KABANATA 31

Pass one midnight na kami nang makarating sa cavite, ali and I decided to rest first. Nagbook kami sa isang malapit na hotel, we rest for a while at hinintay na mag-umaga. We thought about tita and tito's reaction kapag nakita nila kami, also baka nagpapahinga na sila so we need to wait the morning dawn.

Nagising kami pareho ni ali na tanghali na. Since wala kaming damit ay basta na lang kaming nagcheck-out sa hotel at kumain sa tapsihan. Im not used to this, ang hindi naliligo pagkagising eww. But no choice, its for arene anyway, no to ligo-ligo muna for now. Ali and i talk a lot about arene habang nasa tapsihan kami, kung ano-anong conspiracy na naman ang binuo namin.

Pass one in a afternoon na kami nakarating sa hospital. Dumiretso agad kami sa room ni arene, I didn't bother to knock, since it was slightly open. nakita namin si tito na hindi mapakali, he walk back and forward in our front. I think he didn't notice us, his really preoccupied, we cant find any trace of tita anyway. Nakatinginan kami ni ali and decided to wait for a while before we get tito's attention.

Tatawagin ko na sana si tito nang mapatingin sya samin at muling bumalik sa paglalakad-lakad nya. I thought, his mad or don't really care about being here, but when he stop and look at us again para syang nakakita ng multo. Nagkatinginan kami ni ali at sabay na nagkibit balikat.

"Anong ginagawa nyo rito mga, hija?. akala ko eh namamalikmata lang ako." gulat na bulalas ni tito. Legit yung pagkashock ni tito, lutangers na rin sya gaya ni arene.

"We came here tito to-" naputol ang sasabihin ni ali nang marinig namin ang boses ni tita. Halos sabay-sabay kaming tumingin sa pinto.

We saw tita came in with a old man. Sa porma at ayos ng matanda ay parang isang albolarya ito. Nagulat si tita ng makita nya kami, she just ask a few question and say hi but at the end hindi rin nya nahintay ang sagot namin dahil sa pagpapanic nya about arene. Tita and tito told about arene condition to the old man. Seriously, albolaryo ang nahanap na solusyon ni tita for this?..

May dala-dalang bayong ang mamang albolaryo, pumwesto ang matanda sa side table ni arene. May nilabas syang sanga ng puno na dahon pa, mukang bagong pitas lang sa kabit bahay yan. Nagkatingin kami ni ali at sabay na napailing. Well we both know that it wont work, well our plan either but atleast ali and I know the truth. Muling naglabas ang albolaryo ng dalawang bote, ang isa ay medyo may kalakihan at parang bote ng alak, may laman rin na hindi ko malaman kung ano. Ang isa ay maliit na bote lang na sa tingin ko ay langis.

Nagsimulang magpaypay ang matanda gamit ang sanga na dahon. Narinig ko ang ilang romanong salita na lumalabas sa bibig nya. Medyo creepy sya, medyo lang naman, bumibigat kasi ang atmosphere ng paligid, parang mas something na energy, bad energy na bumabalot sa loob ng room ni arene, kanina ay wala naman iyon. Dumikit ako kay ali, at nakitang seryoso itong nakatingin sa ginagawa ng matanda.

Pabigat ng pabigat ang pakiramdam ko sa lugar na 'to. Hindi sinasadyang napatitig ako sa bote na inilabas kanina ng matanda. May laman na tubig iyon at parang may ugat-ugat na lumulutang sa tubig. Nanlaki ang mata ko nang makitang may lumiwanag ruon, just a little light pero im so sure about what I saw. Magic is scam right?, like heler imposible na may magic there are always scientific explanation.

So anong tawag sa nangyayari samin ni arene?.

"Hey?" marahang pukaw ni ali sakin. I just rase my two brows and nod a bit to asure her im fine. She nod back, then focus herself to the what so called herb doctor.

Masisisi ko ba si tita?, she's a mother who's worried sick about her daugther. I don't know the solution either about this, the info I gathered and what I remembered is not enough. Nagsitaasan ang balahibo ko nang tumigil at naestawa ang albularyo kasabay ng pagpatay sindi ang ilaw. Parang nasa horror movie ang eksina, napakapit agad ako sa braso ni ali.

