Genre: Drama, Suspense, Romance & Fantasy

Description: Ang kwentong "BIKTIMA LANG AKO" ay sumasalamin sa isang babaeng paulit-ulit na pinagsamantalahan ngunit sa huli ay siya pa din ang talo, siya pa din ang kawawa at siya pa din ang mali at may kasalanan.

Why: Sinulat ko ito sa kadahilanang gusto ko ipakita kung ano ang epekto sa isang tao kapag siya ay pinagsamantalahan. Maaring ang kwentong ito ay fiction lamang ngunit ang ilan dito ay hango sa tunay na epekto ng rape. Nais kong malaman ninyo na HINDI BIRO AT ISANG LARO ANG RAPE. Kailanman, walang gustong ma-rape at walang taong deserve ang ma-rape.

How: Nag-isip ako ng pangyayari sa buhay na may hatred, betrayal and death. Rape ang naisip ko at para sa'kin wala nang mas sasakit kapag yung taong pinagkatiwalaan mo at pinaka inaasahan mong magtatanggol sayo ay siya pa palang mananakit sa'yo. Mas masakit ang ma-rape ng taong mahal mo. Hindi ba?

Sa pagsulat ko nito ay puro luha ang aking natamo kaya sana ay kayo rin. Hehe. Sana nakuha niyo yung nais kong iparating.

----

"Bitawan niyo ako!!!"

Nagising ako sa isang sigaw. Bigla akong sinalakay ng kaba.

Tahimik akong naglakad kahit natatakot upang hanapin ang boses.

Laking gulat ko nang makita si Ate na hawak ng limang lalaki.

Ang isa ay nasa pagitan ng hita niya at marahas nitong nilalabas masok ang daliri. Ang isa'y madiin na pinaglalaruan ang pagkababae nito. Ang dalawa ay dinidilaan ang magkabilang dibdib ni Ate at sinasampal naman siya sa mukha ng isa ng ari niya.

Halos malaglag ang puso ko sa'king nakita.

Si Ate...

Nagpupumiglas siya at umiiyak.

Kitang kita ko ang pagdurusa niya sa kamay ng limang lalaki.

Hindi ko namalayan na lumuluha na'ko. Napahikbi ako dahilan para mapalingon ang lalaki sa pinagtataguan ko.

Nanlaki ang mga mata ko at sinalakay ako ng kaba at takot.

Mabilis akong nagkubli at pumikit para manalangin na sana ay hindi niya ako nakita.

Tinakpan ko ang aking bibig upang pigilan ang impit kong hikbi na gumawa pa ng ingay.

Tahimik akong lumuluha habang naiisip ko ang maaring mangyari sa akin.

Ngunit huli na ang lahat...

Nakaramdam ako ng malamig na itim na bagay na nakatutok sa'king sintido, nanginig ang buong katawan ko.

Lalo akong napapikit at naluha.

"Diyos ko sana bangungot lang po ito, gisingin niyo na po ako." Sabi ko sa aking isipan ngunit tila pinabayaan niya na kami.

Marahas akong hinila at inipit sa pader ng lalaki.

Napamulat ako at nangilabot sa kanyang ngisi.

Agad niyang hinawakan ang dibdib ko at marahas akong hinalikan.

Nagpumiglas ako pero wala itong saysay, napunit lamang ang aking damit.

Kinagat niya ang dibdib ko at napaluha ako kasabay ng pagsigaw ko.

Masyadong mabilis ang pangyayari. Nakapasok na ang ari niya. Napasigaw ako sa sobrang sakit at lalong bumuhos ang mga luha ko.

Napatingin ako kay ate na iyak ng iyak at walang magawa.

Halo-halo ang aming pakiramdam...

Awa...para sa aming sinapit..

Galit at puot... para sa mga lalaking bumababoy sa amin.

Ngunit wala kaming magawa...

"Ate.."

"Bunso.."

Ibinulong niya sa hangin ang mga katagang:

"Mahal na mahal ka ni Ate..."

