Tej nocy znów zostałam sam na sam z Nick'iem. Snułam się po całym domu nie wiedząc co mam ze sobą zrobić. Chciałam być jak najdalej od niego, więc położyłam się na kanapie w salonie. Po chwili usłyszałam kroki.

- Nie łaź za mną - warknęłam.

- Może nie tak agresywnie? - chłopak się zaśmiał.

Postanowiłam go ignorować.

- To co robimy? - spytał, a ja nie odpowiedziałam.

Podszedł do mnie i stanął przedemną.

- Tak chcesz się bawić? Tak sobie pogrywasz?

Chciał mnie chwycić, ale zaczęłam mu się wyrywać.

- Zostaw mnie! - krzyknęłam.

Nick chwycił mnie za biodra i przyciągnął do siebie w żelaznym uścisku. Zbliżał do mnie swoje wargi, ale odwróciłam twarz. Zaczął całować mnie po szyi i coraz niżej lub wyżej. Gdy był na twarzy zaczęłam się wiercić i wykręcać.

- Zostaw mnie!

- Chcesz tego.

- Nie!

- Obydwoje tego chcemy.

Zaczął dobierać się do moich ust. Początkowo zacisnęłam je i nie odwzajemniałam pocałunku, ale tak nagle żar rozlał się po całym moim ciele. Zaczęłam drżeć i pod wpływem emocji odwzajemniać pocałunek.

- Mmm.

Poczułam jak wszystko się we mnie gotuje. Nick namiętnie wpijał się w moje wargi. Przyparł do mnie całym swoim ciałem, tak, że nie było między nami wolnej przestrzeni. Z jękiem rzuciliśmy się na kanapę. Chwycił mnie za nadgarstki i położył się na mnie. Znów zaczął całować mnie po szyi i dekoldzie. Wydałam z siebie jęk rozkoszy. Dotykał moich bioder i pośladków. Chwycił mnie za udo i oplótł siebie moją nogą. Poczułam, że brakuje mi tchu. Całował mój dekold, a ja ciężko dyszałam.

- Wystarczy - szepnęłam.

Zamiast przestać, zaczął jeszcze bardziej i szybciej mnie całować. Myślałam, że wybuchnę od nadmiaru uczuć. Ściągnął ze mnie bluzkę i zaczął całować moje piersi. Po chwili ściągnął swoją koszulkę, a moim oczom ukazała się jego idealna sylwetka. Jęknęłam, a on momentalnie zamknął mi usta pocałunkiem. Zaczął dobierać się do zamka od moich spodni, ale odepchnęłam jego ręce. Nie chciał jednak dać za wygraną. Nie chciałam, by do  t e g o  doszło.

- Zostaw - wyszeptałam.

- Nie w takiej chwili - nawet jego głos mnie podniecał.

Otworzyłam oczy i spojrzałam w jego.
- Ale... mówiłeś, że znowu krew... - mówiłam cicho nie mogąc się wysłowić.

- Cśś - pogłaskał mnie po twarzy - To nic takiego, jesteś dzielna. - powiedział, po czym znów zaczął odpinać mój zamek, a ja znów go odepchnęłam.

- A czy masz... - zaczerwieniłam się - Czy wampiry mogą...

- Och! Masz rację.

   Chwilę później zaczął we mnie wchodzić, a potem nastała ciemność, bo wypił moją krew, a ja zemdlałam.