41
Theo: Wat heb ik gehoord, is het uit tussen Emiel en Vera?
Bart: Ja zoiets hoorde ik ook.
Stephan: Jongens, boeiend, ga lekker je afrukken op iemand anders
Theo: Hou je bek Stephan. Niemand mag jou.
Ruben: Inderdaad Stephan, ga jij maar aftrekken op je moeders foto.
Bart: Hahahaha.
Dave: Wie is Emiel?
U: Een klootzak...
Theo: He Veronica, wat is er gebeurt?
Ik kijk naar het bericht en ik besluit hem privé een bericht te sturen.
U: Hey.
Theo: Hey, hoe is het met je?
U: Ja prima. Met jou?
Theo: Ook, maar wat is er tussen jou en Emiel gebeurt?
Ik kijk erna. Theo is wel te vertrouwen toch? Ik bedoel, hij heeft ook niks verder vertelt over mijn littekens...
U: Hij heeft me bedreigt.
Theo: Oh shit... Echt? Ik wist dat hij niet te vertrouwen was.
U: Het valt best mee hoor.
Theo: Laat me raden, hij is weer agressief en hij stalkt je?
Ik kijk verbaast naar Theo's bericht.
Nick kijkt me aan en hij komt naar me toe zodat hij ook het bericht kan lezen.
"Welke Theo is dat?" Vraagt hij.
"Ja nog van de middelbare. Maar hij en Emiel hebben al een geschiedenis samen." Leg ik uit.
"Ik snap het. Emiels ex heeft hij net zo behandelt zoals hij nu met jou doet, het enige verschil toen was dat zijn beste maatje toen expres zijn vriendin afpakte als wraak.
In ons geval is dat niet zo." Legt Nick uit.
Theo: Veronica?
"En wat is er met haar gebeurt?" Vraag ik.
"Emiel ontvoerde haar en uiteindelijk liet hij haar inzien dat zijn beste maatje niet van haar hield en toen is ze voor een tijdje bij hem gebleven tot hij zo jaloers werd dat ze niks meer mocht zonder hem en toen is ze bij hem weg gegaan." Zegt Nick.
Ik kijk hem aan.
"Wow. En Emiel? Hoezo doet hij zo?" Vraag ik.
"Hij is gewoon jaloers en hij heeft een psycholoog nodig. Een die hem echt kan helpen." Zegt Nick.
U: Je hebt gelijk.
Theo: Shit! Ben je alleen? Is er iemand die je beschermt?
U: Ja, Nick is bij me.
Theo: Nick? De broer van Emiel? Donker haar, lichte ogen?
U: Ja, broer? Vriend zal je bedoelden
Theo: Klootzak.
U: Theo, doe eens normaal. Nick is aardig voor me en hij beschermt me tegen Emiel.
Daarna reageert hij niet meer.
Nick heeft alles meegelezen en hij fronst.
"Waar heeft hij last van? We kennen elkaar amper." Zegt hij.
"Hij is verlieft op me." Mompel ik.
Nick kijkt me aan.
"Jij ook op hem?" Vraagt hij.
Ik kijk hem aan en ik schud mijn hoofd.
"Natuurlijk niet. Ik ben verlieft op jou." Zeg ik verlegen.
Nick lacht naar me en hij geeft me een knuffel.
"Lekker ding." Zegt hij.
Ik snuif.
"Ga fietsen." Zeg ik lachend.
"Alleen als jij bij me achterop gaat." Grijnst hij.
Ik lach.
"Ha! Mooi niet."
"Prinses... Je weet wat er gebeurt bij een grote mond." Zegt hij uitdagend.
Ik kijk hem aan en ik knijp mijn ogen tot spleetjes.
"Dat doe je niet."
"Oh reken maar van wel." Grijnst hij.
Hij gaat over me heen hangen maar ik trap er niet in en ik rol onder hem vandaan.
Ik ren naar de andere kant van de woonkamer en ik kijk hem lachend aan.
Mijn lach is snel weg als ik zie dat hij al onderweg naar mij is.
Ik kijk om me heen.
