P.o.v Eleanor
'Kom op Bella. Je moet naar school. Juff Jill wacht echt niet op jou voor de lessen hoor.' Bella komt snel aangerent. Julian staat in zijn pak. Hij kijkt naar de foto van Bella. Ik loop naar hem toe. 'Hey, ik weet het. Je mist haar. Ik haar ook. Ik voel me zo schuldig dat ik zo deed, maar ook opgelucht dat ze wel zag wat voor mens ik echt ben.' Julian knikt en loopt naar de deur. Ik zucht. Bella eet snel haar eten op en pakt haar tas. 'Papa brengt je even en ik haal je weer op goed?' Bella knikt. Ik geef haar een kus en zwaai ze uit. Ik hou me bezig met het huishouden en bak de lievelings koekjes van Julian en Bella. Ik lap de ramen en dwijl de vloer. In de tussentijd zitten de koekjes in de oven. Ik haal de koekjes uit de oven als de timer gaat. Ik leg ze neer en aai het kopje van Millie, onze hond. 'Van de koekjes afblijven!' Millie knikt braaf en volgt me naar boven. Ik ruim Bella haar kamer op en begin schoon te maken. Dan ga ik naar Bella haar kamer, de dooie ja. Ze heeft een eigen kamer hier. Met haar bed en haar oude kleren en spullen. Julian had het gekregen. Hij wilde er een kamer voor hebben. Ik begin ook hier schoon te maken. Ik ruim onze kamer en nog op en kijk op de klok. Nog een uur. Ik maak hier nog schoon en dan is de badkamer aan de beurt. Daarna de keuken. Als ik klaar ben zijn we al anderhalf uur verder. Ik schrik en maak me snel klaar om te gaan. Dan word ik gebeld. Het zal school wel zijn om te zeggen dat ze nog staat te wachten. (J/E)

E: Met Eleanor.

J: Met Juf Jill. Bella is net opgehaald door iemand en ik wilde even weten of U iemand had gestuurd om haar te halen.

E: Uhh. Nee dat had ik niet en haar vader ook niet.

J: Dacht ik al. Ik heb helaas niet gezien wie het was en ze waren weg voordat ik haar terug kon halen.

E: Maakt niet uit. Bedankt dat U dit vertelde.

J: Geen probleem. Als jullie hulp nodig hebben sta ik klaar om te helpen.

E: Dank U wel. Ik ga het door geven aan mijn man.

J: Veel suc6.

Ik hang op en zak op de grond. Ik bel Julian, maar hij neemt niet op. Ik bel nog eens, nog eens, nog eens en nog eens. Uiteindelijk heb ik een stuk of honderd keer gebeld. Zonder grap. Ik ben helemaal in paniek en begin te hyperventileren. Tranen stromen over mijn wangen. Na een uur is Julian thuis in paniek. 'ELEANOR!?' Ik zie al zwarte vlekken. Ik blijf zwaar ademen. Hij komt de kamer binnen en ziet me zitten. 'El diep adem halen. In. Uit. In. Uit. Volg mijn ademhaling.' Ik volg zijn ademhaling en word langzaam rustig. 'Vertel me nu wat er gebeurd is.' Ik kijk hem aan. 'Juf Jill belde net...' Hij kijkt me aan. Ze belt alleen als er iets is met Bella. 'Waar is Bella?' Ik kijk weg. 'Ik was een half uur later met schoonmaken en zo. Toen ik net weg wilde gaan belde ze. Bella werd door iemand anders opgehaald en wij hebben diegene niet gestuurt. Ze is weg. Gewoon weg.' Julian laat me los. 'Nee.' Ik barst weer uit. Julian probeerd me te troosten. Ik hoop dat ze ongedeerd is...