Hoofdstuk 7
Maanpoot sloop door het woud opzoek naar eten.
Opeens rook ze een vreemde geur, Windclan!
De geur van deze kat kwam haar erg bekend voor.
Alleen wist ze niet wie het was, Maar het was windclan dus ze moest aanvallen.
Ze sloop langzaam in de richting van de kat, stond stil, ademde nog een keer uit en sprong zo krachtig als kon op de rug van de kat.
Ze rolden wat over de grond en toen drukte de kat haar tegen de aarde en legde zijn poot op haar mond.
'Maanpoot, rustig ik ben het maar...'
'Kraaipoot! Ik schrok me dood! Kan je voortaan niet wat voorzichtiger zijn?'
'Ja, ja...' zei Kraaipoot
'Waarom ben je hier eigenlijk?' Vroeg Maanpoot 'je weet toch dat dat verboden is!'
'Ja, dat weet ik wel maar ik moest wel hier heen!' Protesreerde Kraaipoot.
'Waarom dan?' Vroeg Maanpoot.
'Gewoon...' zei Kraaipoot.
Maanpoot zuchtte, 'oke als je hier toch bent kunnen we net zo goed even gaan praten'
Ze liepen door het bos.
Vergaten alles om zich heen en hadden alleen nog maar aandacht voor elkaar.
Kraaipoot vertelde zijn verhaal over Briespels, en Maanpoot gaf hem een troostende lik over zij oor.
En Maanpoot vertelde het verhaal over Bruinpoot die medicijnkat zou worden.
Ze gingen naar het meer en gingen daar zitten samentongen.
Na uren praten zij Maanpoot onee, de zon gaat al bijna onder ik moet nu echt weg! Want ik moet ook nog wat prooi me naar het kamp nemen.
'Wanneer spreken we weer af?' Vroeg Kraaipoot.
'Twee dagen na de grote vergadering.' Zei Maanpoot.
Ze liepen naar de grens.
Maanpoot Miauwde; 'dag Kraaipoot.'
En ze rende haar territorium in zonder om te kijken.
Ze kon zich nu maar beter een wasbeurt geven want anders wist iedereen van haar afspraakje met een windclankat. Maar Kraaipoot was toch gewoon een vriend? Het maakt toch niet uit om vrienden te hebben uit een andere clan? Ze weet dat het fout was, maar ze maakte niet dezelfde fout als Loofpoel toch? Die werd verliefd op een windclan kat.
Ze schudde deze gedachtes uit haar hoofd en holde naar het kamp.
Tegen de tijd dat ze haar prooi op de hoop had gelgd was was de zon al onder.
Ze zocht een weg naar haar hol en ging liggen.
ze viel in een diepe slaap...
ze werd wakker.
'Hé? Waar ben ik?'
Ze was bij een waterval ze zat op een openplek waar de grond met zacht gras en mos was bedekt.
'Heb ik me bij de sterrenclan gevoegd ofzo?' Zei ze hard op
Opeens zij een stem achter haar; 'nee, dat heb je niet.'
Maanpoot draaide zich geschrokken om.
'Wie ben jij?' Miauwde ze.
'Ik ben Loofpoel, en ik kom je advies geven.'
'Maar dan heb ik nu dus een droom van de sterrenclan!'
Loofpoel ging verder; 'kom eens bij de waterval zitten.'
Maanpoot ging naast Loofpoel zitten, ze rook sterk naar kruiden.
'Je moet doen wat je hart zegt, ik heb er uitijndelijk ook geen spijt van dat ik Kraaiveder heb ontmoet, Daardoor heb ik mijn drie kittens gekregen.' Miauwt Loofpoel met een zachte stem.
'Ja, ja zo is het wel genoeg hoor mam' zeiden een paar katten achter haar.
Leeuwvlam en Gaaiveder!
'Waar is Hulstloof?' Vroeg Maanpoot.
'Die kan het nogsteeds niet respecteren dat Loofpoel haar moeder is.' Mauwde Gaaiveder.
'Jongens gaan jullie maar weer even weg ik wil met Maanpoot praten,' miauwt ze en ze maakt een gebaar met haar staart dat ze weg moeten 'Wat ik wil zeggen is dat het niet erg is om met hem om te gaan, kijk aleen wel uit dat het niet té erg word.'
'Maar, is het dan niet verkeerd wat ik doe?' Zei Maanpoot.
'Jawel, maar ik kan je het niet verbieden, ik heb het tenslotte zelf ook gedaan.' Mauwde Loofpoel,
'Je bent goed bezig Maanpoot, probeer de geheimen over je verleden te ontdekken...'
'Kan jij me die niet gewoon vertellen?' Vroeg Maanpoot.
Maar toen ze naast zich keek was Loofpoel al weg, alleen haar geur was er nog.
Ze stond op om te kijken of ze Loofpoel achterna kon rennen, maar zette een stap, gleed uit en viel in de poel...
Happend naar adem werd ze wakker in haar nest en schoot overeind.
Snel ging ze liggen op een steen in de zon om op te drogen,
En lag nog even te bedenken wat er was gebeurd in haar droom...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top