Chapter 12: Unaware

"Bakit ka palingon-lingon sa likod, hija?"

I got back to my senses when the taxi driver called my attention.

Napaayos ako ng upo at napatingin sa kaniya through the rear-view mirror. Naiilang akong napangiti nang magtama 'yong mga mata namin. Binalik din naman niya kaagad 'yong atensyon niya sa daanan.

Nakakahiya ka, Elise!

Gusto kong kurutin 'yong sarili ko, hindi dahil ang cute ng pisngi ko kundi dahil sa hiya na nararamdaman ko ngayon. Who wouldn't get shy? Baka isipin niya pa na may tinatakasan ako o kung ano na binudol ko kahit wala namang gan'on.

Although I was hesitant to answer him at first, I honestly answered his question, "May stalker po kasi ako."

Napatingin siya ulit sa 'kin mula sa rear-view mirror at halata 'yong gulat sa mukha niya. Tulad kanina, binalik niya rin naman kaagad 'yong tingin niya sa harapan.

Nakakakaba 'to si kuya driver ah! Baka mabangga kami. Kapag namatay ako, bukod sa walang iiyak, kawawa naman ang future self ni Eli na mamahalin pa lang ako.

The driver's voice was filled with disbelief when he asked bunch of questions, "Stalker? 'Yong sumusunod-sunod? Delikado 'yan 'di ba?"

Nagulat ako sa dami ng tanong niya. Ang alam ko, sumakay lang ako sa taxi para makauwi, hindi naman para ma-interview.

Nakatitig lang ako sa likod niya habang nag-iisip ng gagawin. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. I don't know as well if it's alright to talk about my problem with a stranger.

Nang hindi ako sumagot, nagtanong ulit siya, "'Yang stalker mo, ka-trabaho mo ba 'yan o may gusto siya sa 'yo, hija?"

I held my clutch bag beside me as I weighed things whether to talk about it or not. Pero dahil mukhang hindi makakatulog si kuya driver kapag hindi siya nakasagap ng tea today, I decided to share the real story.

"Pareho po, kaya nga po napilitan akong umalis na lang sa trabaho ko dahil nand'on din po siya," malungkot kong pagku-kwento. "I was left with no choice. Kahit ilang beses ko na siyang na-confront na itigil niya na 'yong ginagawa niya, nahuhuli ko pa rin siyang sumusunod sa 'kin. May nararamdaman pa rin po kong presence kapag naglalakad ako papunta sa sakayan ng taxi."

Hindi ako makapaniwala na nasabi ko lahat ng 'yon sa kaniya. Halos ayaw ko pa mag-kwento kanina tapos iku-kwento ko rin pala sa huli. I even seemed comfortable sharing all those things.

I heard him say 'tsk' as an initial response to what I shared before he said, "Lalaki ba 'yan? Napaka-walang respeto naman sa babae! Pero kahit nga anong kasarian, hindi tama 'yong ginawa niya sa 'yo."

Ramdam na ramdam ko 'yong gigil ni manong sa boses niya. Hindi ko tuloy naiwasang bahagyang mapatawa. Napaka-concern at attentive naman kasi niya sa mga sinasabi ko.

"Sinabi niyo pa po!" pag-sang-ayon ko sa kaniya. "Kaya kahit sobrang napamahal na sa 'kin 'yong trabaho ko, 'yong pagmo-model, hindi na po ko nag-renew ng contract. Ako na lang po 'yong lumayo," malungkot kong pagpapatuloy.

I don't know how many times I took a deep sigh but I couldn't help it. There's a part of me that wants to regret what I did but I know, this option was the best choice for me.

Nakita kong saglit ulit akong tinignan ni kuya taxi driver mula sa rear-view mirror. Kitang-kita ko 'yong pagkunot ng noo niya.

Nagtataka niya kong tinanong, "Bakit umalis ka? Dapat nag-report ka! Para siya 'yong mapaalis sa kumpanya na 'yon at hindi 'yong ikaw pa ang aalis, hija."

Napangiti ako sa narinig. I didn't expect that someone, who is a stranger, will fully understand my situation. It feels good and I felt somehow relieved.

Kakagaling ko lang kasi sa pinagta-trabahuhan ko, na ngayon ay hindi na, bilang fashion model. My contract has already came to an end.

