Deel 44
"Lucyyyy..." Mompelde Evan terwijl Alex en Lucy opkeken en fronste.
"Wat is er?" Vroeg ze terwijl Alex haar pion kapot sloeg en Lucy een pruillipje trok.
"Hoelang kennen jij en Alex elkaar al? Probeer een punt over te krijgen bij Castor." Zei hij terwijl hij naast Lucy op de bank ging zitten en Lucy grinnikte.
"Best lang eigenlijk. Hoe oud waren we toen? Zes, zeven?" Vroeg ze waarna Alex' ogen groot werden en hij zijn hoofd zacht schudde. "We waren dertien Lucy." Zei ze waarna ze fronste.
"Nee. Toen we een stuk jonger waren gingen onze families samen op vakantie en hadden we koekjes gebakken. Toen had Lucius de oven aan laten staan." Zei ze terwijl Alex kort naar Evan keek en haar arm vastpakte. Hij nam haar mee richting haar slaapkamer waar hij de deur dichtsloeg en Lucy haar arm lostrok.
Ze keek hem vragend aan en hij keek kort naar de deur. "Lucy dat zou je niet moeten weten." Zei hij terwijl Lucy haar wenkbrauw optrok en hij zuchtte. "Lucy, Alyssa was daar ook. Want Alyssa had je haar vastgedaan en Alyssa had tegen je broer gezegd om niet de koekjes te vergeten wat hij wel gedaan had. Alyssa kreeg de schuld ervan." Zei hij terwijl Lucy's ogen steeds groter werden en ze een oh gezicht trok.
"Dat is eh.. uiterst bijzonder." Mompelde ze zacht waarna Alex zuchtte.
"Lucy, je weet dat dit je een gevaar maakt voor mijn vader." Zei hij terwijl Lucy naar de vloer keek en knikte. "Maar ik praat er gewoon niet over." Zei ze terwijl hij zuchtte. "Is dat genoeg?" Vroeg Alex waarop Lucy haar schouders ophaalde.
"Misschien is het nooit genoeg."
~~
Voordat Lucy het wist zat ze terug op de trein na kerst. Ze was de hele vakantie naar huis gegaan en had allemaal leuke dingen meegemaakt waaronder James die een heel gingerbread kasteel had gemaakt en Sirius die het vervolgens helemaal had opgegeten.
Hij was daarna twee dagen ziek, maar dat boeide hem niet.
Lucy was in stilte aan het wegdromen terwijl ze uit het raam staarde en Alex was aan het slapen. Hij had een brief in zijn handen vast die halverwege de vakantie binnen was gekomen voor hem, maar hij leek ongeopend te zijn.
"Goedemorgen lieve kindertjes."
De coupedeur schoof open en Evan keek naar binnen. Alex schrok wakker en de brief viel op de grond terwijl hij rechtop ging zitten en Evan fronste. "Geheime aanbidder?" Vroeg hij, signalerend op de brief.
Alex schudde zacht zijn hoofd en pakte hem op terwijl Lucy haar benen introk voor Evan om te gaan zitten.
"Oh Dankje, maar nee hoor. Ik kwam alleen even zeggen dat McGonnagoll een brief naar me had gestuurd dat er drie uitwisselingsstudenten kwamen. Ze komen alle drie uit Frankrijk en zijn geloof ik familie. Ze had ons gevraagd om ze rond te leiden en welkom te heten." Zei hij waarna Lucy fronste en kort knikte.
"Klinkt logisch. Hoe heten ze?" Vroeg ze waarna Evan zijn schouders ophaalde. "Geen idee. Volgens mij zijn het twee meisjes en een jongen." Zei hij terwijl hij een salut deed en wegliep.
"Ik ben benieuwd wie het zijn. Zouden ze aardig zijn?" Vroeg Alex terwijl Lucy haar schouders ophaalde. "Ik snap niet waarom ze alle drie instromen in het laatste half jaar van het laatste schooljaar." Zei ze terwijl hij zacht zuchtte.
"Ach, misschien waren hun ouders de zeikende Fransen beu." Zei hij terwijl Lucy knikte.
"Misschien wel."
~~
Lucy leerde de drie leerlingen later kennen als Odelia, Melora en Andreas Jest.
Ze waren geadopteerd en kwamen officieel uit Engeland, maar waren verhuisd toen hun broertje door een weerwolf was meegenomen en gebeten uit angst dat hij terug zou komen en de anderen ook mee zou nemen.
