Samantha's pov

Bigla akong napabangon sa aking kinahihigahan, nanaginip Kasi ako Ng nagquiz daw kami, akala ko panaginip Lang Yun pala totoong totoo na.

Kaya naisipan Kong umulat na Ang aking mata, "Ano ba Yan" siguro dahil sa pagod kahapon kaya nakatulog ako kagabi, Hays Hindi ko man Lang nagawa Ang makapagreview kahit saglit, Ang Tang tanga ko, paano na ako Nyan anong isasagot ko sa quiz at long quiz pa Naman din, pero sa atleast na magisip ako binilisan ko na Lang Ang aking pagligo at pagaayos Ng sarili tiyak na malelate pa ako nito.

Ng makababa ako nakita ko kaagad sila nanay at tatay na nasa lamesa at nagaagahan na sila.

" Oh anak kumain ka na muna bago ka pumasok sa skwelahan" Sabi ni nanay, at sinangayunan din Naman ni tatay.

Kaagad akong umupo at nagpasyang kumain na agad, kailangan ko kasing bilasan para makaabot man lang, kailangan ko Kasi magreview kahit konti Lang.

"Anak masyado Kang nagmamadali" Sabi ni nanay, " Oo nga Naman" Ang Sabi Naman ni tatay.

"Eh Kasi PO nay at tay kailangan ko PO kasing bilisan dahil may long quiz kami ngayon" Sabi ko sa kanila.

" Ah ok sige" Ang Sabi na lamang ni nanay na tinanguan na lang ni tatay.

Kaagad akong tumayo at nagpasya Ng umalis.

" Sige po nay at tay Alis na po ako" Ang nasabi ko na lamang sa kanila.

Dahil sa kakamadali ko, Hindi ko na narinig pa Ang kanilang sasabihin pa buti na lamang na paglabas ko eh may jeep na agad na nakatigil.

Agad-agad akung sumakay makarating lang sa paroroonan, Hays grabe Ang pagmamadali ko ngayon paspasan.

Sa pagmumuni ko ay syang pagbalik Ng realidad ko at nandito na pala ako sa tapat Ng school.

Dali-dali akong bumaba sa Jeep at tumakbo papasok sa loob Ng school.

As usual sanay na ako sa mga tingin nila Wala na Naman bago Doon eh atsaka Hindi ko Naman pinapansin Kung ano Ang pinaguusapan nila tungkol sa akin, dahil Ang mas mahalaga ngayon ay Yung quiz makapagreview man Lang ako kahit konti lang, at makapagpasalamat na din Kay patricia.

At eto na papasok Ng room, pagkapasok ko Ng room ay kaagad agad akong umupo at kumuha ng notes, panigurado babagsak ako nito kailangan Kong makakalahati, scholar pa Naman din ako tapos mababa Lang Ang makukuha ko.

" Oh Samantha nandito ka na pala" Sabi ni Patricia.

" Oo eh" Ang nasagot ko na lamang sa kanya, at Isa pa mamaya na lang ako magpapasalamat sa kanya.

At dumating na Ang aming teacher, salamat Naman kahit papaano nakapagreview pa rin.

" ok class itago na Ang dapat itago, at dapat Wala na akong nakikita dyan Ng mga Kung ano ano pa man and take note walang magchicheating so goodluck" Sabi Ng teacher.

At Isa Isa Ng ibinibigay Ang mga papel na magiging quiz namin.

" Ok class start Na, I'll give you 30 minutes to answer your quiz" Sabi Ng teacher.

Aga-agad akong tumalima at tiningnan ko Yung mga kasama sa quiz, oh my god at mahirap pero Hindi na bale kailangan masagutan ko Ito Ng maayos.

" Ok class stop pass your papers now" Sabi Ng teacher.

Buti na Lang nasagutan ko lahat kahit koonti lang Yung nireview ko, oo nga pala nakalimutan ko kailangan ko nga pala magpasalamat Kay Patricia.

" Patricia, thank you nga pala kahapon ha sa libre mo, Ang hirap Naman Kasi makatanggi sayo" Sabi ko sa kanya.

