Frambooskit werd wakker bij haar moeder in haar nest. ze schrok, want haar moeder was haan het huilen. Frambooskit wist eerst niet wat er aan de hand was. Er waren weer twee manen voorbij gegaan sinds Lichtkit, Klimopkit en Roodkit het kamp stiekem waren uitgeglipt. Ook was Frambooskit zelf, nu alweer vier manen oud! En heeft Bloempje toegegeven dat haar kittens bij de Stam zouden blijven, dus ze heten nu; Eekhoornkit, Regenkit, Muskit, Boskit en Voskit. 'Wat is er mama?' vroeg ze aan haar moeder. Kleinoor snikte nog een paar keer, 'Roetkit is vannacht overleden, hij jaagt nu met de Stam der hemelen,' zij ze huilend. Nu kwamen de tranen bij Frambooskit ook. Nu waren allebei haar broertjes dood. Toen hoorde ze ineens Streepsters roep over de holte. Waarschijnlijk werden de kittens van Bloempje nu poten! dacht ze. 'Ga jij maar Frambooskit, ik blijf hier,' zei haar moeder. Frambooskit liep de kraamkamer uit en ging bij haar vriendinnen zitten. Ze zag dat Muskit, Boskit, Regenkit, Eekhoornkit en Voskit al op de Rots stonden. Beste Stam van het Woud, Beste Stam der Hemelen. Deze kittens hebben hun zes manen bereikt, en zijn er klaar voor om poten te worden. Boskit, vanaf vandaag zul je bekent staan als Bospoot. Tulpvaart zal je mentor zijn. Tulpvaart! Je bent een waardevolle krijger voor de Stam, zweer je dat je deze vaardigheden aan Bospoot zal doorgeven?' Tulpvaart knikte zelfverzekerd. Toen legde Tulpvaart zijn kop op die van zijn poot. Bospoot likte de schouder van Tulpvaart. 'Muskit, vanaf vandaag zul je bekent staan als Muspoot. Adderzang zal je mentor zijn. Adderzang!' De zwarte kater kwam uit de menigte naar voren. 'Je had al een poot gehad, maar nu vraag ik je om er nog een te nemen. Tulpvaart is een goed krijger, kan je dat ook van Muspoot maken?' 'Jazeker Streepster,' zei hij vastberaden. Adderzang legde zijn kop op die van Muspoot en Muspoot likte Adderzangs schouder. 'Rgenkit, vanaf nu zal je bekent staan als regenpoot. je mentor zal Vospoel zijn. Vospoel! Ook jij hebt een poot tot een waardig krijger gebracht en mag dat nu nog eens doen, zul jij Regenpoot ook groot maken?' Vospoels ogen straalde. 'Ja, graag!' antwoordde ze alsof het haar eigen pootceremonie was. 'Eekhoornkit, vanaf vandaag zal je bekent staan als Eekhoornpoot. Omdat je eigenlijk wel medicijnkat wilde worden, heb ik Appelblad als je mentor uitgekozen. Hij is de broer van Nachtwolk, dus hij kan je ook wat bijbrengen over kruiden. Appelblad! Ik hoop dat jij Eekhoornpoot alles over zowel krijger als medicijnkat dingen leert.' Appelblad sloeg zijn staart  om de schouders van Eekhoornpoot. 'Dat zal ik zeker doen,' mauwde hij. en Eekhoornpoot likte zijn schouder en Appelblad legde zijn kop op die van haar. 'Voskit, vanaf nu zul je bekent staan als Vospoot. Roodstaart zal je mentor zijn. Roodstaart! Je hebt zelf kittens groot gebracht en die liefde en aandacht heeft Vospoot nodig. Gebruik dat zeker als je haar aan het trainen bent. Ga je van Vospoot een goede krijger maken?' Roodstaart was zo verbaast dat ze alweer een poot kreeg, dat ze alleen maar kon knikken. Roodstaart bukte zodat Vospoot haar schouder kon likken, en daarna legde ze haar kop op die van Vospoot. Frambooskit wilde weer opstaan en naar haar moeder gaan, maar Streepster ging door. 'Het word nu best vol in het potenhol, Nachtpoot en Zilverpoot. Komen jullie maar naar voren!' Nachpoot en Zilverpoot keken elkaar verbaast aan. Zilverpoot was als eerste van de schrik bekomen en sprong naar Streepster toe, Nachtpoot volgde haar. 'Ik heb het met Maanwolk en Doornvacht besproken, en nu jullie de sprong gehaald hebben, mag ik jullie tot krijgers benoemen. Zliverpoot, vanaf vandaag zul je bekent staan als Zilverbries, de Stam der hemelen kijkt naar je vertrouwen en snelheid. Nachtpoot, vandaag zul je je nieuwe naam Nachtwaker ontvangen, de Stam der Hemelen kijkt naar je kracht en waakzaamheid.' de hele Stam riep ze toe. 'Zilverbries! Nachtwaker! Zilverbries! Nachtwaker!' toen de Stam weer rustig was ging Streepster verder. 'Bloempje, wil jij bij je kits in de Stam blijven, of kies je voor het leven van een eenling?' vroeg Streepster aan Bloempje. 'Ik zie dat mijn kits zich hier thuis voelen, ze zullen goed verzorgd worden. Ik zal hier helaas niet kunnen blijven, ik ben als Huiskat opgegroeid en zal dat altijd blijven. Ik zal nooit kunnen vechten als jullie. Beloven jullie me wel dat ik altijd bij mijn kittens zou mogen kijken?' mauwde Bloempje. 'Je zal zeker bij ze mogen kijken, dus je wil gaan?' zei Streepster. 'Graag, ik zal zelf een nieuw thuis zoeken,' zei ze met pijn in haar stem. 'Ik geef je de zegen van de Stam der Hemelen,' mauwde Streepster. Bloempje zei haar kittens gedag, en liep daarna de holte uit. 'Ik heb ook nog verdrietig nieuws,' Mauwde Streepster weer. 'Vanacht is Roetkit gestorven,' ook Streepster had pijn in zijn stem. 'Ik zal vanavond naar het Meer der Hemelen gaan om ze raad te vragen over Frambooskit,' vertelde hij zijn Stam. 'Ook moet ik de meesten nog vertellen dat Valkenpoot gisteren krijger is geworden. Tijdens de nacht van de sterren heeft zij haar krijgersnaam, Valkenmist gekregen. Ter eren van de mist die over de heide hangt,' sloot hij zijn toespraak af.

