donatie aan het weeshuis...' 'Zodat er hier en daar wat gedaan kan worden in en rondom het huis.' vervolgt Niall.

'Awh, jullie hebben echt een hart van goud.' glimlach ik. De jongens krijgen een blos op hun wangen, waardoor ik zachtjes giechel.

'Er is alleen één heel klein probleempje...' zegt Niall met een schuldige blik. 'Wees niet boos, please.' smeekt hij als iedereen hem aankijkt.

'Daar kunnen we pas over oordelen als je ons verteld wat dat "kleine probleempje" is.' zegt Liam droog. Ik hoor Louis grinniken. Echt, de droogheid in deze groep, nu al.

'Nouja, kijk...' begint Niall. 'Ik kijk. Ik zie alleen vrij weinig.' antwoord ik droogjes. Ik hoor Louis grinniken en glimlach. 'Dat is het probleem, Jayda... Ik ben m'n gitaar vergeten...' zegt Niall na een korte stilte.

'Wat?! Sukkel!' Harry facepalmt zichzelf. 'Dat is inderdaad een klein probleempje.' antwoord Liam.

Ik kijk de jongens stuk voor stuk aan. 'Hoezo is dat een probleem? Je kan de mijne toch gewoon lenen? No big deal.' Schouderophalend kijk ik Niall aan. Ik zie de jongens verbaast naar mij kijken waardoor ik een wenkbrauw optrek.

'Speel jij gitaar?' vraagt Liam verbaast. Ik knik verlegen:'Ik ben niet zo heel goed hoor, maar ja. Ik ben dol op muziek. Wacht, ik haal hem wel even.' Meteen nadat ik die woorden heb uitgesproken loop ik het kantoor uit.

Ik hoor Harry lachend zeggen:'Jep. Dat is echt een zusje van jou.' 'Een? Ik heb er maar één, slaapkop.' hoor ik Louis quasi-arrogant zeggen.' Hoofdschuddend loop ik verder naar mijn kamer. Ik pak mijn gitaar en loop weer terug.

'Wow, dat is een mooie gitaar.' stamelt Niall. 'Thanks, Niall.' antwoord ik verlegen, en ik voel mijn wangen kleuren. Ik vind hem zelf ook mooi, daarom heb ik hem gekocht. Hij is donkerblauw met een wit randje.

Ik geef mijn gitaar aan Niall. 'Thanks, Jay.' zegt hij. Eerst schrik ik een beetje omdat hij me Jay noemt, maar ik laat het gaan.

'Let's go!' zegt Harry blij. Ik knik en loop voor de jongens uit naar de woonkamer. 'Jongens! Kom allemaal effe naar de woonkamer! We hebben speciaal bezoek!' roep ik door het huis. Achter me hoor ik de jongens grinniken en Liam zegt:'Jup. Dat is een echte Tomlinson, lekker luidruchtig.'

Voor de zoveelste keer vandaag voel ik m'n wangen rood worden. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik een broer heb...

De andere kinderen komen de kamer binnen stormen en slaan zachtjes kreten van verbazing. We gaan allemaal ergens zitten terwijl de jongens vetellen wat ze hier komen doen en waarom. Als dat gezegd is klinkt er zacht gejuich. Iedereen kent deze jongens waarsschijnlijk wel, op mij na is de oudste 12, dus ik neem aan dat ze veel naar hun luisteren.

Niall slaat wat akkoorden aan en iedereen valt meteen stil. Ze zingen een aantal nummers en daarna krijgen ze een luid applaus. Ze geven de donatie aan Anne, en natuurlijk mogen wij niet weten hoeveel het is. Typisch...

De kinderen druipen langzaam af en gaan weer doen whatever ze mee bezig waren en ik loop samen met de jongens naar mijn kamer.

^De gitaar van Jayda^