"Where's my yakult?" sabay lahad ng kamay sa tiyuhin na bagong dating.

"Hindi ka naman nagbilin na bilhan ka,ah?"

"You should be using your commom sense,tito! You can't go home without any pasalubong,right?"

"What the hell,dude? You have a lot of yakult in your own fridge!"

"I'm collecting more!"

"Jesus!"

Napailing ako sa usapan nilang dalawa. Hindi ko alam kung saan talaga nagmana ang batang iyan! Kama-kailan lang nang si ahia ang dumalaw dito ay ilang packs din ng yakult ang dala para sa kanya tapos ngayon ay nanghihingi ulit.

"That's the rule of this house,no one can come in without boxes of yakult!" she crossed her arms over her chest. "Now,I change my mind,you're not my favorite tito anymore."

Napasinghap ang tiyuhin na siyang nagpangiti sa akin. Ganyan din ang sinasabi niya kay ahia kapag may hinihingi siya. Lahat naman paborito niya pero ginagawang blockmail.

She's my four year old daughter,the sunshine of this house and the reason why I still continue to hope.

Hinayaan ko muna silang magbangayan sa sala at nagtungo sa kusina upang makapaghanda na ng hapunan para sa amin.

We're living again here in San Vicente for a year now. I graduated in a well known university in manila and currently have a position in the family's cruise ship.

I decided to go back here. It was a hard decision for us and a big adjustment too lalo na sanay si Cashania kina Papa at Mama Andresia. I've been working for years in cruise ship and decided to have my leave for awhile.

I want to focus on Cashania,lalo pa at magsisimula na siyang mag-aral.

After years,I've realized that I should go back here. That I should face my fears and start to move forward.

May kung anong nag-udyok sa aking bumalik. Siguro dahil nasanay akong dito nagka-isip. I want to go back because of so many things. Isa na roon ang para maipakilala sa Cashania sakaling bumalik na rin siya.

Papa and Mama were shocked when they knew about my pregnancy. Papa were guilty about what happened. Pakiramdam niya kasi ay may kasalanan siya. But then,it was all to me. Ako ang pumasok sa bagay na iyon at ni minsan wala akong sinisi sa kanila.

Simula noon nang malaman nilang buntis ako ay todo alaga sila. They were all excited for me and the baby kaya lahat ng kailangan ko at kahit hindi naman talaga ay binigay nila.

Katuwang ko sila sa pagpapalaki kay CL,lalo pa't nag-retired na si Papa at pinaubaya sa dalawa ang kompanya. They love to take care of my daughter kaya naman ng magdesisyon akong bumalik ay may nakahanda ng bahay na titirhan namin.

Malapit sa beach ang bahay na iyon kaya nagustuhan ni Cashania.

"Nanay,when will grandpa and grandma will visit me?" tanong ng anak ko habang nag-aayos siya mga kubyertos sa lamesa.

"Nandito na iyon sa susunod na araw,nagbakasyon pa sila,hindi ba?"

"Yay,more pasalubong for me,po?" she giggled.

"Yes,so for now prepare the table first and call your titos,okay?"

"Yes,nanay!"

When I decided to work as a cruise ship stewardee and earned money. Nagdesisyon akong magpatayo ng bahay dito.

Ganoon parin ang gawain ng mga kapatid ko,dumadalaw sa amin kapag hindi na abala sa kanilang trabaho. Si Ashton ay bumalik na rin pagiging seaman dahil sa akin.

Ganoon parin naman ang buhay ko,gaya parin ng dati. Iyon nga lang,nagtatrabaho na ako at ngayon ay may Cashania Lessandra na.

"I don't wanna go to school."

Napamasahe ako sa aking sentido. This has been my problem since she started going to school.

"And why is that? Lahat ng kaedaran mo ay nag-aaral na. You know that you have to go to learn,right?" mahinahon kong paliwanag sa kanya.

"But it's tiring,Nanay!Palagi kaming nagsusulat ng name tapos numbers at a-b-c-d-e. . .paulit-ulit po."

I sighed. Mas lalong pumitik ang sentido ko.

"It's part of learning,anak. . ."

"But I know how to do that,I can even write my name when I was three po."

God Lord! Saan ba nagmana ang batang ito!?

"But you still have to go,anak...not because you know how to count and write your name doesn't mean you don't need school."

"Ayaw." iling pa niya.

"Cash,look," bumuntong hininga muna ako. "When I was young I also went to school to study. Even tito Ashton and tito Alaric...you see ate Hyacinth? She's also studying in your school,remember?"

Humikbi siya.

"Don't you think it's too early for her to enter preschool?" sabat ni Ashton.

