"Kom, we gaan nu!" Riep Rietpoot. Het was een warme dag, een paar dagen na het gevecht met Zilversteen. Langzaam groeide de blaadjes weer aan de bomen. Grondpoot en Rietpoot zaten naast elkaar in het kamp. De meeste krijgers van de Zandclan waren het kamp uit. Renster was er ook niet. Grondpoot en Rietpoot konden gemakkelijk het kant uit glippen zonder dat iemand het zou merken.

"We hebben niet eens een plan!" ,Siste Grondpoot, "We kunnen niet zomaar weg..."
"Jawel!", kaatste Rietpoot, "jij hebt toch die Steenbosje dinges! Je weet waar het is en vanaf daar weet je de weg!"
"Nee, de reis is best wel lang. En het is trouwens het Steenkuilbosje" miauwde Grondpoot geïrriteerd.
"We kunnen onderweg toch prooi vangen en misschien zelfs slapen?" Stelde Rietpoot voor. Grondpoot zuchtte. Hij is dan misschien nog een kitten, maar wel een slimme kitten... "Oké dan, we gaan, maar als een van ons dood gaat dan is het jou schuld" miauwde Grondpoot nors en ze stond op. Rietpot mompelde iets onverstaanbaars.

Op dat moment kwam Renster met zijn patrouille het kamp binnen. "Vossenstront!" Siste Grondpoot zachtjes tegen zichzelf. Botpels, Zuiverhart en Wilgstaart volgde Renster het kamp in. Al snel daarna kwamen ook Duistertand, Asstaart en Buizerklauw het kamp binnen.

"Laat alle katten van de Zandclan zich verzamelen onder de Hoge Tak!" Riep Renster. Wat nu weer? Even schoot er paniek door Grondpoot heen. Word ik krijger?

"Ik heb besloten dat het tijd is om de Donderclan aan te vallen" begon Renster. Iedereen begon spontaan te juichen. Grondpoot keek alleen maar angstig om zich heen.
"Grondpoot," ging Renster verder, "vertel ons wat over de Donderclan. Wanneer een waar zijn de patrouilles?" Het was doodstil en iedereen keek naar Grondpoot.
"Ehm... er is er een op zonshoog", stammelde Grondpoot. Ik moet liegen! "Eigenlijk heeft de Donderclan geen vaste patrouilles" voegde de leerling eraan toe.
"Wat? Vroeger wel!" Riep Asstaart.
"Ja, maar sinds Vleugelster dood is..." mompelde Grondpoot.
"Dat kan toch niet!" Riep Botpels. Iedereen begon door elkaar te schreeuwen.
"Stop!" Riep Keverhart boven iedereen uit. Iedereen was opeens stil. "Als Grondpoot dit zegt, geloof ik haar. Ze zou nooit liegen! Toch, Grondpoot?" Keverhart keek haar hoopvol aan. Alle ogen richtte zich weer op Grondpoot.

"Natuurlijk niet!" Riep Grondpoot. Ze probeerde overtuigend te klinken. Dat was blijkbaar gelukt, want meedere katten knikte instemmend.

"Goed dan", ging Renster weer verder, "ik stel voor dat we over twee zonsopkomsten aanvallen. Ondertussen kunnen we voorbereiden. Maar eerst, nog iets anders..." Renster nam even pauze. "Grondpoot, kom naar voren" Nee! Grondpoot liep wankelend naar voren. Haar benen trilde. Ik wil geen krijger worden van deze stomme clan!

