Charlie kwam achter me aan, de boom door. We bevonden ons op een gigantisch grote weide die grensde aan een bijna even groot meer waar een klein lemen huisje op de oever stond. Samen reden we naar het huisje. Onderweg slaakte Charlie plots een luide kreet. 'Belle! Bel, kijk daar boven! Is dat een draak? Dit is de eerste keer dat ik er een in het echt zie.' 'Ja, en je gaat er nog veel meer, van veel dichterbij zien', glimlachte ik. Toen we onze mountainbikes tegen de muur hadden gezet, ging ik binnen een grote hoorn halen. 'Hou je oren dicht', waarschuwde ik Charlie. Zelf had ik al oordopjes aan. Een luide unieke toon klonk uit de hoorn toen ik erop blies. 'Wacht maar even af.'

Uit de verte kwam een prachtige groene draak recht op ons af gevlogen. 'Belle, pas op!' riep Charlie die het gevaar zag naderen. 'Het is oké', stelde ik hem gerust. De Gewone Groene Welsh lande recht voor me. Ze was nog maar half zo groot als een volwassen draak en dus ook niet zo veel groter dan mij. 'Charl, dit is Gwyrdan', stelde ik de draak voor. 'Gwyrdan?' 'Ik heb de naam niet gekozen, oké.' Liefdevol streelde ik over haar neus. Charlie durfde al dichterbij komen. 'Aai haar maar, ze doet niks.' Tussen hem en de draak was het direct dikke liefde. 'Hoe oud is ze?' 'Nu twee en een half. Ze gaat nog flink groeien en waarschijnlijk groter dan de gemiddelde Groene Welsh worden. Mijn stiefvader gaf haar ei aan me toen mijn moeder gestorven was. Hij heeft me nooit graag gemogen, maar hij zei dat hij het al lang aan haar wou geven, dus gaf hij het aan mij. Al snel werd Gwyrdan te groot voor mijn appartement. Dus verhuisde ik haar naar hier. Voor Hogwarts woonde ik hier half.' 'Wow, en dus elke keer dat je haar wilt komen bezoeken, moet je meer dan een halve dag reizen?' 'Inderdaad. God ik kijk zo uit naar de dag dat ik mag verschijnselen.' 'Kan je dan niet met brandstof reizen?' stelde Charlie voor. 'Dan moet ik mijn haard op het netwerk aansluiten en als ik al wist hoe dat moest, mogen we thuis toch geen magie gebruiken. Dus dat kan niet.' 

Na een tijdje vroeg ik: 'Wil je eens op haar vliegen?' 'Je bedoelt op haar rug? Is dat niet gevaarlijk? Is ze daar niet nog te jong voor?' 'Onderschat nooit een draak, ze is sterker dan je denkt.' Binnen in het huisje ging ik een grote, dikke doek en twee paar handschoentjes halen. 'Gwyrdan lig!' beval ik. De draak legde zich zo plat mogelijk op de grond. De dikke doek trok ik over haar rug. 'Hier draag deze. Ze voorkomen dat je handen er in de lucht afvriezen.' Hoewel het warm was in de avondzon, kon de wind daar veel verandering in brengen. Ik klom als eerste op de doek, Charlie ging achter mij zitten. 'Hou me goed vast! Gwyrdan kan wat onvoorzichtig zijn bij het opstijgen.' 'Dat zeg je nu pas?' 'Horizontaal proberen blijven meisje', moedigde ik de draak aan. Maar ondanks mijn zeggen, gooide ze ons er bijna af toen ze naar boven schoot. Toen we veilig in de lucht waren, konden we van een prachtig uitzicht genieten. 'Kijk! Een steenarend', ik wees op de prachtige roofvogel die onder ons vloog. 'Zijn steenarenden normaal niet super groot?' Ik grijnsde bij Charlie zijn uitspraak. 'Ze zijn ook super groot, alleen niet vanaf hier.' 'Wow, we moeten wel erg hoog zitten.' 

