Overal om haar heen zijn mensen. Het is druk en luid, precies zoals alle andere Gryffindor feestjes.

Alleen hier was James het hoogtepunt omdat hij jarig was.

Het was ook voor Remus' verjaardag, maar hij was redelijk snel verdwenen met Sirius. Iets met Sirius die nog een verjaardagscadeautje moest geven.

"Hey Lucy! Gefeliciteerd met James!" Riep een zesdejaars Hufflepuff, Lucy wist zijn naam niet, naar haar waarop ze haar bijna lege glas ophief en glimlachte. Alex grinnikte en botste zijn schouder zacht tegen de hare waarna ze hem aankeek en hij signaleerde naar James die lachend op een tafel die de hoogte had van twee tafels werd getrokken door Marlene.

Lucy grinnikte en Alex zuchtte. "Waarom ben je eigenlijk niet bij hem maar hier, in principe alleen aangezien ik net pas hier ben gekomen?" Vroeg hij waarna Lucy haar schouders ophaalde. "Ik ben nooit echt een mens voor de belangstelling geweest. Of voor feestjes in het geheel. Ik wil dat niet voor James verpesten want ik weet dat hij ervan houd." Zei ze waarna Alex zacht glimlachte. "Dat is heel lief Luce. Maar je vindt feestjes wel leuk, je moet alleen wennen aan de aandacht en dat wil je niet." Zei Alex waarna hij wegliep en Lucy hem nakeek.

Ze zuchtte en liep richting James die op de tafel stond te lachen en te dansen, verschillende mensen slingers op hem aan het gooien. James merkte haar op vanuit de groep mensen en glimlachte breed.

Hij vond het wel jammer soms, dat Lucy feestjes niet echt leuk vond. Maar hij respecteerde het en was een beetje verbaasd toen ze richting de tafel liep. Hij ging op zijn knieën op de verhoogde tafel zitten om haar aan te kijken en Lucy zuchtte met een lach op haar gezicht. "Vermaak je jezelf toch?" Vroeg ze waarna hij knikte en glimlachte. "Het is heel leuk hoor, het is alleen wel een beetje eenzaam zo alleen op een tafel." Zei hij waarna hij zijn hand uitstak en Lucy haar wenkbrauwen optrok. "O je verwacht ook echt dat ik erop ga staan? In het midden van alle aandacht en attentie?" Vroeg Lucy waarna James knikte en Lucy grinnikte.

"Wist je dat de aandacht minder opvalt als je het middenpunt ervan bent?" Zei hij waarna Lucy lachend zuchtte. "Tuurlijk, James hoor je jezelf wel praten?" Vroeg ze waarop hij even zijn ogen sloot en zijn hoofd schudde. "Nee, maar ik zeg vast intelligente dingen." Stelde hij vast waarna Lucy grinnikte en glimlachte.

Ze pakte zijn hand vast en James trok haar met een beetje moeite de tafel op. Hij viel bijna achterover van de tafel af waarna Lucy moest lachen en hij glimlachte. "Ik hou van je lach Lucy. Je moet meer lachen." Zei hij waarna Lucy grinnikte en hem aankeek. "Was de firewhiskey erg lekker?" Vroeg ze waarop hij even fronste en daarna knikte. "Volgens mij moet je Sirius daar echt de schuld van geven hoor. Iemand zit het steeds in mijn drankjes te doen." Zei hij waarna Lucy hem ongelovig aankeek, de glimlach niet meer verdwijnend van haar gezicht.

"Sirius? Degene die bijna een uur geleden is verdwenen met Remus?" Vroeg ze waarop James een oh gezicht trok en James zuchtte. "Oké, misschien heb ik dan gewoon teveel gedronken.." mompelde hij terwijl Lucy glimlachte en zijn hand vastpakte. "Ach, dan zie je erg veel van mijn lach morgen als je wakker wordt." Zei ze waarop James zacht knikte en haar dichterbij trok.

"Mm, ik hou van je Luce." Zei hij waarna hij zijn lippen op de hare drukte en Lucy's wangen rood werden.

Meestal had ze er niet echt problemen mee, zeker niet zelfs, maar nu wist Lucy dat er veel ogen op haar gericht waren en ze kon niet tegen alle aandacht. James merkte haar onzekerheid en brak voorzichtig weg, zijn wenkbrauwen trokken elkaar samen terwijl hij fronste. "Wat is er Luce?" Vroeg hij waarop Lucy kort rondkeek en James zuchtte. "Sorry, ik zat niet te denken..." mompelde hij waarna Lucy haar hand voorzichtig over zijn wang liet glijden.