"Ayy pasensya na, mali ang napindot kong ilaw." napatingin kami kay manang judi na nagkakamot pa ang ulo. Sumama ang timpla ng muka at nanghihinang napabitaw ng hawak kay ali.

'kung hindi lang matanda 'to baka kanina pa nakahandusay 'to. She scared me to death, shit!' napakamot naman si tito at walang tugon-tugon si tita at ali. Asual, ali is ali, the brave woman and the one who don't need any protection from anyone. Sino ba naman ang hindi magiging matapang kung ang parents mo eh galing sa black society and willed trained assasin ka.

Tumabi sakin si manang na lalong nagpainit ng ulo ko. Mukang nagbanyo ang matanda para magbawas, erghh. Nandidilim paningin ko, sa scientific lang talaga ako naniniwala. Medyo lumayo ako kay manang at pumewesto sa kabilang side ni ali, mabuti na ang safe.

Nagsimulang maglakad si manong albularyo at kinuha ang langis. Naglagay sya ng kaunti sa palad nya at akmang hahawakan ang kamay ni arene ng umalma ako.

"Wait, ano pong gagawin nyo?" takang tanong ko. Yes maybe im paranoid and protective but I don't like seeing my friend touching by any men spices lalo na kung hindi ko kilala.

"Hija, let him. Continue po, manong carlo." it was tita.

Wala na akong nagawa lalo pa't hinawakan na ni ali ang braso. Sumenyas din sya na hayaan ko na lang, I just stragle my shoulder and focus myself to the old man. Wag lang syang magkakamaling gumawa ng hindi ko gusto, i know their bad habit lalo na at may nabalitaan ako sa tv. I know im being jugdemental, hindi ko lang maiwasan lalo na kung kaibigan ko na ang pinaguusapan.

Nagpatuloy ni manong sa paghawak sa kamay ni arene. Minasahe nya iyon, may iginuguhit rin sya sa kamay ni arene. I just wish na sana nga tama ang desisyon ni tita about this. Huminto ang matanda na puno ng pagtataka. Lumapit sa pwesto namin si manong, dahil malapit lang kami, we can hear the flow of their talk.

"Hija, buhay ang iyong anak." panimula ng matanda. Pareho kaming napabuntong hininga, we all know that.

"Alam po namin pero hindi po namin alam ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay hindi sya magising." emosyonal at nanghihinang turan ni tita. Agad naman syang hinayakap ni tito at pinakalma, tito whisper something kay tita, mukang effective dahil umayos ng tayo si tita, but tito never let go her in his arm. Bigla naman akong nakaramdam ng awa para kay tita.

"Manong carlo, ano ba talaga ang nangyayari sa alaga ko?" puno ng pag-aalalang tanong ni manang judi.

"Ang totoo, judi, hija. Hindi ko makitaan ng kahit anong senyales na merong masamang nakapaligid sa anak mo, ang totoo nga nyan ay wala akong maramdamang kahit anong espirito sa kanya." nagtatakang sagot ni manong albularyo.

Anong ibig nyang sabihin run?. may ibig bang sabihin yun?. pati tuloy ako ay nagugulahan na.

"Ano pong ibig nyong sabihin?" lakas loob na tanong ni ali. Napatango na lang ako bilang pagsang-ayon, naunahan nya lang ako magtanong.

"Wala akong maramdamang espirito sa katawan ng anak mo. Wala syang kaluluwa. Buhay ang kanyang katawan hija, ngunit walang kaluluwa sa katawan nya. Iyon ang nakikita kong dahilan kung bakit wala syang malay, kung bakit hindi sya gumigising."

Natahimik ang lahat sa sinabi ni manong carlos. Sino ba namang hindi matatahimik?. gusto ko ngang matawa kanina pinigilan ko lang ang sarili ko. Sinong hindi magtatawa sa sinabi ni manong carlos?. sabihin na nating posible nga then asan ang beautiful soul ng kaibigan ko?. Gumagala ba ang kaluluwa ng kaibigan ko?. Wala sa hospital possible bang pumunta ng manila ang kaluluwa ni arene?, patawa naman si manong.