's avonds ziet Frambooskit Streepster en Nachtwolk het kamp verlaten. 'Frambooskit, ik vind dat jij ook bij Roetkit mag waken, je bent er oud genoeg voor om hem te missen,' zei een stem achter haar. Het was Distelpels zag ze toen ze achter haar keek. Frambooskit liep naar het lichaam van haar dode broertje toe, en zocht haar moeder op. ze zag dat Kleinoor naast Roetkit lag. Zlef ging Frambooskit aan de andere kant naast haar broertje liggen. Ze viel al snel in een ongemakkelijke slaap. 

Toen ze haar ogen weer open deed, was ze niet in de kraamkamer. Ook lag ze niet naast Roetkit. Ze keek om zich heen en zag allemaal glinsterende bomen. Toen zag ze ook Roetkit. Het leek net alsof er sterren in zijn vacht zaten. Ineens verscheen ook Kleinoor en ook zag ze Ashart ineens staan. Hulstvacht en Langoor verschenen ook. Er kwam ook nog een klein zilver met zwart katertje aangelopen, Frambooskit herkende hem niet, maar haar vader en moeder rende meteen op hem af. Hulstvacht kwam naast haar staan. 'Dat is Vlamkit, je andere broertje,' vertelde ze haar. Frambooskits ouders kwamen weer terug en Roetkit nam het woord. 'Jullie hoven niet verdrietig te zijn om mij, ooit zien we elkaar weer terug. Ik zal over jullie waken,' het waren best wijze woorden voor een kleine kitten maar de boodschap was duidelijk. Frambooskit zag dat Roetkit en de andere vervaagde.

-------------

Sorry, Sorry! dat ik het hoofdstuk vandaag pas publiceer! Ik was het gisteren gewoon vergeten... Donderdag is er weer een hoofdstuk!
xxx Amy