"Hè, het is niet jouw fout. Gewoon mijn uiterst vervelende plankenkoorts." Zei ze waarna James glimlachte. "Gewoon je uiterst vervelende plankenkoorts he? Maar je staat niet op de planken, en iedereen is dronken genoeg om het vast te schroeven in hun brein." Zei hij waarop Lucy zacht moest lachen. "Ja, je hebt gelijk." Zei ze waarna James haar voorzichtig meetrok naar de rand van de tafel.

"Je, waar gaan we heen?" Vroeg ze waarop hij haar aankeek. "Ik ga weg van de mensen naar de hal, wachtend op mijn prachtige vriendin, hopend dat ze komt." Zei hij met een knipoog waarna hij van de tafel afsprong en Lucy moest lachen. "Ik zweer het James, het verbaasd me hoe jij nog nooit je benen hebt gebroken." Zei ze waarna hij haar aankeek.

"Tuurlijk heb ik mijn benen al een keer gebroken. Meerdere keren zelfs." Zei hij waarna hij een saluut deed met zijn vingers en verdween in de drukke groep mensen.

"Hè! Gemenerik ik ga niet komen als je me alleen laat hoor!" Riep ze waarna James omdraaide en fronste. "Moet ik je dragen dan?" Vroeg hij waarop Lucy haar hoofd snel schudde. "Nee zeg, ik kan beter jou dragen met de hoeveelheid alcohol in je bloed." Zei ze waarna hij dramatisch zuchtte en haar arm vastpakte. "Oh jeetje." Mompelde Lucy terwijl James haar meetrok richting het portret.

Toen het portret achter de twee sloot leek de wereld ineens verrassend stil. Lucy keek James aan en haalde zacht lachend haar hand door zijn natte haar. "Is het zweet of heeft iemand alcohol op je hoofd laten vallen?" Vroeg ze lachend waarna James fronste en zijn schouders ophaalde toen hij geen antwoord kon vinden. "Jeetje je had echt de tijd van je leven hè?" Zei ze waarna hij knikte.

"Tuurlijk, achttien worden is niet zomaar iets. Blijkbaar ben ik volgens muggles nu ook volwassen." Zei hij waarop Lucy fronste. "Echt waar? Waarom niet op zeventien zoals bij ons?" Vroeg ze waarop James zijn schouders ophaalde en ze beide zacht grinnikten.

"Her is ineens wel heel stil nu hè?" Vroeg James waarna Lucy zacht knikte en een kleine grijns aan zijn mondhoeken trok. "Stilte is hetzelfde als niemand anders behalve ons.." Zei hij waarop Lucy rondkeek en glimlachte.

"Je wordt horny als je dronken bent." Zei ze waarna James haar kuste op haar lippen, een instemmend geluid maakte en haar aankeek. "Misschien wel ja. Jij niet dan?" Vroeg hij terwijl hij haar weer kuste, niet wachtend op een antwoord. Zijn kussen dwaalde af naar haar wang, achter haar oor en in haar nek.

"O-Oké, James je weet dat ik van je h-houd maar moeten we dit doen in ee-een hal?" Mompelde ze, proberend om haar stem sterk te houden. "Mm, er is toch niemand..." mompelde hij tegen Lucy's nek aan. Lucy's huis werd warm van de aanraking en ze voelde haar wangen rood worden.

"Kom, James. Ik ga het niet i-in een hal doen. James!" Riep ze waarna James haar aankeek en zuchtte. "Nooit geen spanning met jou hè? Waar wil je dan heen? Alex heeft zichzelf opgesloten in de geheime kamer en ik hoef ik de achtergrond niet Remus en Sirius te horen." Zei hij waarop Lucy diep zuchtte en hem meetrok.

"Dramaqueen." Mompelde hij nog waarna Lucy hem met opgetrokken wenkbrauw aankeek en hij haar een glimlach schoot. Lucy rolde lachend haar ogen en James volgde haar door alle hallen.

"Had ik al gezegd hoe verschrikkelijk geweldig je bent Luce?" Vroeg hij waarop Lucy glimlachte en de deur naar een verlaten klaslokaal opende. "Niet genoeg voor mijn ego in ieder geval." Zei ze waarna James haar naar binnen trok.

"Dan zullen we je ego maar eens een boost geven he?" Zei hij waarop hij Lucy op een bureau tilde.

"Doe je best James."

~~~
A/N: Ik moet echt eens stoppen met jaar zes.

Maarja, er staan nog steeds drie dingen op m'n lijstje. Maar, jaar zeven wordt waarschijnlijk een stuk korter omdat het gewoon saaier is helaas.

Vraag: hebben jullie ideeën voor jaar 7?

Dit was het weer, tot morgen of vanavond!

Groetjes Caya! 1364 woorden