Chapter 1:

Samantha's pov


Well expected ko na Naman Ang mangyayari sa akin Alam ko Naman na ayaw nila sa akin eh pero Sana man Lang isipin man lang nila nasasaktan din ako pero Ang tanong may puso ba sila Wala Wala sila non Hindi nila naiisip Kung may nasasaktan ba silang ibang Tao pero sana Naman maisip nila nakakasakit na sila.

Unang araw Ng pasok eto ako ngayon papasok na ako sa skwelahan nagcocomute Lang ako o minsan nilalakad ko na lang para makatipid din ako mahirap lang kami kaya nga expected ko na Naman iyon eh Yung Hindi nila ako magugustuhan Kasi nga mahirap lang ako scholarship Lang ako sa isang International School maraming mayayaman Ang nakakapasok Doon habang papunta ako mismong room ko kakaiba na Yung pakiramdam Alam ko Hindi magiging maganda Ang unang araw ko well goodluck na Lang sa akin hanggang kailan ko malalagpasan Kung sakali man pahirapan nila ako Kung sakaliman Hindi nila ako gusto Hindi ko Naman pipilitin Ang sarili ko sa kanila Kung mangyayari man iyon dahil ibang iba sa kanila sila mayaman ako mahirap lang ok huwag ko muna silang isipin masyado na pala akong magiging negative sa mga bagay na iyon pero ok lang atleast Ang mahalaga maging handa.

Pagpasok ko pa lamang sa akin agad Yung atensyon nila para bang pinagmamasdan ako Ng mga mata nila pagkaupo ko pa lang ay may nagparinig na agad OMG girl so cheap Naman Ng girl na yon mukhang mahirap lang Sabi Ng isang babae na NASA may likod namin well sinasabi ko na nga ba eh unang araw palang Alam ko Naman na Hindi nila ako magugustuhan Kasi nga Isa lang akong mahirap ganoon na ba ka big deal yon sa kanila para maliitin nila Ang isang Tao na Wala Naman kalaban Laban sa kanila.

Nagulat ako Ng may bigla na lang sumipa sa kinauupuan ko tumingin ako sa likod ko pagtingin ko nakataas na pala Yung kilay nya sa akin.anong tini tingin tingin mo dyan . Ah Wala bakit ganoon pakiramdam ko ako kaagad Ang magiging laman Ng pagiging bully nila.

Hindi pa natatapos eh may biglang pumaltok sa akin ano ba Yan Hindi ba nila ako titigilan oo mahirap lang ako Hindi Naman ako nakikipagkompetensya sa kanila Hindi ko na lang papansinin atsaka Wala Naman ako magiging Laban sa kanila eh mayaman sila talo ako at may kakayahan sila baka kapag lumaban ako ako Lang din Ang maging masama sa kanila.

Tumingin na Lang ako sa harapan ako at nakinig sa teacher habang nakikinig ako ay Alam Kong ako l
Yung pinagbubulungan nila girl halatang mahirap lang Sabi pa Ng ilang kasama nila at pagkatapos ay may nagsalita ulit sinabi mo pa Hindi na nahiya Hindi Naman sya nababagay dito eh bagay Lang sa kanya magaral Kung saan lang sya dapat. grabe Naman sila Ang sakit Ng mga sinasabi nila tungkol sa akin Alam ko Naman na ako Yung pinaparinggan nila eh.

Natapos na Ang Aming klase Hindi ako pwedeng pumunta Ng canteen atsaka Wala Rin akong pera sapat lang Yung binibigay nila sa akin atsaka Hindi ako maluho Kasi naiintindihan ko Naman Kung ano Yung buhay namin mahirap lang kami atsaka kahit ganoon nagagawa pa Rin nila napagaralin ako kaya habang nagiisip ako Kung saan ako pupunta ay bigla na lang akong may nabangga. Ano ba Yan tatanga tanga Hindi ka ba tumitingin sa dinadanan mo Sabi nung nabangga ko sorry Ang nasabi ko na lamang tsk so cheap halatang mahirap lang girl Sabi nung katabi nya na kasama nya Tama ka halata nga eh clumsy pa Hindi pa marunong tumingin sa dinadanan nya Tara na nga umalis na Tayo Wala Naman tayong mapapala dyan eh. Umalis na nga sila nakakainis Hindi ko tuloy maiwasan na Hindi mapaiyak bukng bibig nila lagi Yung pagiging mahirap ko Hindi ko Naman kasalanan na maging mahirap ha.

Naisip ko na lang tumambay Kung saan walang Tao at napadpad ako sa may bench Kung saan may mga puno walang Naman tumatambay dito eh naisip ko na lang na magbasa na lang Ng libro Wala Rin Naman akong gagawin eh gusto kong kumain pero Wala Rin akong magagawa Wala akong pera at ayoko Naman pumunta Ng canteen Kung sakali man bumili ako panigurado Naman pagbubulungan Lang ako Doon at pagsasabihan Ng masasakit na salita.

Nagulat na Lang ako na may biglang tumabi sa kanauupuan ko babae din sya bakit nagiisa ka at bakit nandito ka tanong nya ah Wala sagot ko ayoko Rin Naman magkwento sa kanya baka kagaya din sya ng mga studyante din dito.

Nagulat na Lang ako Ng maglahad sya Ng kamay I'm Patricia Nicole Ann Guzman Hindi ko Alam Kung tatanggapin ko ba iyon siguro Alam nya Yung naiisip Kasi bigla na din syang nagsalita. Huwag Kang magalala Hindi ako katulad Ng mga kaklase natin oo mayaman din ako pero kahit kailan Hindi ako naging masamang Tao dahil pinalaki kami Ng mga magulang namin na maging mabuti sa lahat Kung ano man yang iniisip mo hinding Hindi ako magiging katulad nila. Sabi nya pa ah sorry sagot ko kaya tinanggap ko na Rin Yung kamay nya Samantha nga pala Sabi ko at nagkamayan na kami.

So friends tumango lang ako sa kanya at sinabi ko na friends nagkangitian Naman kami. Sorry pinagisipan Kita Ng masama akala ko Kasi kagaya ka din nila. It's ok I understand Alam Ko Naman na binubully ka nila Ng dahil sa mahirap ka pero eto lang Sana tatandaan mo huwag Mong ibaba Ang sarili mo para sa kanila huwag Kang mahiya sa sarili mo be true to yourself . Saad nya napangiti ako Ang gaan nya palang kausap Hindi ko aakalain na may makikipagkaibigan sa akin Kasi akala ko Yun na Yun tingin nilang lahat sa akin eh.

Masaya ako kahit papaano Hindi ko Rin aakalain na may tatanggap Kung ano man Ang meron ako at sa pagkatao ko.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top