Όταν ξύπνησα ήταν βράδυ. Κοίταξα γύρω μου και κατάλαβα πως βρισκόμουν για κάποιο περίεργο λόγο στην τουαλέτα του σχολείου. Πήγα να σηκωθω όμως ήμουν δεμένη σε έναν σωλήνα. Άρχισα να φωνάζω μήπως με ακούσει κανείς. Μια αντρική μορφή εμφανίστηκε στην πόρτα. Όσο με πλησίαζε άρχισα να διακρίνω τα χαρακτηριστηκά του. Ήταν ο James. Έσκυψε και έφερε το πρόσωπο του κοντά στο δικό μου.

"Ξύπνησε επιτέλους η ωραία κοιμωμένη;" είπε με έναν ειρωνικό τόνο ενώ ταυτόχρονα μου χάιδεψε απαλά το μάγουλο. Είχε ένα χαζοπόνηρο χαμόγελο στην ηλίθια μάπα του. Άρχισα να φοβάμαι. Ο James έφυγε από την τουαλέτα. Μετά από λίγα λεπτά επέστρεψε με άλλα τρία άτομα. Δύο άντρες και μια γυναίκα. Ήταν η Stella, ο Bryan (άλλος ένας από την παρέα τους) και ο τρίτος ήταν ο Jason. Ναι, ο Jason.. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά γρηγορότερα. Δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Γιατί βρισκόταν μαζί τους;
  Η Stella έβγαλε μια κάμερα από την τσάντα της. Το στομάχι μου σφίχτηκε. Άρχισα να καταλαβαίνω τι σκόπευαν να κάνουν. Ξεκίνησαν να ξεκουμπώνουν τα παντελόνια τους. Φώναζα με όλη μου την δύναμη για βοήθεια, όμως κανείς δεν με άκουγε.

"Λοιπόν, ας αρχίσουμε" είπε ο Jason με ένα ειρωνικό χαμόγελο κοιτώντας με και η Stella άρχισε να τραβάει βίντεο.

[...]

Με έλυσαν, μάζεψαν τα πράγματά τους και έφυγαν τρέχοντας. Έμεινα να κοιτάω το κενό με τα δάκρυα να κυλούν ασταμάτητα πάνω στο κατακόκκινο πρόσωπό μου. Δεν πίστευα πως θα μπορούσαν να μου κάνουν κάτι τόσο απαίσιο και κυρίως δεν περίμενα να μου το κάνει αυτό ο Jason. Με κορόιδευε τόσο καιρό. Δεν ήταν ποτέ πραγματικός μου φίλος.

Μάζεψα όσο κουράγιο μου είχε απομείνει και κατά φερα να σηκωθώ παρόλο που στεκόμουν με το ζόρι. Φόρεσα καλύτερα ότι είχε απομείνει από τα ρούχα μου και βγήκα από κει μέσα.

Όταν έφτασα, το σπίτι ήταν άδειο. Πήγα στο δωμάτιό μου και πήρα νέα ρούχα. Έπειτα πήγα και έκανα μπάνιο. Οι κινήσεις μου ήταν αργές και επιφυλακτικές, δεν είχα συνέλθει από το σοκ. Άφου τέλειωσα, πέταξα τα σκισμένα ρούχα στον κάδο του δωματίου μου γιατί φοβόμουν να βγω έξω. Θα τα πετούσα έξω όταν θα ήταν πρωί.

Προσπαθούσα να ξεχάσω ότι είχε γίνει όμως δεν μπορούσα. Άνοιξα τον υπολογιστή, μιας και δεν με έπερνε ο ύπνος με τίποτα. Το μετάνιωσα αμέσως..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γεια σας παιδιά μου και πάλι.

Μικρό κεφαλαιάκι και λίγο παράξενο. Είμαι πολύ κακιά που το κάνω αυτό στην Misa το ξέρω αλλά είναι ωραίο κατα κάποιο τρόπο🙂.

Αυτά είχα να πω.

Bye Bye από την Mary-chan..✋👋