Hinang hina na siya bago iniwan ng lalaki at lumipat sa'kin.

Inipit nila ako sa pader ng patalikod. Marahas na pinasok ng isa ang ari nito sa aking pwet habang hawak ang dibdib ko.

Ang isa nama'y nilalabas masok ang daliri sa aking pagkababae.

Nagdulot muli ito ng sobrang sakit sa'kin at halos isumpa ko ang Diyos.

Patayin niyo nalang ako upang matapos na ang lahat.

Hinagis nila ako sa sahig at pinadapa. Walang pakundangang ipinasok nanaman ng lalaki ang ari niya sa akin at ang isa ay sa bibig ko.

Pinapalo-palo pa nila ang aking pwet at marahas na pinipisil ang aking dibdib.

Hindi na ito makatao. Sobrang pagtapak na ito sa amin bilang babae, bilang tao.

Hindi ko lubos maisip bakit nangyari ito sa'kin? Sa'min? Trese anyos lamang ako para sapitin ito.

Napansin ko na hinang hina na si Ate sa mga pambububogbog at pangmolestya sakanya.

Lumingon siya sa'kin habang bumabaha ang kanyang mga luha at buong lakas siyang sumigaw.

"SINUSUMPA KO KAYO! LAHAT KAYO NA NAG-WALANGHIYA SA AMIN AY SISIGURADUHIN KONG MARARANASAN ANG PINARANAS NIYO SA AMIN!"

"Manahimik ka!" Nagpaputok ito ng baril na siyang lalong nakapagpahagulhol sa'min ngunit hindi natinag si ate.

"SISIGURADUHIN KO NA LULUHA KAYO NG DUGO. MAGMAMAKAAWA HANGGANG SA GUSTUHIN NALANG MAMATAY. IPAPARANAS KO SAINYO ANG PINAKAMASAKIT NA KAMATAYAN!!!"

At sumunod rito ang malakas na putok ng baril.

"ATEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!"

Mayroon pa nga bang Diyos? Nasaan siya? Pinabayaan niya kami!!!

________

MAKALIPAS ANG LIMANG TAON

"Babe, halika na." Sabi ni Drey, boyfriend ko.

"Ah d-dito nalang ako. O-okay na ako dito." Pilit akong ngumiti. Ayoko talaga dito, sobrang natatakot ako.

Takot na tila naramdaman ko na noon ngunit hindi ko maalala kung bakit.

Natagpuan daw akong tulala at nagsasalita mag-isa kaya't dinala ako sa mental.

Matapos ang dalwang taon ay pinalabas na ako at ngayon nga'y tatlong taon na akong malaya mula roon.

Nakilala ko si Drey paglabas ko, siya ang tanging nagmahal at tumanggap sa akin sa kabila ng kakulangan ng aking mga alaala.

Alaalang hindi ko alam kung ano at bakit pinili ng utak ko na kalimutan.

Wala akong nagawa kundi ang pumasok para sa party ni Drey.

Parang ginawang mini bar ang kanilang bahay.

Maraming tao.

Nag-iinuman ang barkada niya. Pati ang mga kumpare ng kanyang ama.

Hindi ko ugali ang pumunta sa mga ganito. Kung di ko lang talaga mahal si Drey, hahayaan ko siyang magtampo.

Kahit tumagay ay hindi ko kayang gawin pero kapag siya na ang nakiusap ay hindi ko matanggihan.

"D-drey, nahihilo na ako, iuwi mo na ako." Sabi ko habang buhat niya ako, hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin.

Naramdaman ko nalang na inihagis niya ako sa...

K-kama?!

Sandali! Bakit dito?!

Bigla akong pinagpawisan ng malamig at nakaramdam ng sobrang kaba. Tila ba naramdaman ko na ito.

Pinatungan ako ni Drey at sinimulang halik-halikan habang nilalamas ang dibdib ko.

"Drey! Please don't do this to me!" Pagsusumamo ko habang lumuluha at nanginginig ang katawan.

"Tama na please..."

