Deel 6
De vijf dagen daarna waren vooral gevuld in stilte.
Niemand had veel motivatie om uit hun bed te komen, om iet te eten of om productief te zijn.
Behalve Lucy.
Dat was nog zo'n leuk ding over Lucy.
Als ze verdrietig was, maar ze was het huilen beu begon ze allerlei dingen te doen van opruimen tot koken, van bakken tot de planten in de tuin verzorgen. Lucy deed zelden zulke dingen en James wist gelijk wat er mis was toen hij haar rond half zeven in de ochtend buiten zag zitten aan de tafel in de tuin.
Het regende, Maar het boeide Lucy niets. Ze was bijna helemaal nat en staarde afwezig richting het kleine pleintje in het midden van het dorpje. James liep door de achterdeur naar buiten, maar Lucy leek de deur niet eens te horen en James ging naast haar zitten zonder dat ze hem aankeek of überhaupt aandacht gaf.
"Lucy?" Vroeg hij, zonder reactie van haar. "Lucy." Zei hij, iets meer druk achter haar naam maar ze leek hem nog steeds niet te horen.
"Lucy!" Riep hij terwijl Lucy hem geschrokken aankeek en rondkeek. "Jemig James! Had ik voor een hartverzakking gevraagd?" Vroeg ze terwijl James zuchtte en de krant wilde pakken vanuit Lucy's handen waarna hij kapot viel. "Je reageerde niet. Je kon net zo goed dood zijn gegaan in de stoel." Zei hij terwijl Lucy zuchtte.
"Heel leuk James. Als je alleen wilde weten of ik nog leefde mag je weer weggaan." Zei ze waarop James zuchtte en zijn haar uit zijn ogen haalde. Hij zag amper iets door zijn bril die ondertussen aardig nat was geworden.
James begon te denken dat het weer met Lucy's mood meeging.
"Lucy waarom doe je dit weer? Hebben we dit niet al gehad?" Vroeg hij terwijl Lucy hem kort aankeek en haar schouders ophaalde. "Misschien wil ik het wel liever zo. Hij was de enige die me echt heeft gemotiveerd om vrienden te maken en kijk waar dat me brengt." Zei ze terwijl James zuchtte en zijn hand over de tafel uitstak om de hare vast te pakken maar ze trok haar hand terug.
"Lucy, kunnen we dit alsjeblieft niet doen? De vorige keer duurde het ook veel te lang voordat we het goed hadden gemaakt." Zei hij waarop Lucy naar zijn hand keek die nog steeds uitgestrekt over de kleine tafel was.
"Het duurde een dag James. En ik denk dat het beter voor jou is. Zeker nu ik me telkens zo voel." Zei ze terwijl ze hem aankeek en hij zijn hoofd schudde. "Nee. Nee, Lucy dan ga ik me net zo kut voelen als jou. Lucy nee." Zei hij terwijl hij opstond om richting haar te lopen maar zij stond zelf ook op en schudde zacht haar hoofd.
"We moeten niet op elkaar vertrouwen voor onze moods. Je moet ook blij kunnen zijn zonder mij James en dat kan je ook. Het is beter voor ons nu." Zei ze zacht terwijl James zijn hoofd nog een keer schudde.
"Lucy alsjeblieft niet. Blijf alsjeblieft hier." Zei hij terwijl Lucy hem kort aankeek. "Ik blijf ook hier James ik kan nergens anders heen. Maar het is denk ik slimmer om een beetje afstand van elkaar te nemen nu. Ik wil jou niet naar beneden brengen alleen omdat ik op een verkeerde manier mijn gevoelens verwerk." Zei Lucy waarop James zijn mond opende om te discussiëren maar hij wist niet wat hij moest zeggen.
Nee klonk zo stom.
Lucy keek hem even aan. Er stonden tranen in James' ogen, Lucy voelde zich zo schuldig maar ze wilde het beste voor hem en dat was zij niet. Zeker niet nu.