"Ahia,she's going five next month...she needs to be independent...mas lalo lang siyang aayaw kapag late rin siyang pumasok."

He sighed.

Unang araw niya pa lang ngayon sa school tapos hirap na hirap na ako.

"Baby..." tawag ko kay Cashania.

Umangat naman ang mapupungay niyang mata sa akin na ngayon ay may mga luha parin.

"Bakit ayaw mo mag-school?" I baby talked her. "Ate Hyacinth is there and you'll have more friends pa kasi marami ring bata doon."

Umiling parin siya.

"I will send and fetch you naman after school,e." pagkumbinsi ko.

"No,Nanay. . .no." iling niya at humikbi ulit.

"Please...promise I will buy you more yakult after."

"No...you will go to work again when I'm in my school. So,no!"

Sabay kaming napasinghap ni Ahia. Hindi ko tuloy alam kung ano ang isasagot ko sa kanya. Biglang nagblangko ang utak ko. How can she talk like this? Iniisip niya bang iiwan ko siya habang nasa school siya?

"Your nanay's leave is one year,love..." sabat ni Ashton. "...and that means more sleep with you and your nanay together." dugtong pa niya.

Napaisip tuloy ang bata.

"Like this?" sabay taas niya ng dalawang kamay na nakalahad ang sampung daliri.

"More than that."

"With fingers in my feet?"

"More..."

"Two like this?"

"More..."

"Times one hundred?" she innocently asked like she's curious.

"Yes." sagot ng kapatid ko.

"Really,tito?" he nodded. "But she will leave me again after that..."

Cashania sighed. Para bang may problema na naman siya ulit pagkatapos noon.

"But it's still more sleep to go..."

"Totoo?"

Tumango at ngumiti ako ng tumingin siya sa akin.

"Yes,love..."

"Promise?"

"Pinky promise..." I raised my pinky finger,agad niya naman ginaya ang ginagawa ko at pinagtagpo ang mga daliri namin.

"Okay,I will go to school now." ngumiti siya.

"You will not cry again?" umiling naman siya.

"No na po! Nanay will be sad if I will cry again,e. Ayaw ni CL sad si nanay." she said happily.

"Aww...that so sweet,love..." I kissed her forehead.

"But you'll be late if magda-drama pa kayong mag-ina diyan. Let's go na..."

Ngumiwi ako dahil nandiyan na naman sa ka-bitteran ang kapatid ko.

"Let's go nanay...I want to see my teacher and classmates now." tumango ako at pinagpatuloy ang pagpalis ng mga luha niya.

Ashton drive us to her school dahil may meeting raw ito. Wala akong sasakyan ngayon dahil nasa talyer at sira. Ngayon pa talaga,unang araw sa eskwela ng anak ko at minalas nga.

"Nanay,big na po ako?" she asked randomly.

Nagkatinginan kami ni Ashton sa rear mirror dahil doon. Napakagat labi ako dahil sa hinala.

"Y-yes,anak..." I answered nervously.

"Will my tatay come home now since I'm big?"

Halos mamudmod ako sa likod ng upuan ng passenger seat dahil agad na nagbreak si Ashton. Mabuti nalang at nasa baby chair si Cashania,gumalaw lang ng kaunti pero hindi naman napaano.

"Shit! I'm sorry..."

Pinandilatan ko siya ng mata habang minamasahe ko ang aking noo dahil na untog.

"Bad tito!"

"Bakit ka nagpreno bigla? My god! May bata tayong kasama." galit kong saad sa kanya.

Paano nalang kung walang baby chair? Edi nasaktan din ang anak ko.

"Sorry! Iyang anak mo kasi. . ."

I rolled my eyes to him.

"How is it my fault,tito?" Cashania innocently asked.

Tumikhim naman ang tiyuhin bago sinagot.

"You're so cute that's why. . ."

"Is it a crime now?" Inosenteng tanong ng bata kaya napailing ako.

Mabuti nalang at hindi na nagtanong muli ang bata dahil nalihis na ni Ashton ang usapan nila. Tahimik lamang akong nakaupo at nakikinig.

I wonder. . .How is he right now? Saan kaya siya naka-assign? Siguro mataas na ulit ang ranko niya. Pagkatapos kasi ng paghihiwalay namin ay wala na akong narinig tungkol sa kanya. Ang alam ko lang ay sa ibang lugar na siya nagpa-assign pagkatapos doon dito sa San Vicente.

Wala rin akong narinig sa mga kapatid ko na pinag-usapan siya. Hindi ko nga rin alam kung nag-uusap pa ba sila. Basta ang alam ko,after that day,he chose to stay away from me.