"Grondpoot, beloof je loyaal te blijven aan de Zandclan?" Vroeg Renster.
"J-j", stammelde Grondpoot. Ze wilde geen 'ja' zeggen. Ze wilde geen krijger worden van de Zandclan. Ze keek de clan rond. Keverhart keek haar aan met een blik vol trots en liefde. Rietpoot keek haar alleen maar met grote ogen aan. Botpels interresseerde het niet zo veel. Ze was haar staart aan het likken. Asstaart had zijn blik strak op Grondpoot gericht.
"Nou, Grondpoot? Beloof je dat?" Herhaalde Renster. Grondpoot knikte. Nooit! Dacht ze.
"Goed dan. Vanaf nu sta je bekend als Grondklauw" verklaarde Renster. Net als mijn vader! "De Zandclan eert je moed en loyaliteit!" Riep Renster tot slot.
"Grondklauw! Grondklauw!" Riep iedereen. Keverhart riep het luidst. Nooit! Ik ben nogsteeds Grondpoot! Dacht Grondpoot. Keverhart sprong naar zijn vroegere leerling.
"Je wilt niet weten hoe trots ik ben!" Snorde hij luid. We hebben maar een paar keer getrained! Maar dat zei Grondpoot natuurlijk niet.
"Zonder jou was het me niet gelukt!" Miauwde ze.
"Echt wel! Je bent harstikke slim!" Snorde Keverhart en hij stak zijn neus in Grondpoot's vacht. Grondpoot deed meteen een stap naar achter.
"Ik ga even naar Rietpoot toe, ik zie je zo!" Miauwde ze haastig en ze snelde naar Rietpoot toe.

"Gefeliciteerd!" Miauwde Rietpoot.
"Ja, dankje" mompelde Grondpoot. Rietpoot lachtte.
"Ik weet dat je geen krijger van deze clan wilt zijn, maar ben je niet een beetje trots?" Vroeg Rietpoot.
"Nee!" Riep Grondpoot. "Waarom zou ik?"
"Nou, Renster vindt je goed genoeg om krijger te worden!"
"Hij beoordeeld het niet eerlijk. Ik ben alleen krijger omdat ik Zandklauw's dochter ben. En de Sterrenclan moet me ook als krijger accepteren voordat ik een echte krijger ben!"
"De Sterrenclan", miauwde Rietpoot nadenkend, "ik geloof daar niet in. Botpels vertelde dat de Sterrenclan iedereen verraadt!"
"Dat geloof je toch niet?" Vroeg Grondpoot geschrokken.
"Nou, als de Sterrenclan echt aardig zou zijn, waarom zouden ze ons niet helpen om te ontsnappen? Ze zouden tenminste jou moeten helpen" miauwde Rietpoot.
"De Sterrenclan kan niet alles!" Snauwde Grondpoot.
"Je hoeft niet boos te worden..." fluisterde Rietpoot. Grondpoot snoof en liep stampend weg.

Even later kwam Keverhart naar haar toe. "Kom, laten we samen gaan jagen!" Miauwde hij.
"Oké" mompelde Grondpoot. Als hij even niet oplet ga ik er lekker zelf vandoor, zonder Rietpoot! Grondpoot volgde haar vroegere nep mentoor het kamp uit.

——

Het Steenkuilbosje! Riep Grondpoot blij toen ze hem zag. Keverhart besnuffelde een ander bosje. Zijn klauwen schoten eronder en hij liep met een muis is zijn bek naar Grondpoot.

"Grondklauw," begon hij en hij legde de muis neer, "ik moet je iets vertellen." "Ehm, vertel maar" miauwde Grondpoot. Keverhart nam diep adem, en toen weer en toen weer. Zeg het dan!
"Ik hou van je...?" Fluisterde Keverhart ongemakkelijk. Grondpoot kon het net verstaan. Ze was verbaasd dat ze nog niet weg was gerend.
"Ehm, oké" miauwde ze koeltjes. Ze had meteen spijt dat ze zo droog had geantwoord. Wat moet ik nu?
"V-voel jij hetzelfde?" Vroeg Keverhart. "Nou, eerlijk gezegd niet" Grondpoot lachtte nerveus. Keverhart keek beschaamd naar beneden.
"Er is vast iemand die wel van je houdt! En we blijven vriend" verzekerde Grondpoot haar vroegere 'mentor'.

"Ik zal voor altijd van je houden" murmelde Keverhart. Dan heb je een probleem. Ik houd niet van je en ik wil niet eens vrienden met je zijn. Ik wil gewoon naar huis! Dacht Grondpoot. Ze wilde het bijna hardop zeggen.

"Ik ga naar het kamp" miauwde Keverhart opeens gehaast. Hij liep al weg en liet Grondpoot alleen achter. Dit is perfect! Sterrenclan zij dank! Ik kan naar huis! Grondpoot wilde net in de richting van haar clan lopen toen er een kat de bosjes uit sprong...