Sa hul ay wala rin kaming naging imik. Nagpasalamat lamang sila tita, sinamahan ni manang judi si manong na lumabas. Kanya-kanya kaming pwesto ng upuan, kami ay sa monoblock ni ali, sila tita ay sa sofa. Nagkatinginan kami ni ali, seninyasan syang sabihin na ang pakay namin, nag-away pa kami kung sino ang magsasabi. Mukang na napansin ni tita iyon dahil tumikhim ito, napatingin kami ni ali kay tita.

Hindi ako kumibo kaya hinampas ni ali ang balikat ko. Sadista talaga ang babaeng 'to. Sa inis ko hinampas ko rin sya pabalik.

"Tita, kasi, may prove na po kami sa theory namin last time. The reason why ali and I decided to came here suddenly without your permission." kinakabahang turan ko. Huminga muna ako ng malalim bago sinimulan ang pagrecall sa lahat.

Both of them are so attentive while listening to me. Wala akong dala prove since nasa house ni manang judi ang ilan sa mga naikwento ko kela tita. I let them saw my birthmark, and about sa birthmark rin ni arene. Sa huli ay nagdadalawang isip parin sila, kaya napagpasyahan namin na pumunta sa house ni manang judi.

Pagkabalik ni manang judi ay saka kami umalis. Si manag judi ang naiwan kay arene, wala ring kaalam-alam si manang judi kung saan ang totoong pupuntahan namin since tita told manang that we where going to a near savemore. Hindi ko alam but ali don't trust manang, kaya sa huli ay napapayag nya si tita na wag ipaalam kay manang ang lahat.

Nagconvoy kami nila tita, papunta sa ancentral house ni manang judi. Nakita namin ang isang matandang lalaki na care taker ng house. Sarado ang gate so ali called the old man. Thankful kami na naalala kami nito, kaya naman hindi pa namin nasasabi ang pakay ay pinapasok na kami. Sumunod sila tita hanggang sa pinaupo kami sa sala, old man greet us and asked if were fine.

Kinabahan agad ako kung ano ang sasabihin ko ng itanong nito ang pakay namin, at kung alam ba ni manang judi na pupunta kami, but ali save the bell.

"Kasama po namin si manang judi, yung kasama po namin last time nasa hospital po at naruon po ngayon si manang. Titignan lang po sana namin yung mesa po na yun." sagot ni ali sabay turo nya sa mesa na puno ng nakatumbang picture frame.

Again, thankful na naman kami ng payagan kami ng matanda. Hindi na ito nagtanong pa tungkol ruon, pumasok na lamang ito sa kusina at kumuha ng meryenda, jotom na rin ako. Nang mawala sa paningin namin ang matanda ay kumilos na kami ni ali. Randomly, she gave tita a picture of mrs. alvares while me I took my phone. Isa-isa kong kinuhanan ng picture ang bawat frame na mahawakan ko.

"Mrs. Alvares?" takang tanong ni tita sa naging sagot ni ali. Huminto ako sa ginagawa at binalik ang picture rin ni mrs. Alvares. Sa mesa.

"Sya po ang mommy ni amara." it was ali who answered again.

"At sino naman si amara, again?". parang naguguluhan pa si tita sa mga nangyayari. Kinuha ko ang picture ni amara at ibinigay iyon kay tita. Well gaya ng unang reaction ko, ganun rin kay tita. Muntik na nyang mahulog ang frame buti na lang at nasalo ni ali, speed of assasin buwahaha. "anak..."

Napangiwi na lang ako ng ibalik ni ali ang picture sa kamay ni tita. Nahulog muli iyon ni tita at nasalo ulit ni ali, this time kinuha ko na ang frame at ibinigay naman kay tito na tulala. Hindi gaya ni tita eh nahawakan naman ng mabuti ni tito ang frame, pero para sigurado ay pumewesto ako sa side ni tito. Hindi ko naman sila masisisi kung ganyan ang reaction nila, well I have all the prove now. For sure and im wishing that they gonna believe me now.

Parang wala sa sarili si tito nang ibalik nya ang frame sa dati nitong kinalalagyan. Si tita naman ay kumuha pa ng isang picture, tinignan nya iyon ng mabuti bago niyakap. Napailing na lang ako, parang gusto ko sabihing I told yah pero wag na lang baka mapasama pa ako.