Chapter 3 - Space

Helouise's POV

"Subukan mong makipagbreak sakanya, Helouise at mag-aaway tayo." sabi ni Mitchy at pinandilatan pa ako. What's with her?! Kinukunsulta ko lang sakanya na gusto ko nang makipag hiwalay kay Matt. Tapos siya kung makareact. I feel like a prisoner on my own feelings. It doesn't mean na mabait si Matt, i don't have any right to break up with him. Eh yun ang nararamdaman ko eh!

"What?! Mag-aaway tayo because of that? Mitchy you're my friend! You should give me an advice not threatining me with those words!" I was so annoyed kasi. Ok lang sakanya na mag-away kami because of that Matt? Sa tinagal-tagal ng friendship namin tapos yun pala ang magiging dahilan ng pag-aaway namin?

"You're being pointless, Helouise."

"No. You are! So shallow of you para awayin ako. Kaibigan ka ba talaga, Mitchy?" puno ng pait yung pagkasabi ko. I felt like my eye is gonna drop a tear pero pinipigilan ko yun. Ayokong gumawa ng eksena sa school canteen.

"After all this years tatanungin mo sa akin yan, Helouise?! After what we've been through as bestfriends?! Have you ever wondered na kaya ayaw kong maghiwalay kayo ni Matt kasi he's perfect of you? Alam mo? I pity you. Kasi di mo narerealize na sobra-sobra kang mahal ni Matt. At handa kang pakawalan ang tao na nag-mamahal sayo dahil dyan sa selfish feeling mo!"

"Gosh! Are we really gonna do this?! Mag-aaway talaga tayo?!" I really can't believe Mitchy. Dahil sa ginagawa niya mas binibigyan niya ko ng reason to break up with Matt. Mas naiinis kasi ko eh. Magsasalita pa sana si Mitchy pero dumating si Matt na nakangiti.

"Hi girls." magiliw siyang tumabi sa akin. Mitchy just looked at me. Inayos niya bag niya tapos tumayo.

"Sige Helouise, Matt. I'll leave you two alone. I think my BESTFRIEND has something to say to you, Matt." she patted Matt's back tn left. Matt turned to me and looked at me like ano-sasabihin-mo look.

"Uhh. K-kumain ka na, Matt. Mag-usap tayo after class." i said so cold. I want him to feel na di na ako masaya sakanya. Alam ko walang basis kung makikipagbreak ako sakanya. Pero kasi yun kasi ang pakiramdam kong tama. I love him. But i'm not that really crazy inlove with him.

"Ha? Eh kakarating ko lang. Di mo man lang ba ko sasamahan?" may himig na pagtatampo ang boses niya. Then and there. Parang winawasak ang puso ko. Nakokonsensya ako. Kaya gusto ko ng makipaghiwalay eh. I felt like awa na lang ang nararamdaman ko para sakanya.

"Look, Matt. I will get straight to the point. Para wag ko nang ipagpamamaya ang sasabihin ko." i pause for a second. He looked at me and waiting for me to continue what i am saying.

"..i want to break up with you, Matt." i continued. He didn't say anything. Seryoso lang siyang nakatingin sa akin. Di ko nga alam kung ano iniisip niya eh.

"Yun ba ang gusto mo?" Nagulat ako ng bahagya ng magsalita siya. Akala ko kasi di niya ko iimikin. Yumuko ako sakanya.

"Oo." sabi ko. Di ibig sabihin na ako ang nakipagbreak eh di na ako masasaktan. Nasasaktan ako kasi napaka-perfect boyfriend ni Matt. Malas lang kasi sa akin siya napunta.

"Bakit?" Expected ko nang itatanong niya yan. Napag-isipan ko na din ang isasagot ko. Pero bakit di ko masabi sakanya? Natural. 3 days before masaya pa kami, remember?

"You deserve someone better, Matt. Someone who can love you more that i love you." Bakit ba hind siya nagsasalita ng mahaba? Di ako sanay eh. Sanay ako sa mekwentong Matt. Duh! Nakikipagbreak ka kaya, natural speechless yan!

"Kung yan ang tingin mo. Hahayaan kita. Mahal kita. Gusto mo bang ipaglaban kita?" i shook my head.

"That's what i thought. Alam ko naman na darating tayo sa ganito eh. Yun nga lang, i didn't see it coming na ngayon. Akala ko nga kapag graduate natin eh. Sana di ako nagkulang sa pagmamahal, Helouise. Ayoko naman kasing kulitin ka na wag akong ibreak. Mas magiging kumplikado lang ang lahat." sabi niya tapos tumayo. Napatayo din ako.