We had discussions regarding this before I came up with a decision. At ayon na nga, I decided to not renew to distance myself from Bryan. Pero siyempre, I didn't disclose that issue to the higher-ups. Baka lumaki pa kasi ang issue!

The thing is, ilang beses ko pa rin kasing nararamdaman na may sumusunod sa 'kin kapag pauwi na ko mula r'on sa studio. At tulad kani-kanina lang, I saw his familiar body built when I got inside this taxi. Kaya ako palingon-lingon sa back window nitong taxi, to check if it was really him.

I'm very sure it was him.

"Mahirap po kasing mag-risk na mag-stay kung nand'on pa rin 'yong stalker ko sa mismong pinagta-trabahuhan ko. Model din po kasi siya—"

Hindi niya na ko napatapos sa pagsasalita sa sobrang gulat, "Model din? Tapos hindi naman pang-role model ang ugali?"

Napatawa ako sa narinig.

Itong si kuya, bukod sa tsismoso ay joker din eh! Pero totoo naman kasi na 'yong si Bryan, looks lang talaga ang panama dahil kapag usapang ugali na? Walang-wala siya. Bagsak!

"Sinabi niyo pa po. N'ong nagpaulan siguro ng kabaitan ang Diyos, masarap ang tulog n'on sa bahay nila," pagpapatawa ko na ikinatawa niya naman.

"Sana naman hindi na makapagparami pa ng lahi 'yan," kumento niya sa natatawang tono kaya napatawa rin ako. Mabilis na humirit ng tanong si kuya driver. "Wala ka talagang balak aksyunan 'yon?"

Umiling ako bago sinabing, "Hindi na po. Baka wala rin namang maniwala sa 'kin. I have no evidence with me." Huminto ako saka nagbiro para hindi naman kami masyadong seryoso. "Nagulat nga po ako na naniwala kayo kaagad sa 'kin. Baka kapag kay mommy ako nag-kwento, irapan lang ako n'on."

Akala ko matatawa siya sa sinabi ko pero nagkamali ako. Kitang-kita ko 'yong pagkunot ng noo niya mula sa rear-view mirror.

"Bakit naman hindi?" nagtataka niyang tanong.

I awkwardly smiled before I turned my head to the side. Tanaw na tanaw ko 'yong mga nasa labas— nagtataasang gusali, mga kilalang shop, kaliwa't kanang condominiums, napapadaang mga sports car, at kung ano-ano pa. This place reflects the wealth of those who are living here.

This might be the last time that I'll pass by this place. Wala na rin naman akong magiging rason para dumaan pa rito sa susunod.

"Hindi po madaling mapaniwala si mommy. At saka baka unahin niya pa po kong pagalitan kapag nai-kwento ko 'yong buong istorya," I honestly answered his question before I revealed another tea. "Malalaman niya lang din po na nagmo-model pala ako. She will surely dislike that idea."

Bahagya akong napatawa. Pero 'yong tawa na bakas ang pain at sarcasm.

Hindi siya kaagad nakapagsalita kaya ipinagpatuloy ko na lang 'yong pagku-kwento. I stared outside as I continued, "I also have this fear in me na mag-report o mag-file po ng complaint. No one knows what might happen next. Hindi natin alam kung papanigan ba ang tama o hindi."

Narinig kong bumuntong-hininga si kuya driver kaya napalingon ulit ako sa likod niya.

"Ano ng gagawin mo?" I gave him a sad and an unsure smile.

"Hindi ko pa po sure," pag-amin ko. "Pero hindi ko hahayaan na tumigil 'yong mundo ko pati love ko for modeling just because of what that stalker did," I said with full of confidence.

I'm Elise Quiseo, no one can hinder me from doing what I want and what I love. Kaya nga baka pati tadhana, mapagod na sa kakapilit ko sa kung anong gusto ko.

"Papatugtugan na lang kita ng kanta," saad ni kuya driver at saka binuksan 'yong radio. He chose a good station and we both listened to the song that is currently being played.

Déjà vu.

