Hoofdstuk 12
Lichtrivier versnelde haar pas. 'Myst, je zit onder de bloedvlek-' Ze stopte adrupt. Ze zag de katten. Haar katten. Ze zaten vol littekens. 'Wat gebeurt er?' vroeg Lichtrivier. Myst draaide zich om.
'Ben je echt zo blind?' vroeg ze. 'Jouw Clan wordt aangevallen.' Lichtrivier keek rond. Toen realiseerde het: Myst had haar aangevallen. Ze sprong op de blauwe poes en ontblootte haar tanden. 'Hier zwijg ik niet over op de vergadering, Myst!' grauwde ze. 'Mistschaduw,' snorde de poes. 'En ik zou wat meer opletten, blinde. Jouw katten hebben je nodig. Als je ze wil helpen, natuurlijk.'
Lichtrivier boorde haar klauwen in haar vijand. 'Ik weet wat je doet, en het gaat niet lukken. Mijn katten verdedigen zich prima tegen jouw kraaienvoervreters, hoor.' Daspoot sprong in Mysts nek. Hij klauwde raak in haar nek en opende een bloedende wond. 'Lichtrivier...ga je Clangenoot helpen...of Vuurwolk vermoord hem,' kreunde Mistschaduw.
Lichtrivier zag wat ze deed, maar wou de kans niet riskeren. Ze liet haar vroegere vriendin los en rende naar Vuurwolk. Brokkelblad, haar krijger zag er inderdaad niet goed uit. 'Ren!' beval ze hem. Ze sprong op Vuurwolk en krabde naar zijn oog. Hij hield haar nek vast met zijn klauw. Ze raakte zijn oog en hij bloedde immens.
In zijn razernij sneed hij Lichtriviers nek open. Ze jankte als een verwonde hond. De pijn was ondraaglijk. Maar ze liet hem niet los. Ze beet naar zijn oor, maar hij dook opzij. Met een snelle beweging dook hij weg. Het bloed drupte weg en maakte een kras door zijn oog zichtbaar.
Lichtrivier had waarschijnlijk zijn zicht beschadigd. Ze hoopte dat het niets te erg was, ook al was ze vrij zeker dat het dat wel was. Ze had allesinds zeker een vijand van de rode kater gemaakt.
Haar nek bloedde hevig en ze geraakte niet meer recht. Ze voelde haar adem zwaar worden en haar klauwen in en uit trekken. Haar zicht werd grijzer en uiteindelijk zwart. Ze zag niets meer. Ze kon haar mond niet meer bewegen en ze hoorde niets. Alles werd donkerblauw.
Na wat seizoenen of slechts enkele hartslagen had kunnen geduurd hoorde ze een stem. 'Lichtrivier...' De wereld was weer lichter. 'Disco!' Ze kwam naar hem toe. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ze.
'Je bent een leven verloren,' deelde hij mee. 'Ik en de rest van de SterrenClan hadden al verwacht dat het nog geen dag zou duren. Je moet zuiverder zijn met je levens.'
Lichtrivier had geen woorden over om te antwoorden. 'Je zal straks in het woud ontwaken. Druk je neus in deze poel,' commandeerde Blauwster.
Lichtrivier ontwaakte in het medicijnkat hol. 'Het spijt me...' murmelde Grijsmaan. 'Ik ben een waardloze medicijnkat...Je had het kunnen overleven als ik je eerder vond.'
Lichtrivier zei niets. Ze stond op en keek buiten het hol. 'De SchaduwClan is weg, hoor,' verzekerde Grijsmaan. 'Vuurwolk had zijn oog verloren toen Zweeflicht hem aanvalde: het was al gewond, maar...' Lichtrivier huiverde. Zweeflicht had gebruik gemaakt van zwakheid.
'Ik had hem verwond, het is mijn schuld. Hij zou mij niet doden zonder reden,' gaf de leider toe. Voor ze uit het nest geraakte, miauwde Grijsmaan: 'O. Je moet een commandant maken.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top