Chapter 4

Just for you

They say love could give you a thousand feelings where you can't explain what it was. Pero paano sa mga katulad ko? Yes, we all do admire people pero falling in love to a certain person is kinda unusual for me. I have no interest in men; I'm not saying that I'm a lesbian. Siguro kasi, hindi pa 'yon 'yong time para maghanap ako ng taong mamahalin ko.

They're just there, if we couldn't wait and force ourselves to have a relationship status then at the end, we just regretted our decision. Bakit kasi nagmamadali? May tao naman kasing nakalaan, bakit pa pinipilit ang sarili sa taong hindi naman nakatadhana sayo?

Then, Kord happen.

Ewan ko, bigla na lang. When our eyes met, kakaiba 'yong feeling. Parang may connection talaga na dapat noon pa nagkita? 'Yong ganon, Kord has some kind of appeal na hinahanap ko. I read books, and so many fictional characters I loved and so that sinasabi nilang tumataas ang standards ko pagdating sa lalaki dahil I always find a perfect man.

Is Kord suits for the perfect man I called? Hindi naman diba, but why I felt it?

Kord is some kind of a normal guy. Yes, you can see him everywhere, not literally but basically the way he was pero 'yon nga, there is something from him na kakaiba. He's the only guy I knew who made me like this. Nakakasar dahil from all the aspects, Kord can't get out of my mind. He's there, whenever I close my eyes. I always see his smile.

Gahd, Kord. Is it love?

I was going to a party at Jollibee, ayoko pa sana pero dahil busy ang parents ng pamangkin ko ay nakiusap muna sila sa akin na samahan ko iyon. Umiiyak daw kasi ito at gusto talagang pumunta kaya no choice, I had to be there.

I prepared early dahil susundin ko pa sa bahay ang pamangkin ko. Yaya na lamang nila ang nadatnan ko doon.

"Where's Jojie?" I asked.

"Jojie! Ate Naya is here na!" sigaw naman ng yaya nila.

Nakita ko namang nagtatakbo pababa ng hagdan si Jojie, he's cute to his outfit. I lowered myself para maging katapat ko siya.

"You look so excited, Joj." I pinch his nose na agad naman niyang nilayo.

"Ouch." He said, caressing his nose. "Can we go now ate Naya?"

I stood up, "sure, tara na." I held his hand. Nagpaalam na kami sa yaya at naghintay ng masasakyan papunta sa malapit na Jollibee.

As we came there, sinalubong naman kami ng ilang guest and Jollibee staffs. Naupo naman kami doon ni Jojie.

"Jojie, dito ka lang!" tawag ko sa kanya nang bigla siyang umalis sa kinauupuan namin.

Hindi naman ako pinansin ni Joj dahil nakipaglaro na ito sa ibang mga bata.

"Ako pwede?" someone said.

I shook my head, not looking at him. "Sorry, may nakaupo na kasi eh."

"Ay gano'n ba?" a disappointment came of out his tone.

Napaangat na lang din nman ako ng ulo ko at halos manlaki ang mga mata ko ng makilala ko kung sino ang nasa harapan ko. His smiles stuck in his lips, halos hindi magkamayaw ang kabog sa dibdib ko nang nasa harapan ko siya ngayon.

Kanina lang ay naguguluhan ako sa damdamin ko ngayon na nandito siya sa harapan ko, this feelings wasn't happened before. Ngayon lang, as in.

"K-Kord!" I said shocked realizing that it's him. "A-Anong ginagawa mo dito?" why do I stuttered so much? Gahd!

"My sister were invited, ikaw?" he asked.

"Kasama ko pamangkin," ngiti ko pa but then I realized na nakatayo lang siya sa tabi ko. "Oh, sorry, this seat were still vacant. Hindi lang kasi ako sanay na hindi kilala ang makakasama ko sa table eh." Sabi ko pa.

"Thanks." He chuckled.

Sinundan ko naman siya ng tingin hanggat sa makaupo siya sa harapan ko. I stared at his face, he may not be perfect inside and out but all I can see the perfect man I could be with.

"Naya?" he said.

I look down, did stare at him? Nakita ba niya? Agad ko namang binalik ang tingin ko sa kanya.

"Yes?" my smile was trembling.

"Did someone tell you, you are beautiful?"

I nodded shy, "yes but not often."

"Can I say it every day on you?"

"Ha?" I look at him with a brow cocked. Hindi ko siya gets don.

"You're beautiful tonight, Naya."

Oh, a speechless one. Hindi agad ako nakasagot sa kanya, I just smiled of what he said. Naging awkward sa akin ang gabing iyon. And some Jollibee staffs calls a game where they needed some adult participants. Akala ko ba children's party 'to, bakit kasama pati kami?

"Just for fun, Naya." Ngiti pa ni Kord sa akin habang papunta kami sa gitna.