" Ano ka ba ok Lang yon no, diba Sabi ko Naman sayo na huwag Kang mahihiya"

Sasagot pa lang Sana ako Kay Patricia Ng magsalita Ang Isa sa mga kaklase namin.

"Hay nako iba na ngayon Ang makakapal Ang mukha, sabagay mahirap nga Lang pala" student 1.

" Oo nga no, Wala na talaga sigurong makain kaya ganyan" student 2.

At sinangayunan pa Ng lahat.

" Hoy Kayo Ang ingay nyo, pwede bang tumahimik na lang Kayo" Ang Sabi ni Patricia.

"Hayaan mo na, ako na" Sabi ko sa kanya.

Pero magssasalita pa lang sya, binigyan ko na lamang sya Ng isang ngiti.

" Anong Sabi nyo makapal Ang mukha ko, bago nyo Yan sabihin tingnan nyo muna Ang mga sarili nyo, eh ano Naman Kung mahirap Lang ako, bakit Ang tanong sa Inyo ba ako humihingi Ng pang Kain ko sa araw araw, Kung makapagsalita kayo akala nyo Kung Sino Kayo, eh ano Naman Kung mayaman kayo, mayaman nga Kayo Kung Wala ka Naman kabutihan loob" sa wakas ay nasabi ko din Ito sa kanila.

" Aba sumasagot ka na porket ba may tumutulong sayo at may nagbibigay" Ang Sabi ulit ni student 1.

" Hindi matatag Lang ako dahil sya Ang nagturo sa akin huwag magpapaapi" pagkasabi ko non ay umupo na lamang ako total nasabi ko na Naman Ang mga gusto Kong sabihin sa kanila eh.

" OMG, nakakabelieved ka nagawa mo yon, nagawa mo Ng makipagsagutan sa kanila, akala ko tatahimik ka na Naman at iiyak ka na Naman eh " Ang Sabi ni patricia.

" Punong puno na Kasi ako eh, atsaka gusto ko Lang sabihin Ang gusto Kong sabihin, gawin nila Ang gusto nilang gawin pero huwag Naman nila akong lalaitin dahil Hindi Naman nila kilala Ang pagkatao ko eh" Ang Sabi ko sa kanya.

" Pero masaya ako sayo at nagawa mo Rin ipagtanggol Ang sarili mo, pero Samantha huwag ka lang mananakit ha " Sabi ni Patricia.

" Oo Naman " sagot ko Ng nakangiti.

" Thank you Patricia, Ang laki na talaga Ng naitulong mo sa akin, Hindi ko nga aakalain sa dami Mong pwedeng maging kaibigan dito eh ako pa na mahirap lang, at Isa pa Hindi mo kalevel" Sabi ko.

" Ano ka ba Samantha, oo nga at mahirap ka lang pero mayaman ka din Naman ha, Yun ay sa kabutihan mo, at nandito Lang ako sayo na kaibigan mo natutulungan ka kahit ano pa Yan, Hindi ba nga Sabi ko sayo huwag Kang mahihiya at masamang tumanggi sa grasya"
Sabi pa nya.

" Thank you Patricia" Sabi ko.

" Welcome" Sabi nya.

Masarap din pala Ang mga nasasabi mo Yung nasa saloob mo, Yung nagawa Mong ipagtanggol Ang sarili mo, Yung Hindi ka maiiyak, at lalong lalo na na Hindi ka magpapapekto sa mga sasabihin nila.

This is the best day na ipinagtanggol ko Ang aking sarili, Kasi Tama Naman si Patricia, atsaka sarili ko Lang din Naman Ang aking maasahan Hindi sa lahat Ng bagay ay may tutulong sa akin, dahil sarili ko Lang din mismo Ang makakatulong sa akin.

Tama, Tama, Tama ngayon dapat ako Naman Ang lumaban hinding Hindi ko magpapaapi, at hinding Hindi na Rin ako magpapaapekto pa not ever, wow taray nakakapagenglish ako ngayon.

Pero sa ngayon ibang Samantha na Ang makikita nila ibang iba na, kahit mahirap Lang ako hinding Hindi ako makakapayag na may makapanglait pa sa akin, dahil kapag sinimulan nila ako, ipapakita ko sa kanila Ang tunay na Samantha.