angst is iets wat me heeft tegengehouden
sinds het begin der tijden, en ik, bangeling,
luisterde maar al te graag naar loze woorden,
als ik toen maar wist wat ik nu weet, kennis,

het is een vreemd begrip, soms komt het,
plots verschijnt het, en niemand weet hoe
het voorheen geweest moet zijn, en niemand
kan zich voorstellen hoe het is om het te krijgen.

ik denk, ik weet, ik vrees, maar bovenal ben ik
menselijk, en mensen vrezen, al heeft angst
geen reden, denk je dat we ooit anders zullen zijn?

WENSELIJK was mijn tweede naam, ik schrap,
ik verwijder zijn bestaan, nooit meer zal ik
zo vervreemd zijn van mezelf, van mijn eigen.