Hoofdstuk 1
Je had haar gezicht moeten zien! Altijd zo zelfverzekerd, altijd zo perfect, En nu lag ze voor de stronk van een knoestige oude boom met een grote dunne tak naast haar. De zwart en roodgevlekte Liefpoot stond voor Krokuspoot. De bruine leerling was te zelfverzekerd geweest en was in de grote esdoorn naast het kamp gaan klimmen. Ze ging te hoog en de takken hielden haar niet meer. Met luid gegil was ze naar beneden gevallen voor ze met een misselijkmakende klap voor de neuzen van haar broer Hyacintpoot en Liefpoot terrecht was gekomen. Nu voelde Liefpoot aan haar borst om te weten of de poes nog ademde. Wat ze deed. 'Ik ga haar voorzichtig op je rug leggen en dan brengen we haar direct naar het kamp.' Beval ze Hyacintpoot. De blauwgrijze kater knikte en hurkte voorzichtig. Liefpoot pakte Krokuspoot bij haar nekvel en legde haar voorzichtig op de rug van Hyacintpoot. Rozenloof weet wat ze moet doen. Dacht de zwarte leerling. Ze ondersteunde Hyacintpoot terwijl hij voorzichtig zijn zus het kamp in droeg. Krokuspoot kan een enorme pestkop zijn maar niemand verdient dit. Kiezelsteen rende meteen op hen af. Liefpoot keek niet vreemd op gezien de bruine poes de moeder was van de twee kittens. Hoe zou het zijn zonder broers of zussen? Vroeg Liefpoot zich kort af. Maar daarna richtte ze haar aandacht meteen weer op haar patiënt. Terwijl Krokuspoot werd overgenomen liep zij het medicijnhol in. Waar is Rozenloof? Dacht ze in paniek. Ze had wel wat training gehad maar dit was haar eerste serieuze patiënt. Als ik dit tegen Kiezelsteen zeg word ze getikt! De zwarte poes moest snel handelen. Snel legde ze wat biezenblaadjes klaar. Krokuspoot had geheid iets gebroken. Kiezelsteen kwam binnen met een kreunende Krokuspoot. 'Leg haar hier neer.' Liefpoot wees naar haar eigen nest. Ik maak vanavond wel een nieuwe. Ze nam de biezenblaadjes in haar mond en begon hard te kauwen. Daarna spuugde ze het op haar voorpoot, probeerde zoveel mogelijk speeksel uit het prakje te zuigen. Met haar andere poot voelde ze waar de breuk was. Vervolgens legde ze het compres op de breuk en smeerde het voorzichtig uit. Toen het compres goed op de breuk zat liep Liefpoot naar een wand in de achterkant van het hol, daar pakte ze uit één van de vele gaten waar kruiden in lagen drie papaverzaadjes. Die gaf ze vervolgens aan haar patiënt. Krokuspoots ademhaling werd meteen rustiger en de leerling viel in slaap. Liefpoot ging naast haar zitten en sloeg haar staart om haar voorpoten. In haar ooghoeken hield ze de ingang in de gaten terwijl ze bezig was de blaadjes van de bremplant die 's ochtends was geplukt aan het sorteren was.
Liefpoot opende haar ogen. Ze lag in haar nest. Was Krokuspoots ongeluk een droom? Ze stond op en schudde haar vacht uit. Haar staart zwiepte tegen de koude wand van het hol. Ze keek naar het nest van haar mentor. Dat was leeg. Het verbaasde Liefpoot niet veel. Liefpoot liep het hol uit om haar mentor bij de prooihoop te vinden. Ze zat naast Rietklauw een kabbeljauw te eten. Liefpoot liep op hen af. 'Ah Liefpoot daar ben je! Wil jij Krokuspoots compres weer aanbrengen? Ze ligt in het oudsten hol.' Zei Rozenloof toen ze Liefpoot zag. Liefpoots hart zonk in haar zoolkussentjes. Krokuspoots ongeluk was geen droom! Het was allemaal echt! En ze was naast haar patiënt in slaap gevallen. Liefpoot zucht. Maar knikte en keerde terug naar het medicijnhol. Daar pakte ze de biezen en bremblaadjes en liep naar het oudstenhol. 'Pardon? Ik kom voor Krokuspoot.' Mauwde ze. Meerzon keek op. 'Eindelijk Liefpoot! Krokuspoot heeft zitten klagen de héle ochtend.' Kraakte de oude poes. Liefpoot glimlachde door de kruiden door. Ze liep naar Krokuspoot. 'Hoe is je breuk.' Murmelde ze zachtjes . Krokuspoot bromde alleen wat. Liefpoot nam dat als genoege en begon op de kruiden te kauwen. Ze deed het zelfde als de vorige dag en zoog het overige speeksel uit het compres. Vervolgens bracht ze het aan op de breuk. 'Zo, ik zal Hyacintpoot met wat prooi naar je sturen.' Fluisterde ze. Dit maakte Krokuspoots ogen nog donkerder en ze bromde iets wat leek op: 'verdwijn toch.' De zwarte medicijnkatleerling draaide zich om en liep het hol uit. Misschien, heel misschien, word Krokuspoot anders wanneer haar poot is genezen.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top