Na lang zoeken vond ik ze: de rare paarden die ik "gezien" had heette Terzielers. Vreemd genoeg zijn ze alleen zichtbaar voor mensen die ooit de dood hebben gezien en voor zover ik weet ben ik daar nooit getuige van geweest. 

Een week later kwam Charlie plots op me afstormen: 'Belle! Bell! Guess wie in het Quidditch team zit?' 'Omg Charlie! Ik wist dat je het kon.' 'Allemaal dankzij jou, die Helleveeg is zo veel sneller dan mijn vorige bezem.' 'Charl, bijna alle Quidditch spelers zitten in het 5de, 6de of 7de jaar. Het punt dat jij dat al in het 2de kan bewijst veel meer dan alleen een nieuwe bezem. Welke positie heb je trouwens?' 'Ik mag zoeker zijn.' 'Oh wauw, veel druk op jouw schouders zeg. Hopelijk heb je nog tijd om rond te hangen met al die trainingen.' 'Don't worry, voor jou heb ik altijd tijd Belle.' Hier moest ik stiekem even van blozen. 'Ik moet het goede nieuws nog aan de anderen gaan melden. Bye Belle.' 'Bye' 

Zelf had ik ook nog iets te regelen. In de vakantie had ik namelijk zeëen van tijd gehad om occlumentie te oefenen en ik voelde dat ik klaar was om mijn afdelingshoofd te confronteren. Op een avond klopte ik bij de toverdrankenmeester aan. 'Binnen', klonk het. 'Goede avond professor Sneep. Ik vroeg me af euhm... wel ik ben tegenover vorig jaar heel hard gevorderd met occlumentie.' 'En nu wil je dat ik je test?' maakte hij mijn zin af. 'Het zou een eer zijn om van zo'n groot occlumens les te krijgen, ik wil mezelf graag bewijzen en euhm... tja er zijn ook nog die boeken op de verboden afdeling.' 'Natuurlijk, neem plaats', hij wees naar de stoel voor zijn bureau waar ik ging zitten. 'Klaar juffrouw Brown?' Ik knikte. Sneep richtte zijn staf op mij en zei: 'Legimens.' Ik voelde hem mijn geest binnendringen. Maar die was leeg. Er was niks. Geen zicht, geen geluid, geen gevoel, geen gedachte, geen smaak: niks. De toverdrankenmeester zocht en dwong mij om iets te voelen, te zien. Maar daar trapte ik niet meer in, er was alleen maar dit moment, geen verleden en geen toekomst. Na wat misschien een minuut was, ik zou het niet weten, gaf Sneep op. 'Wel Brown, ik moet toegeven dat ik onder de indruk ben.' Een kleine grijns kon ik niet onderdrukken. Hij haalde een stuk papier uit een schuif, schreef er zijn toestemming plus handtekening op en gaf het aan mij. 'Mevrouw Rommella zal er expiciet op toezien dat je alleen maar boeken over occlumentie meeneemt. Binnen twee maand zien we elkaar terug. Je kunt gaan.' Dolgelukkig liep ik de deur uit: 'Bedankt professor!'  

Met het toestemmingsbriefje in mijn handen liep ik rechtstreeks naar de bib. En guess wie daar zat: Charlie die hopeloos zijn huiswerk probeerde te maken. Trots liep ik naar hem toe: 'Hey Charlie, raad eens wat ik van professor Sneep gekregen heb.' 'Norse beledigingen?' antwoordde die ironisch. 'Neeeh', ik liet het briefje zien, 'Toestemming tot de verboden afdeling!' 'Wow da's gaaf. Dan is je confrontatie nu beter gegaan dan vorig jaar', concludeerde hij. 'Veel beter. Hij had geen schijn van kans om mijn hoofd binnen te dringen.' 'Goed voor jou Belle, maar ik moet echt verder met mijn opstel van verweer tegen de zwarte kunsten. Het moet morgen af en is over bijna allemaal dingen die we nog niet gezien hebben, dus ik snap er niks van.' 'Als ik terug ben zal ik je wel helpen, het is een van mijn beste vakken. Tenminste vorig jaar nog.' Professor Montgomery was geweldig in vergeleken met de nieuwe die we nu hebben. Professor Dawson mag dan nog van puur bloed zijn, maar hij kon meer zagen dan lesgeven. 

Toen ik terug kwam van de verboden afdeling, checkte mevrouw Rommella inderdaad dat al mijn boeken over occlumentie waren. Daarna voegde ik me bij Charlie. Morgen had ik verweer tegen de zwarte kunsten dus ik zou dat opstel sowieso ook nog moeten schrijven. Wat research doen deed daarom geen kwaad. 

Binnen een paar weken was het al de eerste Quidditch match: Gryffindor tegen Hufflepuff. 'Heb je stress?' vroeg ik Charlie vlak voor zijn allereerste wedstrijd. 'Of ik stress heb? Belle ik doe het bijna in mijn broek van de stress.' 'Het komt wel goed. Tegen Hufflepuff winnen jullie gemakkelijk. Al die stress is voor niks nodig.' 'Hopelijk heb je gelijk.' 

En of ik gelijk had: Gryffindor won en Charlie had de Snitch gevangen. Na de wedstrijd wenste ik hem van harte proficiat. Want als Slytherin niet speelde was ik Gryffindor supporter.