Chapter 2*a debate


PAULENE's POV.

Andito kami ngayon ni  Pochi sa canteen at kumakain.

Ayaw ni Chenalyn Pochi na may tumatawag sa kanyang Pochi. Ako lang daw pwede  dapat Chenalyn lang ang itawag sa kanya. Arte eh hehehe

"Pochi tapos kana? Punta na tayo sa classroom para hindi tayo malate" nasa 5th floor pa kasi ung room namin at nasa first floor ang canteen pero may elevator naman eh pero kung sinisipag ka sa hagdan nalang.

"Ok kdots tara na"

–———————

"Classmates may sakit daw ngayon si Maam kaya vacant natin pero gawin nalang daw natin yung story na ipapass natin!!" Sigaw ni Dorothy

Ahmmm sayang naman,
Wala yung teacher namin sa Science Fiction subject kaya tinuloy ko nalang ung ginagawa kong story

----
Next subject....

Horror subject

*tik*tak*tik*tak*tunog ng orasan pero nagtataka kami bakit sobrang lakas naman ata. Kaya napatingin kami sa orasan ng classroom nami.

Shet! Sira nga pala yung orasan kaya.

Bigla bigla kaming napatayo agad pero...

*kriiiiiiiiiiiiiing*

Nag ring yung bell...

Alam namin na hindi pa uwian kaya nagtataka ulit kami kung bakit ito tumunog.

Wala ni isa sa amin ang nagsasalita pero mahahalata mo sa iba na takot na takot na.

*tok*tok*tok*
May---may kuma--katok.. 

Nagsesenyasan sila kung sino ang magnmbubukas ng pinto. Alam kong walang may gusto sa kanila na gawin yon kaya ako nalang ang lumapit sa pinto para buksan ito.

'Ang tapang talaga ni Paulene'

'Oo nga at ang bait bait pa'

'Matalino pa at maganda'

Bulong bulungan ng iba. Hindi naman ako matapang na tao pero naisip ko na dapat kahit minsan kailangan nating maging matapang at harapin ang mga bagay na kinatatakutan natin dahil kung hindi natin ito gagawin walang mangyayare diba?

Pagkabukas ko ng pinto, wala akong nakitang tao pero may nakita akong isang box.

Kinuha ko iyon at ipinakita sa mga kaklase.

"A--ano ---ya---yan??" Pautal utal na Tanong nila saakin dahil alam ko at ramdam ko na takot na takot na sila.

Binuksan ko iyon at agad nanlaki ang mata ko nang makita ko ang laman.

0_0?

Isang barbie doll na putol ang ulo at may mga red na liquid sa paligid nito parang dugo pero may nakita akong sulat kahit nakakadiri at nakakasuka eh kinuha at binasa ko iyon.

Good Morning section W.
Its too boring!!! And I want to play! Wanna join????
Yes or yes???

Binasa ko yon ng malakas kaya nakaramdam nanaman ako ng mga takot nila pero hindi ko ikakaila na natatakot na rin ako

"PAULENNNNNEEEE!!! SA LIKOD MO!!"

Bigla akong lumingon sa likod dahil na rin sa sigaw na isa kong kaklase dahil sa pagkagulat ko pero mas mas nakakagulat pa pala rito.

May isang babae na nakahospital gown, mahaba ang buhok kaya hindi ko makita ang itsura, nakapaa siya at naka hawak ng kutsilyo sa kanan na kamay niya na nakatutok saakin na parang itutusok saakin ang patalim na iyon.

Hindi ako makagalaw sa pwesto ko dahil takot na takot n talaga ako.

"Araaaaaaay!" Pasigaw na sabi ko dahil bigla nalang itinusok saakin yung kutsilyo ng babae.

Tinignan ko ang kamay ko na pinagtusukan niya ng patalim na iyon ngunit laking gulat ko nang makita kong wala utong dugo.

"Hahahahahahahahahahahah---------hahahahahahahahahahah"
Tawa ng babaeng sumaksak sakin ....iniiayos niya yung buhok niya habang tumatawa pa rin.

"Maaaaaaa'aaaaaam????!!!"