Odelia en Andreas waren beiden Ravenclaws, maar Melora was een Gryffindor. Ze leek het echter niet vreselijk te vinden om gescheiden van haar broertje en zusje te zitten.
Ze zuchtte zacht en liep terug naar de head boy en girl kamers, niet wetend wat ze anders doen kon.
~~
"Geef het op. Ik kom toch mijn bed niet uit."
"Kom op Luce." Zei hij terwijl Lucy diep zuchtte en hem aankeek.
"Wat voor reden heb ik vandaag om uit mijn bed te komen?" Vroeg ze terwijl Alex zuchtte en een pruillipje trok.
"Ik snap de sadheid, maar we maken het samen wel een leuke dag." Zei hij terwijl hij haar uit haar bed trok en ze met tegenzin andere kleren als haar pyjama aantrok.
Valentijnsdag was altijd de dag geweest dat James Lucy voor schut zette. Nu dat voorbij was, wist ze niet wat ze moest doen, dus had ze besloten om in haar bed te blijven. Nou ja, tot Alex haar eruit trok.
Hij had tijdens het ontbijt een hele lijst opgenoemd van alle mensen die haar leuk vonden in Hogwarts om haar mood op te beuren en Lucy kreeg gelijk toen ze even later haar hele kamer vol vond met uilen die allemaal verschillende cadeautjes meebrachten.
Maar dat was pas de ochtend en tijdens het middageten kwam de verveling weer terug.
"Kom, we gaan een romantische loop door het bos maken Lucy." Zei Alex terwijl hij zijn laatste hapje lunch in zijn mond stopte en opstond. "Wat? Waarom?" Vroeg ze terwijl ze fronste en hij grinnikte. "Zodat je niet sterft van verveling." Zei hij terwijl Lucy hem gelijk gaf en meeliep.
~
"Sirius, wat ben je in hemelsnaam aan het doen?!"
"Sirius! Kan je twee seconden stoppen met Remus te zoenen en me helpen?"
"Zeg het is ook Valentijnsdag voor mij hoor James."
Lucy trok haar wenkbrauw op terwijl Alex een schuldig gezicht trok en wegrende zo snel als hij kon. Lucy stond een tijdje in stilte te kijken naar de drie terwijl ze een poging deden om bloemen aan een slinger te rijgen en op te hangen.
Remus zag haar en tikte Sirius aan die haar aankeek terwijl ze een vinger voor haar mond hield en zacht richting James liep.
Ze liet hem schrikken waarna hij de bloemen liet vallen en hard gilde terwijl hij omdraaide, klaar om boos 'Sirius!' te roepen.
"Oh. Hallo Lucy." Zei hij terwijl zijn wangen rood werden en hij omkeek. "Ik eh.. het zou een verassing moeten zijn, Alex zou je hierheen brengen.." Mompelde hij terwijl Lucy zijn handen vastpakte en hij haar aankeek.
Zijn bruine ogen schenen toen ze de hare ontmoette en hij glimlachte zwak terwijl Lucy op haar tenen stond om een kus op zijn voorhoofd te drukken.
"Ik vind het al geweldig dat je hier bent James."
"Godverdomme zeg wat heb ik je gemist."
Lucy keek kort naar Remus en Sirius die allebei langzaam naar achteren liepen. Remus grijnsde zwak en Sirius stak zijn duimen op waarna de twee verdwenen.
"Ik heb iets voor je." Mompelde hij terwijl hij wegbrak en in zijn zakken greep. "Zo meteen." Zei Lucy voordat ze James weer dichterbij trok en zijn gezicht in haar handen pakte. Ze kuste hem op zijn lippen en tijd leek stil te staan op het moment.
Bijna alsof er geen oorlog bezig was in de buitenwereld.
Alleen hun. Lucy en James.
Lucy voelde James handen in haar haar en hij brak kort weg terwijl ze hem aankeek.
"Ik houd zoveel van je Lucy. Zonder jou zijn voor zo lang is verschrikkelijk." Mompelde hij zacht terwijl Lucy glimlachte.
Hun lippen vinden elkaar weer als twee perfecte puzzelstukjes, gemaakt om te passen.
Vlinders.
~~~
A/N: Hallo hallo.
Er zijn nog weinig dingetjes op m'n schemaatje, maar één daarvan is Andrews trouwdag :D
Dus dat wordt leuk.
Ik ga dat denk ik eerst in Andrews boek schrijven, want dat is wel logisch.
Dus voor nu ciao!
1280 woorden
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top