tempus fugit
Zeventien, de stempel op mijn jeugd,
jij zou eindelijk jezelf zijn, ziel,
ontdekking, levensvolle vreugde
omarmen het bestaan van de jarige,
maar oh, wat gaat de tijd snel,
en achttien is zij die gisteren was,
vergeten herinneringen en jaren
die in een dag zijn voorbijgegaan,
en ik kan niet anders dan juichen,
tot morgen de negentien valt.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top