Pero nagpatuloy lamang siya at bumaba na ang kanyang mga halik. Lalo akong nanginig sa takot.

Pakiusap, tama na.

"Drey.."

Hinubaran niya na ako ng tuluyan.

Parang sasabog ang puso ko sa bilis nito dahil sa takot. Nanginginig ako at bumibilis ang paghinga ko.

Pero walang pakialam si Drey.

Napasigaw ako ng marahas niyang ipinasok ang ari niya at gumalaw ng mabilis.

"AHHHH! DREY! PLEASE!"

Sinakal niya ako.

"Manahimik ka!"

Napatigil ako at tila namanhid. May bumalik na alaala sa'kin. Isang putok ng baril...

Binuhat ako ni Drey at pinadapa. Muli niyang pinasok ang kanyang ari at pinalo niya pa ang pwet ko.

Lalong sumikip ang aking paghinga. Ano itong nakikita ko?

Ito ba ang bahagi ng nakaraan ko na inalis ng utak ko?

Napahawak ako sa aking dibdib habang iniinda ang pagdurusang ito.

Bigla niya akong tinulak sa pader at inipit ako doon ng patalikod.

Napatulala ako. Lalo akong pinanlalamigan ng pawis at bumilis ang paghinga ko.

Ito ba ang dahilan kung bakit namuhay ako sa takot?

kaya ba ako dalwang taon nasa mental?

Bigla niyang ipinasok ang kanyang ari sa aking pwet. Napasigaw ako sa sobrang sakit.

Lalong bumuhos ang mga luha ko.

Hindi lang dahil sa nangyayari ngayon kundi dahil rin sa nangyari noon.

Naalala ko na lahat.

LAHAT LAHAT.

Mula sa sigaw ni ate, sa pag-molestya sakanya, sa PAG WALANG HIYA sa akin hanggang sa pagpatay nila kay ate!

Naalala ko na!

Napatakip ako sa aking bibig habang patuloy na lumuluha. Naalala ko na...

Kaya pala ganito nalang ang takot ko...

Dahil pala sa madilim kong nakaraan...

Narinig kong umungol si Drey at nang hugutin niya ang kanyang ari ay napaluhod na lamang ako sa sahig.

Napayakap ako sa aking sarili habang humahagulhol.

Malinaw pa sa buwan ang mga alaalang bumalik sa'kin.

"Pwede ba tumayo ka na jan at ayusin mo sarili mo. Wag kang maarte!" Hinagis niya sa'kin ang damit ko at para akong nabuhusan ng malamig na tubig.

Nawala lahat ng TAKOT.

Napalitan ito ng GALIT.

GALIT NA DAPAT NOON KO PA NARAMDAMAN.

GALIT NA DAPAT IPATIKIM SA MGA WALANGHIYANG GUMAHASA SA AKIN AT SA ATE KO!

GALIT...

NA NAGNANAIS PUMATAY!

"Anong akala mo Drey? Isa itong laro? Na wala lang 'to? TANGINA GINAHASA MO AKO!"

Sa pagsigaw ko ay tila nag-apoy ng kulay itim ang aking mata at nabalot ako ng maitim na awra na siyang nakapagpasindak sakanya.

Napaatras siya kaya't humakbang ako.

"GINAHASA KAMI NG AMA MO!!!" Lalong lumakas ang itim na awra na bumalot sa akin.

"Anong pinagsasasabi mo ha? Nababaliw ka na ba?" Takot siyang paatras ng paatras.

"OO AT PAPATAYIN KITA! NAALALA KO NA ANG LAHAT AT ISA ANG AMA MO SA MGA GUMAHASA SA'KIN!!! Papatayin ko kayong lahat!"

Ngumisi ako at akma siyang susugurin nang bumukas ang pintuan.

"Tingnan mo nga naman, hindi na ako maghahanap dahil kayo na mismong lima na gumahasa sa akin ang lumapit."

"A-anong pinagsasabi ng nobya mo anak?"

