"Het spijt me Nick." Zeg ik zacht.

Nick kijkt me kort aan en schud zijn hoofd.

"Het spijt mij. Ik heb het zelf verpest." Zegt hij.

Ik slik.

"Ik wil niet dat je zo denkt. Je was gewoon boos en ik snap dat je dan dingen doet waar je spijt van krijgt.

Ik wil je alleen wel bedanken voor alle moeite die je voor me hebt gedaan." Zeg ik en ik voel me een beetje emotioneel worden.

"Dus dit is een definitief einde?" Vraagt hij.

Ik knik als bevestiging.

Ik wil die twee broers niet langer in mijn leven.
Ik wil vergeten wat er gebeurt is en me focussen op de toekomst.

"Oke, als jij je daar het beste bij voelt." Zegt hij.

"Ik hoop dat je een meisje tegenkomt die spontaan en vrolijk is. Dat verdien je Nick." Zeg ik eerlijk.

Hij laat een duidelijk gekwetste blik zien maar ik bijt me erdoor.

Ik wil echt heel graag gewoon verder met mijn leven en dit hoofdstuk afsluiten.

"Het spijt me, nogmaals." Zeg ik en ik geef hem een laatste afscheidsblik en loop dan weg.

Ik loop naar het einde van de straat waar Hidde me opwacht.

We hebben nu al ruim drie weken een relatie en Nick bleef me bellen om te vragen voor een tweede kans.

Ik stap bij Hidde in de auto en ik kijk hem opgelucht aan.

"En?" Vraagt hij.

"Ja, prima. Ik heb hem gewoon de waarheid verteld en hij vind het oke, denk ik." Zeg ik.

Hidde legt zijn hand op mijn been en hij knijpt bemoedigend erin.

"Het zal nog wel even duren voor hij over je heen is, maar nu is het tenminste duidelijk voor hem." Zegt hij.

Ik knik en Hidde rijdt naar zijn huis.

Ik slaap elk weekend bij hem en al zijn dat er pas twee of drie geweest, mijn tandenborstel staat er al en ik heb zelfs al wat ondergoed en kleren bij hem liggen.

We denken erover dat ik over een maand volledig bij hem intrek maar dat moet eerst geregeld worden met mijn ouders.

Hidde parkeert voor zijn huis en hij kijkt me aan.

Oh, we hebben tot nu toe elke week minimaal twee keer seks gehad en ik voel me er steeds comfortabeler bij.

Volgensmij hebben we het nu al... acht keer gedaan?

Is dat veel?

Ik weet het niet.
Maar het maakt me niet uit want ik hou van Hidde en hij is mijn droom man.

Hij weet alles van me en wonder boven wonder is mijn depressie een stuk minder en ik let amper nog op mijn eten.

Alhoewel ik natuurlijk wel in vorm wil blijven, doe ik dat nu door te sporten en niet door dagen niks te eten.

Dat werkt niet, zie ik nu in.

Je voelt je alleen maar klote en zwak en je bent gevoeliger voor alles. Het maakt je niet slanker en het is super slecht voor je.

Ik zie in dat ik fout ben geweest.

Mijn mes heb ik definitief weg gegooid en ik heb ook geen neigingen meer gehad.

Hidde maakt mijn leven perfect.

Ik ben naar een andere voetbalclub gegaan en die meiden waarderen me wel zo hoe ik ben.

Emiel heeft niks meer van zich laten horen en ik denk ook niet dat hij daar de ballen nog voor heeft.

"Waar denk je aan?" Vraagt Hidde die me vertedert aankijkt.

"Dat ik van je hou." Zeg ik en ik druk een kus op zijn mond.

Hij glimlacht en hij stapt uit de auto.
Ik stap ook uit en voor de deur kijken we elkaar even aan.

"En ik dacht eraan dat we het al acht keer gedaan hebben..." Zeg ik.

Hij grinnikt en trekt me naar binnen.

Hij drukt zijn lichaam tegen de mijne en ik maak de deur dicht voor ik er tegenaan bots met mijn rug.

Hij kust mijn nek af, mijn gevoelige deel.

"Het wordt zo negen." Zegt hij hijgend als hij me loslaat en mee naar boven trekt.

Ik loop braaf achter hem aan en laat me door hem begeleiden.

Hij vind het fijn dat hij mijn leider is en ik hou ervan om zijn volger te zijn.
Met dit soort dingen dan.

We doen het voor de negende keer en we gaan samen douchen.

Elkaar naakt zien is geen probleem meer, voor beide niet.
Als je niet beter zou weten zou je zeggen dat we elkaar al vanaf ons geboorte kennen.

Of dat we getrouwd zijn.

"Ik hou van je." Zegt hij in mijn oor als hij me van achter vastpakt terwijl ik met het eten bezig ben.

Hij steelt een stuk vlees uit de pan en ik grom.

Ik zet het vuur lager en ik draai me om.
"Hoe vaak, moet ik nog zeggen dat je dat niet mag doen?" Vraag ik streng.

Hij kijkt onschuldig en ik begin meteen met lachen.

We hebben eigenlijk nooit ruzie, en zo wel dan zijn we nooit lang boos op elkaar.
Natuurlijk botsen we hier en daar een beetje. Maar zolang je bereid bent om je een beetje aan te passen voor de ander, kan je relatie niet stuk.

En ik geloof erin dat deze relatie nog lang zal duren.

Want ik hou onvoorwaardelijk veel van hem.

En hij van mij.

--

Heee,
Sorry!

Hierbij kondig ik het einde aan.

Ik vind dat het anders te veel drama word en dat is juist wat ik wil vermijden.

Super tof dat jullie dit boek gelezen hebben en sorry voor alle spelfouten.
Maar ik ben een mens en ik zal later alles eruit proberen te halen.

Bedankt voor alle stemmen en reacties!

Love you guyyss ❤️

Hier nog twee van mijn favoriete quotes:

"These hands hold up, nothing but scars underneath. From swimming these oceans and learning to breathe."

"I waste at least an hour every day lying in bed. Then I waste time pacing. I waste time thinking. I waste time being quiet and not saying anything because I'm afraid I'll fail."
-Ned Vizinni