"Malfoy grijpt de bal, maar Slytherin is snel om hem terug te pakken!"

Lucy trok haar wenkbrauw op en stak haar middelvinger op naar Alex die zijn tong uitstak en de bal naar Amara Clarke speelde.

Lucy zuchtte zacht en vloog richting haar terwijl ze de bal vastgreep en de andere richting opvloog.

"Malfoy grijpt de bal en vliegt weg, ze speelt over naar Everleigh en oh! Oh nee!!" Riep de commentator terwijl iedereen langzaam stopte met spelen en keken naar Braxton die wreed grijnsde.

Iedereen behalve Lucy dan, want die viel met vijftig kilometer per uur de lucht door.

Zwarte stipjes dansten voor haar ogen en ze was bewusteloos voordat ze opgevangen werd door de vloer. Ze hoorde mensen praten, maar kon niet horen wat ze zeiden. Een paar stemmen klonken bekend. Alex misschien. Of Evan. Nee, een meisjes stem. Hazel.

Nee, Hazels stem was zachter. Deze stem was vurig en vastberaden. Lily. Maar Lily was er niet. Lucy's gedachten stopten plots en ze verloor haar gedachtenstroom waarna ze geschrokken wakker schoot.

"Lucy!"

Verschillende mensen renden richting haar terwijl ze haar ogen dichtkneep tegen het felle licht en ze McGonnagoll vaag de leerlingen weghield van haar. Ze voelde een hand op haar wang en een zachte kus op haar voorhoofd, maar had geen idee wie het was.

"Shh.." hoorde ze iemand anders zacht mompelen die naast haar zat. Zijn stem was kalm en klonk alsof het thuishoorde bij iemand uit een boek.

"Lucy? Kan je me horen?" Dit was McGonnagoll, Lucy wist dat overduidelijk. Ze deed een poging te knikken, maar wist niet of het duidelijk was.

"W-water." Zei ze, haar keel schor, maar te weinig energie om hem te schrapen. "Black, maak jezelf nuttig en haal water." Hoorde ze McGonnagoll zeggen.

Black?

Maar Regulus was dood.

Sirius was thuis.

Toch?

"Hier." Het was duidelijk nu voor Lucy dat het wel Sirius was. Wie zou het anders zijn. Natuurlijk was Sirius er, hij leek er altijd te zijn als er iets met Lucy gebeurd.

Maar als Sirius er was..

"J-James?" Vroeg ze zacht terwijl de hand voorzichtig over haar wang bewoog en ze een flesje water tegen haar lippen gedrukt voelde. "Lukt het in te slikken?" Vroeg Sirius zacht waarna ze nogmaals een poging deed te knikken.

Ze wilde haar ogen nog een keer openen, maar het licht was te fel en ze gaf op toen ze hoofdpijn kreeg.

"Minnie je gooit Rosier nu toch wel van school af? Hij heeft het altijd op Lucy gemunt en ze heeft niet eens iets gedaan!"

"Potter houd je mond we praten er later over."

"Maar-" "Potter!"

"Sorry mevrouw."

~~

Toen Lucy weer wakker werd was het donker. Ze herkende de ziekenzaal en keek kort naar de stoel naast haar bed.

Leeg.

Natuurlijk was hij leeg.

James en Sirius waren er helemaal niet.

Ze had het allemaal gewoon bedacht.

"Mevrouw Malfoy?" Lucy's hoofd schoot richting Madame Pleister die zwak glimlachte. "Het is nooit een geluk met jou hè? Altijd wel weer iets." Mompelde ze zacht waarna Lucy zacht grinnikte en knikte.

"Hoe houd je anders het leven interessant moet je zeggen." Mompelde ze terwijl ze een drankje aangaf aan Lucy die het opdronk en een vies gezicht trok.

"James?" Vroeg ze zacht met alle kracht die haar stem bij elkaar kon schrapen. Madame Pleister glimlachte meelevend en schudde zacht haar hoofd. "Nee, hij is niet hier. Hij is bij McGonnagoll met Sirius. Ik verwacht dat ze zo terug gestuurd worden." Zei ze waarna Lucy's ogen groot werden en ze haar hoofd schudde.

