Verhaal - Isa's verhaal

Iiiieeeeeh! Het is een naargeestig geluid, de schommel die heen en weer gaat in de wind. Iiiieeeeeh! Er komt een meisje aanlopen van een jaar of 7 à 8. Ze gaat op een bankje aan de rand van de speeltuin zitten. Uit haar geruite jas haalt ze een klein meisjes popje. De pop heeft rood haar in Pippi Langkous vlechtjes en ze draagt een jurkje met bloemetjespatroon. Eén oog mist. "Nou, nu zitten we hier, Lola," zegt het meisje tegen haar pop, Lola. Ze doet met haar hand net alsof Lola antwoord geeft. "Ja inderdaad. Het is hier niet leuk. Zullen we terug gaan, Isa?" Lola heeft nogal een piepstem. "NEE!" Het meisje, Isa dus, is het er duidelijk niet mee eens. "Ik wil niet naar huis. Niet nu mama alleen maar pizza bestelt en wijn drinkt. Ik wil papa terug." Isa begint heel hard te huilen. Haar tranen vallen op de grond en de toch al erg donkere lucht barst nu echt open. Isa rent snel weg om ergens te gaan schuilen, maar daarbij laat ze per ongeluk Lola uit haar zak vallen.

1 maand eerder:
"Groot nieuws! Bende drugssmokkelaars opgepakt door de politie. Koop de krant en lees alles. Inclusief een interview met één van de agenten!" Rondom de krantenverkoper staat een grote menigte. Isa loopt samen met haar vader en moeder ook langs. Ze blijven even staan en Isa wurmt zich tussen de mensen door naar de krantenverkoper toe. Hij spreekt haar aan: "Wilt u ook een krant kopen? Het kost maar €2,50, leuk toch?" Hij kijkt haar met een nogal enge blik aan. Isa's vader komt ook naar voren en hij legt zijn hand op Isa's schouder. "Ik wil inderdaad wel een krant kopen." Hij geeft het geld aan de krantenjongen en pakt een krant uit zijn handen. De jongen is te verbluft om iets te zeggen of te doen, omdat Isa's vader 1.99 meter is en hij zelf iets van 1.56 meter. Isa loopt samen met haar vader weer terug naar hun moeder en die laatste pakt de krant speels uit zijn handen. "Wat hebben ze nu weer allemaal in de wereld gedaan dat de moeite waard is om te lezen, Milo?" Vraagt ze. "Nou, WIJ hebben die bende drugssmokkelaars opgepakt en het leek me wel leuk om te lezen wat de journalisten van het interview hebben gemaakt. Alhoewel ik niet snap waarom ze per se mij wouden interviewen, ik hebt niet eens zoveel gedaan. Alleen maar bij de honden blijven. Fygo had veel meer kunnen vertellen, Emma." Antwoord Milo en hij geeft Emma een knuffel. Isa knuffelt hun benen en roept: "Groepsknuffel!!! En ik weet wel waarom. Jij bent de jongste politieagent die mee is geweest." "Zo jong is 28 niet, hoor." werpt Milo er tegenin. "Ik vind van wel en jij mama?" zegt Isa weer. "Ik vind het ook heel knap dat je vader-" Plotseling klinkt er een harde knal en Milo stort in elkaar. Emma vangt hem op en legt hem op zijn rug op de grond. Isa stapt geschrokken naar achteren. Milo's hele borst zit al onder het bloed en het verspreidt zich steeds verder. Een omstander belt 112 en binnen een paar minuten zijn de artsen er. Eén van hun neemt Emma apart. Ze zegt tegen haar: "Helaas, uw man heeft een schotwond in zijn hart. Hij heeft geen pijn geleden." Daarop wordt Milo met de ambulance naar een plek gebracht waar je afscheid kunt nemen van je doden. Emma barst in huilen uit als ze de hoek om zijn en Isa kijkt hulpeloos toe.

Woordenaantal: 595

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top