Plots merkte Gwyrdan een eindje verder een kudde koeien op. Toen ze begon te dalen berispte ik haar: 'Nee, niet jagen met mensen op je rug. Je kan ze vangen nadat je ons hebt afgezet.' Of de draak mij ook echt kon verstaan leek me weinig. Misschien hoorde ze het op de toon dat ik iets zei of misschien was het omdat ik met alle macht haar nek omhoog trok, wat voor haar maar als een zachte tinteling aanvoelde. Maar ze luisterde naar me. 

Na een tijd gevlogen te hebben, moesten we even door een spannend moment. We kwamen namelijk nog een andere draak tegen. Gelukkig was het ook een gewone Groene Welsh, anders waren we verder van huis. Draken van dezelfde soort konden nog wel overeen komen, buiten twee mannetjes soms, die konden al eens vechten. Maar Gwyrdan groette de draak met een rare brul. De andere draak brulde terug. Ze passeerden elkaar zonder probleem en vlogen verder. Ik slaakte een zucht van verlichting. 

Toen de zon bijna begon onder te gaan, besloot ik dat het tijd was om terug te keren. We waren niet zo ver van de weide en het huisje, dus voor de schemering waren we geland. 'Brave meid', complimenteerde ik Gwyrdan toen ze afgezadeld was, 'Ga nu maar zo'n koe vangen, je hebt het verdiend.' 'Belle, ik wil je bedanken om me de beste ervaring van heel mijn leven te geven. Mijn vrienden zouden me nooit geloven.' 'Hou ons uitstapje daarom nog maar even geheim.' Het idee dat Charlie tegen heel Gryffindor zou opscheppen dat ik een draak had, stelde me niet zo aan. 'In ieder geval, we geraken vandaag toch niet meer thuis, dus heb je zin in marshmallows?' Met wat hout van de houtstapel en een zwaai van mijn stok, brandde er in de vuurkorf al snel een vuurtje. Terwijl we marshmallows roosterde, keken we samen hoe de zon onderging. 'Snoep voor avondeten, mijn moeder zou dit nooit toestaan.' 'O, ik heb ook nog gewoon eten bij hoor.' 'Wat heb jij toch allemaal in dat rugzakje zitten?' Ik pakte een pak spaghetti en een pot kaassaus, die ik thuis had klaargemaakt, uit de tas. 'Je moet altijd voorbereid zijn op alles.' Toen de pasta gekookt was, konden we toch nog iets voedzaam eten. Met onze buik gevuld, vielen we als een blok in slaap.  

's Morgens stond ons een hele terugreis voor de boeg. We namen afscheid van mijn groene draak, lieten het huisje verzorgd achter en fietsten terug richting het dorpje op onze mountainbikes. 'Ik snap niet hoe jij hier de weg zo goed kent.' 'Ach, je moest eens weten hoe veel ik hier al verloren gefietst ben.' Aangekomen in Druthpel, betaalde ik de man aan de kassa de extra uren die we weggeweest waren. Voor we op de bus naar Llanrwst stapte, haalde we nog een koffiekoek uit. Op de trein sloeg Charlie mijn voorstel om de walkman playlist opnieuw te beluisteren vriendelijk af. In de plaats praatte we uren lang over van alles en nog wat. Het leek net alsof we terug voor de eerste keer samen op de Hogwarts Express zaten. 'Je moet op het einde van de vakantie zeker eens naar mijn thuis komen. Dan kunnen we samen naar de Diagon Alley.' 'Afgesproken' Hoe minder ik alleen zat hoe beter. Terug in mijn appartement bestelde ik pizza, zeker toen Charlie toegaf dat hij dat nog nooit gegeten had. 'Hier deze had je nog te goed.' De eerste Star Wars film begon te spelen. Toen hij gedaan was, was Charlie al een even grote fan als ik. Maar hij maakte ook de zelfde opmerking: 'Hey, waarom krijgt Chewbacca geen medaille?' 'Hier moet ik mijn pa zeker over vertellen, hij zou de film geweldig vinden.' 'Het tweede deel is voor de volgende vakantie.' 'Is er ook een deel twee?' 'Ja, zelfs een deel drie.' 's Avonds zei ik Charlie gedag toen de Collectebus aangeknald kwam. 'Wens me succes', zei hij, er duidelijk tegenop ziend om de bus terug te pakken. 'Succes', grijnsde ik hem toe. Met de zelfde knal als hij toegekomen was, vertrok hij.