It was past five in the afternoon when I got home.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa loob, nakita ko si mommy na nanonood ng romance historical series sa living room. She looked busy and dwelled with what she's watching. Akala ko nga hindi niya ko mapapansin nang bigla siyang magsalita kaya napahinto ako sa paglalakad.

"Ang aga mo ata, Elise?" she asked in a sarcastic tone. Nakatuon lang 'yong atensyon niya sa TV.

Napairap naman ako. Hindi naman niya makikita eh.

'Tong si mommy talaga! Kapag late, may nasasabi. Kapag maaga, may nasasabi pa rin. Huwag na lang kaya akong umuwi rito? Kanila Eli na lang?

Well, that's a half-meant joke.

Maglalakad na sana ako nang magsalita siya ulit, "Wala ka na talagang lakwatsa?" Nilingon niya ko. "Nakakapanibago namang umuwi ka nang hindi pa gan'ong kadilim."

Gusto kong sumimangot pero hindi ko magawa dahil nakatingin siya. I jokingly said, "Miss mo lang po ata ako, mommy, eh."

Inirapan niya lang ako at saka binalik 'yong atensyon niya sa TV.

Nang hindi na siya nagsalita, dali-dali na kong umalis at saka pumunta sa kitchen dahil baka kung saan pa mapunta 'yong usapan.

Kumuha lang ako ng dalawang tinapay at saka nagpalaman ng chocolate spread. I also poured a fresh milk on my favorite glass.

Ewan ko ba kung bakit pero nag-iiba talaga 'yong lasa ng gatas kapag gamit ko 'yong paborito kong baso.

I smiled and brought them upstairs. Pagkapasok ko sa kwarto ko, pinatong ko lang sa bedside table 'yong baso at saka doon din mismo ipinatong 'yong tinapay.

These will do for my dinner, hindi naman ako pagod. No need to intake too much calories.

Before I eat, I simply changed my clothes and washed my face.

Hinagis ko 'yong sarili ko sa kama nang matapos na sa pinaggagawa ko. Sinandal ko 'yong likod ko sa headboard at napasabing, "It's time for Elise's beauty rest. Finally!"

I reached for my chocolate sandwich and started eating it.

Hindi ko alam kung ang bilis lang ba ng panahon dahil hindi ko kailangang pumasok sa university pero it's been a while since the vacation started. It's actually been more than a week since I last talked to Eli.

Napasimangot ako sa naalala.

Simula kasi n'ong nangyari sa mansion nila, hindi ko pa siya kinakausap ulit. Kailangan kong mag-pabebe rin para ako naman 'yong ma-miss niya.

Pero nami-miss niya kaya ako? Kasi ako? Hindi na kailangang tanungin, miss na miss ko na siya.

It was painful to see him pushing me away whenever he has the chance. It was tormenting hearing him say how much he dislikes me. Pero ayaw kong sumuko. I am just having a break from being his sweet lover but I won't quit on him.

I want Eli as my husband and no one else.

Kung ayaw niya sa 'kin, aba mag-isip-isip na siya dahil baka maligaw siya ng landas at pagsisihan niya lang ang lahat sa huli!

One good thing that he did from that long week, hindi niya sinauli 'yong regalo kong pinaabot ko kay Mommy Adrianna. Just having this in mind, nabubuhayan ako ng loob— that somehow, Eli will fall for me too.

After having the last bite of my sandwich, pinagpag ko lang 'yong kamay ko sa gilid at saka inubos 'yong gatas ko.

"Ano kayang gagawin ko?" I asked myself feeling bored.

After a while, a bright idea suddenly crossed my mind. Tumayo ako kaagad at saka pinatong sa bedside table 'yong baso ko.

Hinanap ko 'yong planner ko sa may shelf at saka ako kumuha ng ballpen. After doing so, bumalik ako sa kama. Sinandal ko ulit 'yong likod ko sa headboard.

I reached for my cellphone and played ILYSB.

https://youtu.be/RPvhItA3lIM

I was all smiles as I started writing the things I hope to do and fulfill this vacation.

Elise's 2023 vacation bucket list:

1. Be an ambassadress for a brand

2. Visit Quezon's famous beach

3. Go to Palawan

4. One week stay in Vigan

5. Visit Maceda's mansion once a week

6. Bring lunch to Eli in his company once a month

7. Make Eli fall for me