He chose to let me go,kahit pa sabihing ako naman iyong nakipaghiwalay. May parte parin sa akin na umasa noon na hindi siya papayag. May panghihinayang pero sa tingin ko ay hindi naman na dapat.

We're both in better place now. I mean,maayos na ako kasama ang pamilya at anak ko. I have work to sustain my baby's need. Sana nga lang ay ganoon din siya. Sana ay maayos na siya pagkatapos ng ilang taon.

We took Cashania to her classroom. Nandoon na rin si Hyacinth kasama ni Hymier. Wala naman naging problema kay CL pagkatapos noon kaya sumabay na rin ulit ako pauwi kay Hymier. Wala si Ashton dahil nga sa meeting nito.

Tahimik lang ang buong biyahe patungo sa resort. I decided to stay there for awhile dahil may ipapakitang project si Hymier sa akin.

I'm happy for him... After years,I can say that he already moved on. Not because he forgot about her now but he manage to continue his life after everything.

Noong unang taon na wala kasi si Syneca ay nagkukulong siya sa kanilang bahay at puro alak lang ang kasama. Ngayon,nagtatarabaho na siyang muli at mas pinapalago pa ang kanilang negosyo at siya mismo ang nag-aalaga sa anak niya.

Noon kasi,kahit anak niya ay ayaw niyang makita. She reminds him of her mother,nasasaktan siya kung sakaling nasa malapit ito.

Sana ganoon din siya,sana okay na siya ngayon. Sana kahit papaano ay nakakalimutan na siya ang sakit. Sana kahit papaano ay wala na sa kanya iyong pagsisi sa sarili niya.

Oo,sinangga ni Syneca ang bala para sa kanya pero hindi naman ibig sabihin noon ay siya na ang may kasalanan. No one is blaming him even Syneca's family kaya dapat siya rin,dapat hindi na niya sinisisisi ang sarili niya hanggang ngayon.

"How are you,Shan?"

Napabalik ako sa isip ng marinig ang tanong na iyong mula sa pinsan ko.

"Ayos lang?" patanong na sagot ko.

Sobrang random naman niya kasing magtanong. Kakakita lang namin noong isang linggo dahil sa usual family dinner.

He chuckled. Inabot niya rin ang buhok ko at bahagya pang ginulo. The usual doing of my boys. Ganoon naman sila sa akin kahit ang mga kapatid ko. I already have Cashania but they still treat me like a little girl.

"Silly. Not sure if you're okay?"

"Siyempre,maayos lang ako,kami." siguradong sagot ko.

"Good."

"Kayo ba?"

"We're doing great,I think?" sabay maniubra niya ng steering wheel paliko papasok na sa resort.

"Good to hear that...and Hyacinth is doing well as well. Pakiramdam ko tuloy ang tagal kong nawala."

I have only been on the cruise ship for six months but it feels like years already. Ang daming nagbago lalo na sa mga bata.

"Yeah,hindi na siya baby and she hate being called one. Big girl na raw at may crush na." napahagikhik ako.

Napakamot naman siya ng kanyang ulo.

"Gusto na nga magjowa ni CL,e! Ewan ko ba,saan kaya sila nagmana?"

Sabay kaming napatawang dalawa. Huminto ang sasakyan sa parking area na para sa mga empleyedo lang. Akmang bubuksan ko na ang pinto ngunit agad ring napatigil dahil sa tanong na hindi ko inaasahan.

"What if he'll comes back?"

Nasamid ako sa sariling laway. Wala man siyang binanggit na pangalan,alam ko na kaagad kung sino ang tinutukoy niya. Paano nga ba? Hindi ko alam at ayaw ko pang pag-usapan.

I just shrugged my shoulders off. Nagpatuloy ako sa pagbukas ng pinto at nauna ng lumabas at naglakad-lakad.

Hindi ako siguro sa mangyayari kung sakali mang bumalik siya. I never imagine myself seeing him again after years. Baka nga may asawa na rin iyon at may anak na rin.

Pangarap niya iyon,ang bumuo ng pamilya at manirahan dito ng tahimik. Kung sakali man na mayroon na siyang sariling pamilya,hindi ko naman ipagdadamot si Cashania sa kanya. Siya parin ang ama nito kaya karapatan niyang malaman ang totoo. Hindi nga lang ako sigurado kung papaano ko siya kakausapin sakaling babalik siya.

"I'm sorry for asking that." napalingon ako sa boses ni Hymier. Ngumiti ako sa kanya.

"Ayos lang kuya,ano kaba! Hindi ko naman pagmamay-ari ang San Vicente kaya free siyang bumalik anytime." sagot ko.