Ze wilde uit het bed springen maar merkte plots dat haar ribben verassend veel pijn deden en ze niet op kon staan.

"Help m-me." Vroeg ze terwijl madame Pleister verdrietig glimlachte. "Ik mag je niet laten lopen of opstaan. Sorry Lucy." Zei ze waarna Lucy haar smekend aankeek en ze zacht zuchtte. "Ik-" "Lucy!"

Lucy's hoofd vloog naar de richting van de deur waar James en Sirius kwamen binnenrennen.

Oh god.

Ze had ze al zo lang niet meer gezien, tuurlijk ze hadden vaak contact, maar toen ze dichterbij kwamen merkte ze dat Sirius' haar langer was gegroeid en James' gezicht volwassener leek te zijn. Of dat kwam gewoon omdat ze de foto van 15 jarige James op haar nachtkastje gewend was.

"James." Mompelde ze zacht waarna hij knikte en voorzichtig zijn hand over haar wang liet glijden. "Hey Luce. We waren aan het kijken, naar de wedstrijd. Ik heb je zo gemist." Zei hij zacht terwijl McGonnagoll de ziekenzaal binnenliep en ze boos richting Sirius en James keek.

"Potter! Black! Wat zei ik nou net over haar met rust laten?" Zei ze stern terwijl ze naar Lucy keek. Lucy zag de verandering in haar blik toen James haar weer aankeek en ze keek kort naar madame Pleister.

"Ik verwacht jullie beiden vanavond in mijn kantoor tien uur niet later." Zei ze waarna ze wegliep en Lucy glimlachte. Ze had James en Sirius zo gemist en diep vanbinnen wist ze dat McGonnagoll dat voelde.

Ergens had die vrouw een zwak voor de twee jongens die ze nooit zou toegeven, maar hij was er overduidelijk.

"Lucy kan ik je kussen?" Vroeg James waarna Lucy zacht knikte en Madame Pleister hem aan zijn oor terug naar achteren trok voordat hij de kans had. "Absoluut niet Potter. Wees blij dat je hier mag blijven voor zo lang. Je kan haar ribben in stukjes breken, hoe breekbaar ze nu zijn. Blijf bij haar uit de buurt." Zei ze boos terwijl James kort knipperde.

"Een kleine kus? Ik zal haar niet aanraken voor de rest ik beloof het!" Zei hij waarna Madame Pleister stern naar hem keek en hij zijn mond sloot. "Oké, dan niet." Mompelde hij ontevreden waarna Madame Pleister kort zuchtte en omdraaide. "Laat het me niet merken dat je haar aan het kussen bent!" Riep ze boos over haar schouder waarna James kort slikte en Sirius in de stoel naast Lucy's bed ging zitten voordat James de kans kreeg.

"Oh kom op!" Mompelde hij terwijl hij op het bed naast die van Lucy ging zitten. "Natuurlijk moet ik nog verder weg van haar zitten omdat jij lui bent." Zei hij terwijl Lucy zacht glimlachte.

Daarna sliep Lucy nog even. Ze werd rond acht uur weer wakker en merkte dat de toverdrankjes hun werk gedaan hadden. Ze kon weer beter praten en had niet meer dat constante gevoel dat ze in slaap zou vallen.

"Hoe voel je je Luce?" Vroeg Sirius terwijl Lucy glimlachte. "Beter." Zei ze terwijl James kort rondkeek en opstond. "Niets zeggen tegen madame Pleister." Zei hij terwijl hij haar een zachte kus op haar voorhoofd gaf en Lucy's wangen roze werden.

"Ik mis jullie heel erg. Het is zo stil zonder jullie hier." Zei ze waarna Sirius zacht knikte. "Het is ook best wel saai thuis nu we jou niet telkens wakker kunnen maken." Zei hij waarna Lucy zacht grinnikte.

"Ik kan niet wachten tot we weer met zijn allen zijn bij kerst."

"Ik ook niet."

~~~

A/N: Goedemorgen.

Het duurde eventjes, maar hier is het nieuwe hoofdstuk :)

Ik moet echt snel door voordat ik permanent vergeet dat dit boek bestaat en andere boeken ga schrijven.
         ^
Hand in de lucht als je dat ziet gebeuren.

1210 woorden