Sana's P.O.V

Its been ten years since I decided to train as a member of our mafia game, and I did this not because my parents want me to, ginawa ko toh dahil kay Tzuyu.

She's the most precious thing in my life, she's so sensitive back then... I want to protect this so called my prince... And now bumalik ako kung saan ko sila iniwan, ang sakit lang na kailangan kung mag sinungaling sana hindi sila galit sakin.

Naalala ko kung paano kami tumawa ng sabay sabay araw araw at naalala ko kung paano ko tinakasan si Chaeyoung... I'm sorry.. I'm sorry Chaeyoung... I'm sorry Jeongyeon.. I'm sorry Tzuyu.

Tzuyu-ah? I miss you? Your princess is back, as I promised.

"S-sana unnie, can you be the princess in my castle? I'll be your prince!" Tzuyu said while struggling to stand up dahil naapakan niya ang kapa niya.

"No! You're a princess too tzuyu-ah! And perfection, queen." I said as I fixed her cape.

"No, no, no! I'll be your prince unnie! I don't care about gender, eomma said that love is love! And look! I have two eommas!" I giggled because she's super cute with that baby voice.

"Okay then my prince, anong gagawin natin today?" I hugged her and kissed her cheeks! "My princess, I want to protect you!"

"How? You're so sensitive tzuyu-ah and you're too short, look look." Sabay turo ko sa salamin para makita niyang mas matangkad ako sakaniya, "Hmm! I'll grow old naman eh! Don't tease me for being too short by this age! Lalaki pa ako!" Ang cute cute niya talaga.

"Tzuyu, what if? What if umalis ako? Hindi ako makakauwe sayo? Hindi ako makakapasok sa castle natin?" Nag pout ako at umupo at umupo din siya.

"I'll wait for you Unnie, just promise me... If ever na aalis ka... Babalik ka." I nooded and smiled.

"And pag namimiss mo ako? Just remember that sa dami ng star sa langit? Ikaw ang pinaka nag nining ning for me, tignan mo lang ang brightest star... Malay mo sa iisang bituin lang tayo naka tingin." Kahit ang bata bata niya palang andami niya nang alam tungkol sa mga bagay bagay.

"Why not just say na look at the moon? Mas sigurado?" Pag sisira ko ng moment pero hindi siya nag patalo.

"Iisa lang ang buwan, ano bang malay ko yung naka tingin din ang aagaw ng atensyon mo?" Tumawa naman ako at humiga nalang, ohhhh this grass.

"Yang brightest star na yan? I think it has a name already but we'll call it ours okay? Our signature, our promises, our youth, our hearts."

Tzuyu's P.O.V

Pagod akong umuwe ng bahay dahil sa defense namin, gosh nakakaiyak! I lost all of my braincells!

Pag katapak ko palang sa bahay ay naamoy ko agad ang luto ni Eomma, "Eommas! I'm home!" Sigaw ko at ibinato ang bag ko sa sofa.

"Ow wow baby, why the long face?" I sigh, "I'm tired Untie." I said and pout.

Matagal ng hiwalay si Eomma at Appa and because of that? Nag karoon ako ng dalawang nanay, and it's awesome nag sasampalan lang yang pag nag away walang belt walang sapakan.

"Awe get up now our tzuyu punta kana sa mesa." Ngumiti naman ako at nag madali nang kumain, 7:00 na din kasi kailangan ko pang pumunta sa comfort place ko.

"I'm done!" Agad kung kinuha ang bag ko at pumunta sa kwarto ko, nag bihis ako ng mas komportableng damit at kinuha ang diary ko na matagal ko ng sinusulatan at isang flashlight, pumunta ako sa roof at doon nahiga.

Hinanap ko ang pinaka makinang na bituin sa langit, and nagulat ako ng biglang tumaas ang mga balahibo ko, bumilis ang tibok ng puso ko.

May multo ba dito? Nahh wala akong pake atleast may kasama ako hahahha.

Kinuha ko ang ballpen ko at nag simula nang mag sulat...

My Princess,

Its been 10 years since you left, I never had a crush since then.. I'm here at the roof, wondering if we're looking at the same star... I know we are, cuz it's the brightest star in this angle.. but I just don't know if this is also the brightest there in japan. Come back to me my princess, our castle is waiting for you.. Come back home, I miss you... Your smile, laugh, advice and your presence. I'll wait another year and if it didn't work? I'll stop.

Your Prince,
Chou Tzuyu.

I closed my eyes and I started to cry again, I'm too weak! Tama si Sana unnie paano ako magiging prinsepe kung ganito ako kahina? H---how?

"You're breaking my heart unnie! But I'll w-wait." I hugged my diary and continued to cry, I hate this feeling... Please c-come back to me! Please don't let another year to past... I want you back!

*The next day*

Nagising ako pero nasa kama na ako, alam kung pinag tulungan nanaman akong buhatin nila Eomma at Untie at alam kong sermon nanaman yan pag baba ko para sa breakfast.

Tumayo na ako agad at inayos ang mga gamit ko, kinuha ko na din ang tuwalya at nag simula ng maligo.

Pagkatapos ko ng bihis na ako ng uniform namin, tinatamad ako mag describe but I looked prefect with it, andami ding nag tatry na ligawan ako but sorry... I'm waiting for only one person, my princess.

Pero hindi ko alam kung magagalit ako sa oras na makita ko siya, dahil nag sisimula na din akong mag tanim ng galit dahil she said na hindi siya tatagal ng sampung taon.

"Come on Tzuyu, alam kong iiwasan mo nanaman ang rambulan sa baba." Narinig ko ang bahagyang pag tawa n Auntie bago bumama at napa singhap nalang ako at inayos ang mga gamit ko at kailangan ko din ng loptop ko.

"Goo--" igegreet ko palang si Eomma pero napatigil ako ng batuhin niya ako ng mga kutsilyong lumalabas sa mga mata niya, sshhh kakatakot.

"Gusto mo bang gawin nalang nating kwarto mo yung bubong? Sabihin mo lang gagawin ko mamaya." Hindi na ako nag salita at madaliang kumain.

"I'm done!" Mabilis akong tumayo at uminom ng tubig andami pa sa lalamonan ko ghad.

"Goodbye Eomma! Goodbye Auntie!"

Pag labas ko ng bahay andoon na din si Chaeyoung at may kasama siyang isang babae na hindi ko alam parang nakita ko na pero diko matandaan, "Oh Tzuyu! Tara na?" Tinignan ko lang siya at yung kasama niya..

"Ah she's Mina mag katabi lang pala kami ng bahay kaya naisipan ko ng isama siya, she's new and uhmm." Bago pa siya makapag tulog ay may sumunod na lalake sakanila.

"And this is her twin."

W-wait? I-i think kilala ko sila.. b-but? I can't remember when or where?

~~~