"Yes its me,  natakot ba kayo?? Hehe sorry ah. Pakulo lang hahaha pero connected naman siya sa Horror subject eh" teacher namin sa horror pala ung babae na un kaya pala familiar siya

"Pssssshhh kunwari matapang hindi naman pala.  Aaray aray wala namang sumaksak sakanya  tsk" rinig kong bulong ng isa kong kaklase. Si Pomuel Yllison!!! At nakangisi pa siya hah!

Si Pomuel Yllison nga pala yung top 2 saamin at ang pinaka kalaban ko sa ranking.

Kung nasa position ko kaya siya kanina diba anu kayang mararamdaman niya.

Sinamaan ko lang siya ng tingin dahil wala naman akong magagawa dahil may teacher na sa harap.

"Class may tatanong nga pala ako sa inyong importante" sabi maaam na may malungkot na mukha.

"Ano po yun maaam?"

"Do you believe in ghosts?"

Binigyan kami ng one minute para mag-isip. Pagkatapos ng 1 minute nagtaas ako ng kamay na agad din naman akong tinawag.

"Yes ma'am, I do believe in ghost"

"Why " tanong saakin

"Because God created everything like angels and one of the angels is Lucifer but Lucifer was a feeler. He thinks that he can level himself on God. He is greedy so that he keeps people encourage to be a bad person but God dont gave up. God encourage people too. When the person die and he did a sin his/her spirit will go on the hell.Some of the spirits here on Earth have an unfinish business so that they will appear to finished their
business and ghost is the term that we are using" pageexplain ko sakanila at bongga Sila Teh!! Nagpalakpakan PA

"you have an idea Paulene take your seat now, who among you have an idea too?" pagtatanong pa ni maam...

"yes Pomuel Yllison "
Si Pomuel Yllison siya yung kanina !

"Ghost and spirits are not true. It is just our imagination cause of some horror stories. Sometimes when we are watching movie we feel scared right? And then after we watched we can imagine some things and thats it we think that it is a ghost. and oh! One more thing, ghost finders application are fakes. They just create it for money" pageexplain niya din

"you have a good idea too Yllison"pagpupuri ni maam sakanya.    okay na sana eh

Kaso nakatingin siya saakin habang nageexplain habang nangisi nanaman at parang may gustong patunayan.

"goodbye class. Maaga ko ngayon kayo pauuwin dahil may date pa ako hehe pero nagpaalam naman na ako sa principal so goodbye?" namumula si maan hehe ang cute ni maam

"goodbye maam(^-^)"

Palabas na ako ng classroom dahil may kukunin ako sa locker ko nang may biglang pumatid saakin.

"aaaaahhhh~" pinikit ko nalang yung mata ko

Bat ganun hindi ko naramdaman yung sahig. Pagkamulat ko

O_o si Yllison hawak hawak na niya ako. Gwapo pala siya sa malapitan noh?? Ahy hindi erase erase kaaway ko siya kaaway

"Baka matunaw na ako niyan sige ka , wala ka ng pagnanasaan pa😉"

"hmmp asa ka naman noh?"

" ayiiiiiiiie yung dalawa jan oh nilalanggam na ang sweet eh"narinig kong sabi ni Nathan

"Paulene Yllisa and Pomuel Yllison ayiiieee pati sa pangalan destiny!!!" thats Pochi my friend

→ _→    😠 sinamaan ko lang siya ng tingin

" sweetypie sige labas kana may kukunin ka yata sa locker mo eh. Bye bye take care "

"dont call me sweetypie hindi ako pagkain" tawagin ba naman akong sweetypie diba?

Sa sobrang inis ko lumabas na ako at pumunta sa locker. Bwisit sino ba kasing pumatid saakin kanina?

Pagkatapos ko bumalik na agad ako ng room namin.

"hi sweetypie " si Pomuel nasa harap ng pintuan. Mambwibwisit nanaman ata!

––———————

(A/N: may kanta ako narinig ko lang pero to yung tono eh paa tuhod balikat ulo basta yun
Eto:

My toes my knees my crush is manhid

Ayan narinig ko lang hehe
Ito karagdagan
Kung sobrang manhid ng crush mo.sulat mo pangalan niya sa papel at sulat mo din kung gaano mo siya kamahal tapos fold mo yung papel tapos pangalngal mo sakanya para damangdama!!"

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top