The game called paper folds, I know everyone know this game. At first, okay pa naman. We shared the whole newspaper until it was folded into small one. Iyon na ang point kung saan kailangan na ako buhatin ni Kord.

"Anong gagawin natin?" tanong ko sa kanya.

We the only last two standing at sayang naman anga effort namin kung matatalo pa kami dito si Kord.

"Akong bahala." Aniya.

The song started, niloloko pa kami ng staff kaya natataranta naman kami. And when the song stopped, sasabit sana ako sa likod ni Kord pero agad niya akong kinuha at binuhat niya ako. My heart beat so fast, nakatingin lang ako sa mukha niya habang kinukuha niya ang balanse naming dalawa. Nang lumingon naman siya sa akin, doon ko naman nilayo ang tingin ko. Hindi ko naman inalis ang pagkakahawak ko sa kanyang leeg para lamang hindi ako malaglag until they announced us the winner.

"Sorry ha, nabigatan ka ata sa akin." nahihiya ko pang tugon sa kanya.

"It's okay," he tapped my shoulder. "Gusto ko pa nang ulitin eh." Tawa pa niya.

My face reddened as he said that. Hindi ko alam kung gugustuhin ko pa pero those moments were to be remembered. Hindi ko pwedeng kalimutan 'yon. Kord make me feel so special... wait, baka ako lang nag-iisip nito. Masyado kong nilalaliman ang lahat.

"Kuya!" lumapit naman ang isang batang babae kay Kord. "You look so cute together with ate..." tingin naman nito sa akin.

Napangisi naman si Kord, "she's my friend, Kensha."

Oh, that friend zone.

I looked at Kensha, smiling like friends was never a boundary. "Hi, I'm ate Naya." Pagpapakilala ko naman.

"Ate Naya, is kuya gwapo?" she asked na kinagulat ko naman.

I looked at Kord and he's grinning to me to say yes to her.

Napailing na lang din akong natatawa, "yes, Kensha but a little."

"Little? Anong ibigsabihin no'n?" tanong pa ni Kord.

"Secret." Ngisi ko pa.

The party is great, we ended up with bloated stomach. Hindi ko na rin naman nakabasay si Kord pauwi dahil nagmamadali na ang kapatid nitong umuwi pero hindi naman maalis sa labi ko ang mga ngiti ko.

Hinatid ko naman sa bahay nila ang pamangkin ko. I walk alone in the night street, I looked around feeling ko may sumusunod sa akin. Binilisan ko na lang din naman ang paglalakad ko at mayamaya lamang ay may umakbay na sa akin.

"Ibigay mo wallet mo, pati cellphone." Mariin nitong utos sa akin.

Nanginginig ang tuhod ko sa takot, naramdaman ko naman ang isnag matulis na bagay na tumutusok sa aking tagiliran.

"Please po, ibibigay ko po pakawalan niyo lang po ako." Pagmamakaawa ko pa.

"Dalian mo!" aniya.

Sa sobrang takot ko, naiyak na lamang ako pero isang lalaki ang sumugod sa amin at nakita ko na lamang ang lalaking nagholdap sa akin na nasa lupa at binubogbog ng lalaking ito.

"Tumakbo ka na!" sigaw nito.

Dahil sa taranta ko, mabilis akong nakauwi sa bahay. Sa sobrang takot at kaba ko, hindi ko maalis ang senaryong iyon. Naalala ko naman bigla ang lalaking tumulong sa akin. Ano kayang nangyari sa kanya? Nakatakbo rin ba siya gaya ng ginawa ko?

Mayamaya ay isang text ang nagpabaling ng atensyon ko.

Galing iyon kay Kord.

"Naya, okay ka lang ba? Nakauwi ka na ba?"

Agad naman akong nagreply sa kanya.

"Oo, at okay lang din ako."

"Mabuti naman, kung hindi kita nakita do'n baka napahamak ka pa."

Agad namang nanginig ang kamay ko at bumalik ang kabog sa dibdib ko. At inalala ko ang mga nangyari kanina lamang? Si Kord ba 'yon? Bakit? Paano nangyari 'yon?

Mayamaya ay tumawag din ito.

"Kord, ikaw ba 'yong kanina?" panimula ko naman.

"Oo, naghahanap kasi ako ng tindahan na bukas pa, lahat kasi ng malapit sa akin nagsarado ng maaga." Aniya.

"Okay pero nasaan ka na ngayon?"

"Nakauwi na rin," buntong hininga pa niya. "Mabuti na lang talaga nakita kita kanina."

"Salamat, Kord." Dahil dumating ka sa buhay ko.

"Salamat din."

"Huh?" pagtataka ko pa.

"Basta, salamat, Naya." The way he says my name, the feels growing in my chest. "I hope you'll get a sweet dreams right after what happened.

"Yes, I will." I smiled. "Good night and thank you Kord."

"Welcome, Naya, just for you. Goodnight." Then he hung up.

Yes, Leanya, you are in love... with Kordey.