"U-una na ko." sabi niya tapos tinalikuran ako. He left me speechless. Di ko na lang namalayan na tumutulo na pala ang mga luha sa pisnge ko. Bakit ba ako umiiyak? Kasalanan ko naman diba? Eto ang gusto ko diba?

Malungkot na lumabas ako sa school canteen. Ayoko namang hanapin si Mitchy. Mag-aaway lang kami nun eh. Pupunta na lang ako sa clinic. Pwede naman doon matulog. Sasabihin ko na lang masama pakiramdam ko.

***

Sham's POV

Shet! Why is he crying? Kapag malungkot siya isa lang ibig sabihin noon, may nasabi nanaman na masakit ang girlfriend niya. Pero this time, di ko alam kung ano ang dahilan ng luhang yan. Bakit ba kasi nag-titiis siya sa Helouise na yun? Bakit kasi hindi na lang ako ang nakikita niya. Mas kaya ko siyang mahalin ng di nasasaktan eh.

Aalis na sana ko ng tinawag niya ko. Syempre nagulat ako. Di ko alam na alam niyang pinagmamasdan ko siya.

"Shams, alam kong kanina ka pa dyan." napakamot na lang ako ng ulo. Tumabi ako sakaya at tinignan ang mukha niya. Wala ng luha. Di nga halata na umiyak siya eh.

"Bakit nandito ka, Matt? May problema ka nanaman ba?" nandito kasi kami ngayon sa drafting room. At kapag nag-iisa siya dito, alam kong may pinoproblema siya.

"We broke up." nagulat ako. Three days ago, masaya siyang nagkwento sa akin na nagdate sila ni Helouise.  He even call me at the middle of my sleep just to tell the news na nag-date sila. Question. Why is he telling me all those things? Kasi i'm his bestfriend. Ako ang bestfriend na matagal ng nagmamahal sakanya.

"Oh Matt." i hugged him for sympathy. Alam kong nasasaktan siya. Mas nasasaktan ako kasi nakikita siyang ganyan. I loved him so much. Mga bata pa lang kami mahal ko na siya. Pero ganun naman talaga diba? Once a bestfriend. Always a bestfriend. Sa kwento at movies lang naman nagkakaroon ng bestfriend turned to lovers relationship eh. And i am not stupid para ipagpalit ang friendship namin para sa love.

"Di ko man lang siya pinigilan. Ang tanga ko. Diba kayong babae, kapag nakipagbreak kayo, gusto niyo yung pipigilan kayo? Pero di ko yun ginawa." malamig na sabi niya.

"Minsan, kailangan mo ding maging matigas para di mo maipakitang nasasaktan ka. Be strong, Matt. Si Helouise yun eh. Matapang siyang babae. Siguro may nagpapagulo lang sakanya. Magkakaalikan din kayo." i rubbed his back. I am giving him the best comfort he needed pero di ko ata yun magagawa ngayon. Dati, kapag nag-aaway sila ni Helouise papatawanin ko lang siya tapos ok na siya. Pero iba ngayon. Di yun simpleng tampuhan.

"Tama ka. Si Helouise nga yun. Ang babaeng matapang. Ang babaeng lagi akong sinisigawan. Ang babaeng mahal ko." Napailing na lang ako.

"Alis muna ko, Matt." tumayo ako at inayos ang sarili ko. Sa ngayon, isa lang ang punta ko. Sa babaeng nanakit sa bestfriend ko.

***

Helouise POV

"Bawal nga siya miss gisingin. Masama daw pakiramdamn niya" tulog ako pero naririnig ko ang murmur sa paligid ko.

"I don't care! Nurse, gisingin mo siya!" napamulat ako ng kaunti para pakinggan ang boses.

"Kung di ka aalis dito, irereport kita sa deans!"

"Whatever! Hihintayin ko siya sa labas." tapos narinig kong lumabas sa clinic ang isa.

Si Shams. Alam ko na an ipinunta niya dito. Maybe para awayin ako kasi hiniwalayan ko na ang bestfriend niya. Bumangon ako sa bed saka inayos ang sarili.

Di na nga ako nag-paalam sa nurse kasi may kausap itong student. Di na ako nagtaka ng madatnan ko si Sham sa dulo ng clinic. Alam kong hihintayin niya ko. Di ko siya tinignan at nilagpasan lamang. Wala akong pakialam sakanya. Wala kaming dapat pag-usapan.

"Helouise!" tawag niya sa akin pero derederetso lang ako sa paglalakad.

"Helouise!!" hinatak niya braso ko kaya napaharap ako sakanya.

"What the hell is your problem?!" i shouted at her.