"Hindi ko ho alam pa, bumalik na yata sa pagiging baliw."

Nilahad ko ang palad ko at lumabas ang isang itim na apoy.

Nararamdaman ko ang pagdaloy ng aking lakas at gusto kong pilipitin ang kanilang ulo.

"Sisiguraduhin ko na luluha kayo ng dugo. Magmamakaawa hanggang gustuhin nalang na mamatay." Mariin kong sabi habang papalapit sakanila.

Nanlaki ang kanilang mata.

"Naalala niyo ba ang mga katagang iyon? Hindi ba't iyon ang SUMPA na tinuran ni Ate?!"

Sabi ko habang may mapanlokong ngiti. Hindi ko maiwasan ang matawa sa nangyayari, sino ba naman ang hindi matutuwa? Kung nakikita mo na naihi ang mga taong nag-walang hiya sa'yo?

"Hindi totoo ang sumpa!"

Ngunit halata naman sakanila ang takot. Lalo lamang akong nabuhayan, ramdam na ramdam ko na ang paglakas ng aking awra.

"Kung gayon, subukan natin." Lalo lamang silang natakot at lalong lumaki ang ngiti sa aking mga labi.

Pumikit ako at hiningi ang gabay ni Ate.

"Ate, ito na ang katuparan ng iyong sumpa, nawa ay gabayan mo ako."

Iminulat ko ang mga mata ko kasabay ng lalong paglakas ng itim na awrang bumabalot sa akin.

"IPAPARANAS KO SAINYO ANG PINAKAMASAKIT NA KAMATAYAN!!!"

Sa pagkumpas ko ng aking kamay ay agad na gumalaw ang lahat ng bagay na pwedeng makapatay at lahat ito ay lumapat sakanilang katawan.

Sumigaw sila dahil sa sakit, lumuhod at lumuluha, nagmamakaawa na itigil ko na.

Walang humpay ang kaligayahang nadarama ko ngayon!

"LASAPIN NINYO ANG AKING SUMPAAAAAAAAAAAA!"

Ramdam ko na kasama ko na si Ate sa labang ito.

"AWA?! BAKIT?! Naawa ba kayo sa'min? HINDI DIBA! Kaya wag niyong hingiin sa akin ang bagay na hindi niyo naibigay!

At ikaw Drey? MINAHAL KITA! Lahat ginawa ko para sa'yo! Pero ano! ANONG GINAWA MO!!!!! Pinagsamantalahan mo rin ako..."

Hindi ko na napigil ang aking mga luha at napaluhod.

"Ikaw na pinaka pinagkatiwalaan at minahal ko nang lubusan, ikaw pa pala ang siyang gagawa sa akin nito... Bakit Drey? BAKIT! Hindi ka ba kontento?--- HINDI KO KAILANGAN NG PALIWANAG MO!! DAHIL MALINAW SA AKIN ANG LAHAT. HINDI MO AKO MAHAL! MAGSAMA-SAMA KAYONG MGA MAPAGSAMANTALA SA IMPYERNO!!!!!!!!"

Naramdaman ko ang paglakas ko.

Lumapit ako sa kanila at isa-isang binalian ng buto, ginilitan ng leeg, dinukot ang puso, kinuha ang bituka at inilagay sa butas sa leeg, inalis ko rin ang kanilang mata at pinakain sa kanila.

Isang napakagandang musika ang kanilang sigaw ng pagmamakaawa.

At si Drey, pinutol ko ang kanyang ari at inilagay sa kanyang bibig.

Matapos non ay tila nawala bigla ang nag-aalab na galit at malakas na awrang bumabalot sa akin at doon ko nakita ang lahat ng aking ginawa.

"A-ano ito?! P-panoong?!"

"Naisakatuparan mo ang sumpa..."

"A-ate?"

"Jeliza Burgos, halika, ibabalik ka na namin sa mental. Ngayon, hindi ka na makakatakas."

"Sandali! HINDI AKO BALIW! BIKTIMA LANG AKO!"

----

Written by: PrincessMela