7. Gewoon eigenlijk een kut deel, MIAMI
Pov Harm
Vermoeid laat ik me mijn stoel vallen, Jer is dood... Jer is dood... JER IS DOOD!! Een stem schreeuwt in mijn hoofd om aandacht. Maar het dringt niet tot me door. 'J-jeremy', weet ik uit te brengen.
Ik sluit mijn ogen en laat mijn hersenen op vrije loop. Een verhaal speelt zich af in mijn hoofd.
'Jer?', vraag ik.
Jeremy staat voor me. Gekleed in witte doeken.
Vriendelijk komt hij naar me toe. Hij zweeft. Hij loopt niet. Ik steek mijn hand uit. Jeremy neemt hem aan.
Jer duwde naar achter. Een muur stopt me. Daar sta ik dan. Tussen een muur en Jer. Jer gaat dicht tegen me aan staan.
Ik leg mijn handen op zijn heupen.
Hij legt zijn hand op mijn hoofd en laat hem langzaam van mijn wang glijden.
Ik bloos een beetje. Jer begint plots te huilen. Ik val achterover door de muur. 'JER!!', schreeuw ik nog. Maar het is te laat.
'Harm, Harm!!', iemand schut mijn schouders heen en weer. Ik open moeizaam mijn ogen. 'W-wat?', mompel ik beduusd.
'Harm!', schreeuwt Joost. Hij geeft me een knuffel. Ik heb geen idee wat me overkomt en wrijf moeizaam in mijn ogen.
Ik kijk om me heen. Ik ben in een huis en zit in een bed. 'Waar ben ik, Joost?', vraag ik aan Joost.'Je bent bij mij thuis, Harm.'
Ik kijk om me heen en zie een rommelige kamer. Een meisje met zwarte haren komt de kamer binnen met een dienblad, 'Hier jongens', zegt ze. 'Dank je, Nik', zegt Joost.
'Wie was dat?', vraag ik. 'Dat was Nikky een vriendin van mijn,ze is bij me ingetrokken', zegt Joost. Ik knik. Ik moet me inhouden om niet 'gelukkig' te zeggen.
Joost geeft me een boterham met jam aan. Ik neem een hap. 'Ljkkwer', zeg ik met volle mond. Joost begint te lachen.
Ik eet zo snel ik kan mijn boterham op. 'Mag ik er nog 1?', vraag ik. 'Sure', is het antwoord. 'Wat wil je?', vervolgt Joost. 'Hagelslag heb ik al zo lang niet meer gegeten', zeg ik.
Joost loopt de kamer uit. Ik laat mij vallen op het bed waar ik op zit.
Ik zucht diep. Ik ben al genoeg mensen verloren.. Waarom is het nooit genoeg voor de duivel?!
Pov Joost
Ik smeer snel een bolletje met hagelslag en pak dan de brief voor Harm. Ik leg hem naast het bord. Zodra alles op het dienblad staat loop ik weer naar boven. Harm heeft zich op mijn bed laten vallen.
Nadat ik na het rennen weer terug ben gerend heb ik Harm nog mee moeten nemen terwijl Link op de achterbank in slaap was gevallen.
"Harm", begin ik als ik mijn kamer binnen loop. "Wat?", reageert Harm nieuwsgierig. "Ik heb een brief voor je...."
JULLIE WETEN AL WAT IN DE BRIEF STAAT MAAR TOCH, ALS IK DIT DEEL KORTER MAAK KAN IK EEN EXTRA DEEL TOEVOEGEN!!
Ik kan (na lange tijd) weer uitslapen!! :D
Bliijijijij
Maar goed, dat dus
Bye
FIFI VLIEGT WEG (op haar unicorn btw)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top