Lieve, lachende vriend,

Ik heb je voor een jaar gekend. 365 dagen, 's ochtends en 's avonds, heb ik jou gepoetst. Hoe blij ik me voelde toen ik eindelijk uit die verpakking werd gehaald en jouw mooie, eerste tandjes zag. Ze waren nog klein en geribbeld, ze waren nog niet zo lang door. En dan die allereerste keer dat die heerlijke, zoete tandpasta erbij kwam kijken. Je vond het een lekker smaakje. Je lachte als je papa of mama je mondje niet kon bereiken en ik *floep* tegen je wangetje aankwam. Daar zat er dan een blauwe veeg op die blosjes van je.

Ik zag je opgroeien en er kwamen steeds meer tandjes bij. Eén voor één kwamen ze tevoorschijn. Soms had je er last van en deed het je pijn. Dan stonden er tranen in die groene, twinkelende oogjes van je. Na wat maandjes kon je me zelfs helemaal zelf vasthouden! Maar oh, oh, oh... Poetsen deed je niet echt. Je zwaaide me heen en weer in de lucht, waardoor er overal blauwe smurrie zat.

Tijdens het poetsen brabbelde je er op los. Wat was ik trots toen je echt woordjes ging zeggen en er een vloeiende brij van letters en klanken uit je mondje vloog. Ook je stapjes van het bad naar het toilet heb ik gezien. Wat waren je ouders blij, ze knuffelden je helemaal plat.

De haartjes op mijn hoofd gingen steeds verder uit elkaar staan, je tandjes werden te groot om door mij gepoetst te worden. Ik ben toch maar zo'n klein ding. Het deed best een beetje zeer, toen ik voor het allereerst mijn grote broer zag, in verpakking en al. Stoer, met aan het uiteinde een of andere spinnen-superheld erop. En daar kwam dan ook nog eentje bij die een raar zoemend geluid maakte en waarbij je zelfs je handje niet meer heen en weer hoeft te bewegen.

Lieve vriend, zul je me niet vergeten? Straks lig ik in de prullenmand, tussen watjes, lege shampooflessen en andere gepluis. Ik was je allereerste tandenborstel en dat zal ik blijven.

Totdat ik straks gerecycled wordt en in een plastic speelgoedauto verander.

Dag, dag, lachende vriend... Blijf poetsen, die stralende, mooie lach.

~•~
Schrijfwedstrijd van SpiritedPanda.
Dit is keuze 4, de afscheidsbrief van de tandenborstel.
Een erg grappige opdracht, waar we veel plezier van hadden om te schrijven.

Mehroe❤️