Sasja drukte haar neus tegen de Maanboom. Sterrige figuren verschenen aan de hemel. De SterrenClan was veel groter dan haar Clan. Een ongewoon gevlekte poes met blauwgrijze ogen kwam op haar af. 'Ik ben Luipaardster,' zei ze. Vreemde naam. vond Sasja. Ze had nog geen krijgskat gezien met die naam. 'Voormalig leider van de RivierClan.'
Sasjas nieuwsgierig groeide. 'Hebben alle SterrenClankatten die naam?' Luipaardster fluisterde iets in een rode katers oor. 'Je hebt nieuwe ideeën, Sasja. Maar nee, niet alle SterrenClankatten heten -ster.' Sasja keek even naar haar poten. 'Was de SterrenClan ooit een ...' Ze brak af. Ze kreeg het woord bijna niet over haar tong. '...echte... Clan?' De rode kater grauwde naar haar. 'Stil, Eikenhart.' siste een blauwe poes naar hem. 'Ik ben Blauwster. Neen, nieuweling. Als je bedoelt dat wij ooit vochten en jaagden zoals de andere Clans dan nee. Wij zijn de andere Clans.'
'O.' zei Sasja droogjes. Blauwster veranderde het onderwerp. 'Maar weet je zeker dat je een goede leider zou zijn?' Sasja keek haar aan. 'Mijn medicijnkat kreeg een profetie...' Blauwster onderbrak haar; 'Denk jij dat je een goede leider zou zijn?' Sasja deinsde achteruit. 'I-Ik,' begon ze. 'Ik zal wel moeten...' Blauwster ontblootte haar tanden. Toen liet ze haar haar weer liggen. Ze zuchtte. 'Je twijfelt. Dat is een teken van zwakheid.'
'Moet ik dan fiers zijn?' siste Sasja. 'Kan ik niet gewoon mijn Clan leiden zoals ik wil?' Ze was haar geduld kwijt. 'Waarom moet ik naar jullie luisteren? Jullie hebben mij nodig om de RivierClan herop te bouwen. Niet omgekeerd!'
'Je hebt de trots, Sasja, maar niet de kennis. Wat weet je over de Clans? Wat weet je over je eigen katten?' Sasja bleef even stil, voor ze weer los barstte. 'Ik kan mezelf ook leider maken, hoor. Met één leven en enkel de katten die me willen accepteren. Zelfs al...' Ze keek droevig neer. '...die in de andere Clans zitten.'
'Maar dat gaan we niet doen,' zei Blauwster, een beetje onder de indruk. Je wordt leider, hier en nu.' Ze drukte haar neus op Sasja's kop. 'Met dit leven, geef ik je trouw. Blijf loyaal aan je Clan, zelfs ten koste van je famillie.' Sasja voelde een ijskoude steek bij haar woorden. Ze keek om. Luipaardster drukte haar neus op Sasjas goudbruine kop. 'Met dit leven, geef ik je kracht. Gebruik je krachten ten voordele van je Clan.' Ze voelde haar klauwen trillen.
De volgende was Eikenhart. 'Met dit leven, geef ik je moed. Zolang je leeft, is het nog niet verloren.' Sasja voelde zich alsof ze door stenen verplettered werd. Ze hijgde vermoeid toen er nog een kat paseerde. Het was een zilveren poes. 'Mijn naam is Zilverstroom,' zei ze. 'Met dit leven geef ik je moederschap. Bescherm je Clangenoten alsof ze je kroost zijn.' Sasja keek op, dit leven deed geen pijn. Ze zag enkel regen die spoelde op een sombere grijze kat.
De volgende kat was een grijze medicijnkat. 'Mijn naam is Sintelvel. Met dit leven geef ik je doorzettingsvermogen. Zelfs als je dromen wegvagen, kun je nieuwe wensen vervullen.' Ze voelde zich bevroren, ze kon niet bewegen. Ze zag een monster in de verte op haar afkomen. Hijgend kwam ze weer terug. Hoeveel moest ze nog doorstaan? dacht ze. De volgende kat kwam al op haar af. Het was een rood-witte poes, met een oog. 'Mijn naam is Lichthart. Met dit leven, geef ik je snelheid. Als jezelf in de rol van prooi vond, is vechten zinloos. Ze voelde niets, maar ze hoorde steeds luider geblaf en een afgrijselijke schreeuw. Maar toen ze zich omdraaide, was alles weg.
De zevende kat kwam op haar af. 'Mijn naam is Kwiklicht. Met dit leven, geef ik je besef. Gevaar komt van alle kanten, vooral wanneer je het niet verwacht.' Het leven brandde als vuur, en vervaagde als rook. De voorlaatste kat kwam naar haar toe. Ze was ook zilver, met hemelblauwe ogen. 'Met dit leven geef ik je moed. Liever een dode held dan een levende lafaard.' Sasja voelde haarzelf vallen, het leek wel seizoenen lang, maar het was pas een hartslag. Toen ze weer terug was zag ze een gevlekte kater. 'Mij...mij ken je vast nog.' Disco!