3,5 sterren
10 hoofdstukken
98 pagina's
Note: idk what to say. Het was goed lol

Ik raad aan om eerst volledig Het ontstaan van de clans en Moth Flight's vision te lezen.

Het verhaal in het kort:

De Donderclan is eindelijk veilig. Er zijn bijna geen grensgevechten meer en nu dat de medicijnkatten hun identiteit hebben gevonden, zullen ook ziektes en verwondingen niet zo veel problemen veroorzaken. Donderster is echter nog niet helemaal tot rust gekomen. Door de stilte in het woud breken er regelmatig ruzies los tussen zijn clangenoten. Daarbij zal hij binnenkort vader zijn en weet hij niet of hij dat aan kan, met zelf Hemelster als zijn vader te hebben gehad. Alles wordt niet veel beter als er opeens een stel aggressive honden het kamp binnen valt. Hij moet zijn clan verdedigen, maar hoe kan hij dat doen helemaal alleen? Wat als zijn trouwe commandant Bliksem Staart niet aan zijn zeide kan staan? En wat als de negen levens van de sterrenclan alleen maar een fabeltje zijn? Hoe kan Donderster zijn clan redden?

Dus. Ja, ik vond dit boek wel goed. Er zijn mensen die het.... minder vonden, maar dat is voor mij niet het geval. Het was niet perfect, maar het was ook niet slecht. Ik vond het leuk om voor een laatste keer door Donderster's ogen te kijken, zeker omdat hij maar voor 1 boek lang leider was van zijn eigen clan (in zijn perspectief ten minste). Ik vond het ook wel redelijk leuk om te zien hoe hij en Bliksem Staart de honden tegen probeerde te houden. Het was wel zeer triest om er achter te komen dat ze het beide niet haalden... Bliksem Staart's doodscene was redelijk zielig ja.

However, ik was niet echt zeker over het einde. Langs de ene kant dacht ik dat het wel leuk was, om hem uiteindelijk zien over de dood van Bliksem Staart te geraken en Uil Oog als nieuwe commandant te kiezen, langs de andere kant dacht ik dat het boek beter had geëindigd met de geboorte van zijn kits. Aangezien het nu een beetje raar aanvoelde. Doorheen het hele boek waren er nauwelijks time skips, maar dan opeens speelt het laatste hoofdstuk zich like, een halve maan ofzo af na de rest van het boek (of toch, zo voelde het aan). Ik had het gevoel dat dit anders kon gedaan worden.

Dus ja, ik denk dat dit boek wel goed is, maar niet het beste. Het had een paar saaie stukken, en het had een paar spannende stukken. Het was ook redelijk zielig. Over all, een solid 3,5 sterren

Ik ben nu bezig aan Shadowstar's life, so stay tuned for that.