"E,ang tanong,may mababalikan pa ba?"

Ngumuso ako sa asar niya. I know,all those years may kumunikasyon parin sila dahil kay Hyasynth. Kahit hindi niya pa ikwento ay sigurado ako doon. Hyasynth keep on boasting about this ninong from far away daw.

"Hindi dapat ganyan ang mga tanong,kuya. Ang tanong,babalikan ba? Baka nga may asawa na siguro iyon." disappointed kong saad.

"Paano kung wala?" balik niya. Umikot ang mata ko dahil parang wala siyang balak tumigil.

"Paano kung bilisan natin at tumungo na sa sinasabi mo?" He laugh loudly.

Hinayaan ko iyon dahil minsan ko lang siyang naririnig sa ganyang tawa.

Dumadaan sa utak ko ang mga tanong na iyan minsan. I have a plan to introduce him to my daughter as her father but it never crossed my mind that we would have another chance.

After what happened to us,hindi ko alam kong tama pa sakali. Masyado na kaming nasaktan ng nakaraan,tama na sigurong may Cashania kami.

"This would be the open bar lounge,medyo covered lang iyong mismong bar counter para hindi parin nawawala iyong usual bar ambiance. Balak ko rin sanang palagyan iyong pool area para hindi na papasok sa hotel o tutungo rito iyong mga guest na gustong uminom habang naliligo kaso sabi ni Ashton sobrang dami na raw ng bar lounge."seryoso niyang paliwanag.

"Pwede rin naman na ganoon since malayo nga iyong pool area sa mismong hotel at dito. Or you can put some communication device in there for them to order nalang since abala palagi ang staffs." suggest ko.

"Pwede! Bakit kasi ayaw mo ritong magtrabaho nalang? Since you've experienced enough sa cruise ship at pang managerial na iyang skills mo. Total,may parte ka naman talaga sa resort na ito."

After giving birth to Cashania,I continue my studies in manila and finished my degree. Nagtrabaho rin kaagad ako sa cruise ship ng family nila Ashton kaya nakapag-ipon ako at in-invest iyon rito.

My family helped me alot when it comes to my Cashania. Mismong diapers at gatas niya noon ay may supplier mula sa company nina Mama.

"You know I can't at aawayin ka ni Ash." he rolled his eyes.

"Shan,maiintindihan niya iyon lalo na kung para rin sa ikabubuti ng pamangkin niya. You know Cashania is not getting any younger now. She's a smart kid and she's starting to ask questions about you having a work far from home while me is working here."

Napabuntong hininga ako. I am also thinking about that,but I still have to fullfill my promise to my brother. I will still work as a cruise ship stewardee for six months and have my vacation for one year. Ganoon ang usapan namin noon,pero nitong nakaraanv araw ay naiisip kong nahihirapan na rin si CL sa sitwasyon namin.

Kung noong bata pa siya ay nadadala pa sa laruan,ngayon hindi na. Nakakaintindi na siya kahit papaano kaya mas lalong mahirap sa akin.

"I'll think about it,but please don't ever tell it to Ashton for now. I want to talk to him soon kapag nakapag desisyon na talaga ako."

Ngumiti lang siya at tumango sa akin.

Naglibot pa kami sa buong resort. Marami ang inaayos doon,halos under renovation ang beach front. May bagong building din ang tinatayo ngayon. Hindi ko pa natanong si Hymier kung para saan iyon.

"Banyo lang muna ako,kuya."

Tumango lamang siya at bumalik na sa pagmamando sa mga tauhan na nagtatrabaho.

Tinaas ko ang shoulder bag na dala upang matabunan kahit kaunti ang aking mukha mula sa sinag ng araw.

Ihing-ihi na ako kaya imbes na umakyat pa sa opisina ni Hymier ay doon na lamang ako sa common restroom ng guest malapit sa lobby.

I finished my pee immediately. Habang naghuhugas ng kamay ay may pumasok na dalawang guest sa banyo. Pumasok ang isa sa cubicle habang naghihintay naman ang isa sa labas. They continue talking,so am I.

"Ang gwapo noong sundalo sa check point kanina,ano?"

The girl inside the cubicle giggled.

"Hot babe,hot! Higher rank na siguro iyon,tatlo na patches niyang araw,e."

Kumalabog ang pintig ng puso ko dahil sa narinig. After years,ngayon lang ulit ako nakarinig ng usapan tungkol sa sundalo. My mind automatically imagine someone's image.

Gosh,Ashanti Bernice! It's been years but you still have that heart attack when it comes to him.