Emily= hoofdpersonage
Lena= tweelingszus

'Hey Emily, zullen we morgen iets gaan doen', vraagt Lena met opgetrokken wenkbrauw.
'Morgen,' vraag ik, 'ik heb om 10:00 les maar daarna kan ik wel iets gaan doen.'
'We kunnen naar de cinema en dan de Mac', stelt Lena voor.
'Is goed maar ik kies de film', zeg ik.
'Oké, tot morgen hè', zegt ze snel.
'Jaja.'

Ik vertrek naar huis want mijn lessen voor vandaag zijn toch gedaan.
Ik had afgesproken met Lisa maar ik stuur haar dat ik alleen fiets naar ons studentenhuis.
Ik pak mijn fiets en vertrek naar mijn studentenhuis.
Nu nog 1 druk kruispunt en dan ben ik er.
Ik hoor getoeter maar ik weet niet van waar het geluid komt en voor dat ik het weet lig ik op de auto.
Ik zie een man die ik ken maar ik kom niet op zijn naam, ik had groen dus hij had rood maar waarom rijdt hij mij om?
Ik hoor de man roepen tegen mij maar ik kan het niet verstaan.
Dan wordt alles zwart.

............

Ineens lig ik in het ziekenhuis en ik hoor de hele tijd mensen die roepen: 'Emily, Emily wordt wakker.'
Maar ik kan mijn ogen niet opendoen, ik wil het maar het lukt niet.
Het klinkt misschien een beetje  raar maar ik kan wel mijn ouders en kleiner broertje zien staan maar Lena ik zie Lena nergens, zou ze het al weten.
Ik wil zeggen dat alles goed met mij gaat maar ik kan niks zeggen, alleen tegen mijzelf.
Ik begin te wenen en ik vraag mezelf af of de rest dat kan zien.
En dan wordt alles weer zwart.

........

Het zwart wordt weer wit en ik zie niemand dus probeer ik op te staan maar het kost nog te veel energie dus blijf ik liggen in mijn bed.
Ik wil zo graag dat hier iemand is en dan zie ik Lena.
Ik roep Lena maar ze hoort me niet en ik blijf roepen, er ontsnapt een traan, ik wil zo graag dat iemand mij hoort maar ik probeer tevergeefs.

Kan iemand mij maar wakker maken denk ik bij mijzelf maar ik weet dat de kans zeer klein is.
En plotseling staat Lena bij mij en ze weent en knijpt in mijn hand.
Ik knijp terug maar het lijkt alsof ze het niet voelt en dan zegt ze: 'Emily ik weet dat je me kan horen, grijp alle energie die je hebt en wordt wakker, komaan!'
Ik zeg 'ik wil maar ik kan het niet' ook al weet ik dat ze me niet hoort.
Dan zegt ze 'ik moet naar de les, straks komen mama en papa , ik moet echt gaan maar ik kom snel terug.'
'Is goed' zeg ik en ik ga slapen want ik heb al veel te veel energie verbruikt met dit gesprek.