"I warned you not to break his heart!" sigaw din niya

"You don't tell me what to do missy! So stop acting like a patethic bestfriend na may lihim na pagtingin sa ex-boyfriend ko! You should thank me for giving you a favor. May chance ka ng mahalin niya!" with that i leave her with out looking back. Wala naman pala siyang masasabi eh Puro lang siya satsa--

"AHHHH~~ You freak!" napasigaw ako ng hilain niya buhok ko.

"WALA KANG KARAPATAN PARA SAKTAN SIYA!!" Napaluhod na ako sa sobrang sakit niyang manabunot. I feel like anytime matatanggal ang buhok ko sa ulo ko.

"STOP IT BITCH!!" Gusto kong lumaban pero napakalakas niya talaga. Naunahan niya ko eh. War freak pala to!

"Kakalbuhin kitang babae ka!!" This time, nakahiga na ako at naka-kabayo siya sa akin at panay pa din ang pananakit sa akin. This time, di lang buhok ko ang hinihila niya. Kinakalmot na din niya ang mukha ko.

"AHHHHH~~" Wala na akong magawa kundi ang sumigaw. Naapakan ng dalawa niyang paa ang kamay ko kaya mas lalo akong nanghihina.

*PRRRRTT~~*

Yun lang ang narinig ko saka ako nawalan ng malay.

***

"Hon.. Hon, you're ok." naramdaman kong may humahawak ng kamay ko at may humahaplos sa buhok ko. Nagulat ako ng makita kong puro puti ang paligid.

"Saan ako?" nakakunot kong tanong. Nasa right side ko si bessy at sa left side naman si Matt. What is he doing here?

"Nasa hospital ka, bess." sabi ni Mitchy. Napahawak ako sa ulo ko nang maalala ko ang nangyari. Makit pa din ang ulo ko. Masyado atang nabugbug. May mga sugat din ako nararamdaman sa mukha at ang dalawa kong kamay may bandage.

"I'm gonna kill her i swear!!" nang-gagalaiting sabi ni Mitchy. Bati na ba kami? Bakit pinapansin na niya ako? Di na ba siya galit sakin?

"M-Mitchy." mahina kong sabi.

"Bess, i'm sorry. Dapat dinamayan kita. I'm such a useless bestfriend. Dapat nasa tabi kita nung mga oras na yun. But my attitude keep me not to. I'm so sorry, bessy." she said almost crying. Gusto kong galawin ang kamay ko para palisin ang luha ni bess sa pisnge pero di ito makagalaw. Masyadong masakit.

"H-helouise. I'm sorry for what Sham did. Di ko talaga alam." sabi nigla ni Matt. Di ko siya matignan. Nahihiya ako. I broke up with him yet nandito pa rin siya para sa akin.

"Where is she?" tanong ko.

"Nasa disciplinary office daw siya. At sabi sa akin ni tita Heide, one semester daw na suspended si Sham. Mommy mo ang nakipag-usap sa school director." sagot ni Mitchy.

"One semester? That's... absurd. Kawawa naman siya." sabi ko pa.

"Anong kaawa-awa dun? Halos kalbuhin ka na niya ng makita ka namin ni Matt. Good thing nagkasabay kaming palabas ng building kaya nakita ka namin sa clinic. Kaawa-awa ka kaya." halos nang-gagalaiti si Mitchy sa inis. Natahimik din ako. Di ko din maikakaila na sobra ang galit ko kay Sham. Hindi ako ipokrita para ideny yan sa sarili ko.

"Uhhh, iwan ko muna kayo bess. Kailangan niyo ata mag-usap." sabi ni Mitchy.

"W-wait--" di niya ko nilingon at derederetsong lumabas sa kwarto. Kami na lang dalawa ni Matt sa loob. Uh oh!  Ayoko muna siyang kausapin.

"H-helouise.." he started.

"Matt, you shouldn't be here. Break na tayo diba? Dapat nga magalit ka sa akin kasi hiniwalayan kita." i said. Di ako makatingin sakanya. Nagguilty ako.

"A-alam ko. Nandito ko para itanong sayo kung wala na bang pag-asa na magkabalikan tayo. Di mo na ba ako mahal?" nagsusumamo ang facial expression niya. Mahal? Di ko alam. Magulo pa ang isip ko. Lalo na ang puso ko.

"It's better off this way, Matt. I'm not the rigt girl for you." sabi ko. Nagulat pa ako ng ngumiti siya sa akin.

"Hindi ako susuko, Helouise. Liligawan kita ulit. And i'll promise you, mamahalin mo ulit ako" sabi niya then left me.

Oh Matt, just give up please?

*************************************

*************************************

At last, na-update ko din. GRRR! SUPER DUPER SLOW UPDATE ANg WIWYG ah. Kaya wag mangungulit ng fast UD. Mahirap mag-sulat ng true to life. :D

Mitchy on the right side. :))

XOXO

~~Thyriza