Oke, ik duik gewoon weg als hij me wilt kietelen en dan ga ik hem kietelen!
Ik ben zo slim...
Hij steekt zijn handen uit en begint me te kietelen, nog voor ik in mijn lachbui zit wurm ik me los en begin ik hem te kietelen.
Hij verkrampt zich en hij begint te lachen.
"Niet doen! Dat is niet eerlijk!" Lacht hij.
Ik kijk hem uitdagend aan maar Nick herpakt zich en al snel lig ik op de grond te kronkelen en te hikken van het lachen.
Nick gaat bovenop me zitten en hij grijnst.
"Nu nog stoere praatjes prinses?" Vraagt hij.
"N-nee." Hik ik.
Hij kijkt me aan en hij drukt een kus op mijn neus.
En een op mijn voorhoofd.
En een op mijn kaak.
En weer een op mijn neus.
Hij plaagt me...
Tijd om hem te plagen.
Als hij zijn kus weer op mijn kaak wilt planten onderschep ik hem en druk ik een kus op zijn neus.
Hij kijkt me aan en hij zet zijn hand naast mijn hoofd. Ik schrik even maar ik verman mezelf.
Hij is Emiel niet...
Ik slik en ik druk dan allerlei kusjes op zijn gezicht en zijn nek behalve op zijn mond.
Hij wilt me steeds onderscheppen maar het lukt hem niet.
Ik lach en dan voel ik dat hij bovenop me is gaan liggen en ik word gewoon geplet.
Ik kijk hem aan en ik begin te worstelen.
"Ga van me af jij." Puf ik.
Hij lacht en hij rolt van me af.
Ik ga nu bovenop hem zetten en ik lach.
"Ha! Nu ben ik de baas." Zeg ik trots.
Hij kijkt me aan en zijn blik bevalt me niet. Hij kijkt me aan alsof hij me gaat kietelen.
Een sluwe lach komt op zijn gezicht en hij pakt mijn polsen vast. Nog voor ik het doorheb draait hij ons in een soepele beweging om en zit hij bovenop me.
"Oke..." Mopper ik.
Hij lacht.
"Wat oke?"
"Je hebt gewonnen." Mopper ik.
"Ach prinses toch... Ben ik te sterk voor je?" Vraagt hij lachend.
Ik grom en ik probeer me nog los te wurmen maar Nick is inderdaad te sterk.
"Maar jij bent een jongen dus dat is niet eerlijk." Mopper ik.
Hij lacht weer en hij helpt me overeind.
"Babygirl. Het spijt me. Ik zal niet meer naar de sportschool gaan en mijn spieren trainen." Zegt hij.
Ik kijk hem geschrokken aan.
"Nee, dat moet je niet doen." Zeg ik.
"Hoezo? Vind je ze mooi?" Vraagt hij.
Oke, tijd om zijn ego te strelen.
"Ja." Zeg ik en ik kijk verlegen weg.
Hij trekt me op zijn schoot op de bank en hij lacht.
"Bedankt." Fluistert hij in mijn oor.
"Geen dank." Zeg ik en ik beweeg mijn hoofd maar ik geef hem per ongeluk een kopstoot en zijn neus begint te bloeden.
Ik sta snel op en ik ren naar de keuken om een doekje te pakken.
"Sorry Nick, sorry, het spijt me zo. Ik had je hoofd niet gezien. Sor-"
"Baby. Het is oke." Onderbreekt hij me.
Ik kijk hem met tranen in mijn ogen aan en ik maak zijn neus schoon.
Hij heeft nog wat blauwe plekken en twee sneetjes van het gevecht met Emiel gister.
En nu doe ik zijn neus pijn!
Oh wat een domoor ben ik!
Nick pakt mijn hand vast en hij drukt er een kus op.
"Ik hou van je." Zegt hij.
Ik lach en ik druk het doekje weer tegen zijn neus als er een nieuwe straal bloed komt.
"Ik hou ook van jou." Zeg ik en ik druk een kus op zijn hand terwijl ik nog steeds het bloed probeer tegen te houden.
Wat een lastige neus zeg...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top