"Sorry." Zei ze zacht waarna ze langs hem terug naar binnen liep.
Ze liep weer naar boven en liet een warme kraan lopen in de douche die vastzat aan de slaapkamer waar zij sliep voordat ze bij James sliep.
Eenmaal in de douche ging ze tegen de muur aan op de vloer zitten terwijl het warme water over haar benen stroomde en ze een warm gevoel kreeg in haar lichaam.
James zat om half negen nog steeds buiten in de regen. Lucy wilde haarzelf opsluiten in haar kamer de rest van de dag, morgen zouden ze toch teruggaan naar Hogwarts, maar haar maag won en ze liep naar de keuken om eten te halen.
"Lucy wat heb je tegen hem gezegd?" Vroeg Sirius die de keuken binnenliep en Lucy's koffiemok afpakte voordat ze de kamer uitliep. "Dit is geen goed ontbijt." Zei hij terwijl Lucy haar ogen rolde en voor haar koffiemok greep. Sirius keek haar doordringend aan en leek in haar gedachten te kunnen kijken.
Regulus deed dat altijd als hij iets wilde weten.
Niet aan Regulus denken.
"Hebben jullie ruzie gehad?" Vroeg hij terwijl Lucy fronste en haar hoofd schudde. "Wat? Nee. We eh, ik, weet je wat ik hoef toch geen koffie." Zei ze terwijl ze de keuken weer uitliep maar zonder succes tegen Remus aanbotste die haar vragend aankeek. Lucy wilde langs hem naar boven lopen maar Sirius was sneller en greep haar arm vast terwijl hij naar buiten signaleerde waar James nog steeds in de regen zat.
"Lucy wat is er gebeurd?" Vroeg Sirius terwijl Lucy diep zuchtte en op de trap ging zitten. "Ik heb het uitgemaakt. Voor hem." Zei ze zacht, zo zacht dat Sirius het niet hoorde en haar vroeg of ze het nog een keer kon zeggen.
"Ik heb het uitgemaakt met James." Zei ze waarop Sirius haar aankeek met een blik die sprak 'waarom denk jij in hemelsnaam dat dat een goed idee was'. "Ja wordt maar boos op me Sirius ik begrijp het ik ben nutteloos." Zei ze terwijl Sirius haar een knuffel gaf en Lucy hem verbaasd aankeek.
"Lucy ik snap waarom je denkt dat het beter is voor James maar dat is het niet. Je moet erover praten en het is prima als je dat niet met ons wilt doen, doe het tenminste." Zei hij terwijl hij haar losliet en Lucy hem kort aankeek. "Ik praatte over alles met Regulus. Maar oh ja, die is dood." Zei ze terwijl Sirius zuchtte en zijn hoofd naar achteren leunde.
"Sorry dat ik voor je probeer te zorgen hoor Lucy. Ik zal het niet meer doen." Zei hij waarop hij opstond en Lucy haar mond wilde openen om hem tegen te spreken zonder succes.
Ze wist niets.
Ze had het op haarzelf gebracht, zij had het uitgemaakt met James.
Zij doet kut tegen iedereen die om haar geeft.
Zij was altijd al het probleem.
Wat nou als ze er niet meer was?
Zou iedereen dan blijer zijn?
~~~
A/N: Ik negeer even de boze jullie die boos worden omdat James en Lucy weer drama in het paradijs hebben lol.
Hallo iedereen :)
Zijn we wel blij dat ik 3 hoofdstukken op een dag heb gepost?
Ik vond het knap van mezelf.
dit was trouwens wel het werk van mijn vingers want ik wilde eigenlijk gewoon dat ze alweer naar school gingen en blij waren.
Of nou ja, hoe blij ze konden zijn zonder Regulus.
Maar helaas voor ons allemaal werd dit het.
Sorry :(
Maar er komt een leuk (soort van) hoofdstuk aan!
Nu wel tot morgen hoor haha.
Groetjes Caya! 1216 woorden.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top